منازعات کارگری حاصل قانون کار کره جنوبی

در اول جولای در کره جنوبی قانون جدید پیرامون کار غیردائم و موقت به اجرا درآمد. اصول و مبانی این قانون، حمایت از کارگران غیردائمی و غیرثابت بود اما در عمل، روش سرهم کردن و اجرای قانون مذکور تنها به حمایت از تعدادی اندک و بی ثباتی و ناامنی فزاینده برای تعداد کثیری منتهی شد.
تهیه و تصویب این قانون بسیار طول کشید و در طرح اولیه کلیه طرف های ذی نفع - اتحادیه های کارگری، گروه های حافظ منافع بازرگانان و صاحبان کسب و کار و دولت - مشارکت کرده و در روند تنظیم و نوشتن لایحه حضور داشتند. با این حال در همان ابتدا با کناره گیری کنفدراسیون پیشرو و مترقی اتحادیه های کارگری کره (KCTU)، فرآیند سه جانبه گرایی دچار اختلال شد. این اقدام از آن جهت صورت گرفت که برای کنفدراسیون محرز شد قانون مذکور تنها به گسترش اشکال موقت، قراردادی و موردی کار منتهی می شود. کمیسیون سه جانبه ابداً تلاش نکرد تا به دغدغه های KCTU پاسخ گوید و در عوض با فدراسیون محافظه کار اتحادیه های کارگری کره (FKTU) بر سر لایحه مذکور به توافق رسید. اوایل پاییز ۲۰۰۶ در حالی که اعتراضات بالا گرفته بود لایحه مذکور به تصویب رسید و در اول جولای به اجرا درآمد.
پس از تصویب لایحه، دولت و همچنین تعداد اندکی از کمپانی های بزرگ اعلام کردند آنها چندین هزار کارمند را که هم اکنون با قرارداد موقت مشغول به کار هستند دائمی و ثابت خواهند کرد. با این حال هر چه به روز اول جولای نزدیک تر می شدیم بیشتر روشن می شد که تعداد بسیاری از کارفرمایان بخش خصوصی و همچنین خود دولت به اخراج کارگران موقت اقدام کرده یا آنها را ناگزیر می کنند قراردادهای کوتاه مدت امضا کنند. مقاله اخیر روزنامه لیبرال چپ هانکیوره به برخی از این سوءاستفاده ها اشاره کرده است. در مقاله مذکور به تحقیق صورت گرفته از سوی KCTU و FKTU رجوع شده که بر اساس آن موارد زیادی از اخراج، بازنویسی مجدد قراردادها و دیگر اقدامات نامطلوب در روند استخدامی کمپانی ها در تمام بخش ها (از بیمارستان ها و مراکز خدمات پستی گرفته تا بانک ها و فعالیت های ساختمانی) مشاهده می شود.
برای مثال به گزارش هانکیوره بر اساس تحقیق صورت گرفته از سوی FKTU و بازدید از ۶۵ کمپانی بین روزهای ۴ تا ۲۲ جولای، Korea Expressway Corporation در حال بیرون سپاری (out source) دو هزار تن از کارگران موقت خویش است و کمپانی های
Korea Post و koreaصs Postal Service نیز برنامه دارند تا سه هزار نامه رسان و باربر بسته های پستی و کارگران خدمات پستی را با کارگرانی از آژانس های تامین نیروی موقت تعویض کنند. جالب اینجا است که هر دو کمپانی از کمپانی های تابعه دولت هستند. دیگر بررسی های صورت گرفته از سوی خود روزنامه هانکیوره و همچنین بررسی های محققان دیگر بیانگر اقدامات مشابه در کمپانی های دیگر است. جای تعجب نیست که با آغاز اقداماتی از این دست و اجرای قانون جدید، منازعات کارگری بالا گیرد. برجسته ترین مورد این اعتراضات در رسانه ها، مربوط به کارگران فروشنده فروشگاه های زنجیره یی Homever و New Core بود که در تملک Koreaصs E- Land Group قرار داشت. در این فروشگاه ها، صندوقداران که اغلب زن هستند در محل کار تحصن کرده و اقدام به اعتصاب نشسته کردند که اعتراضات وسیعی را در حمایت از این اقدام در گوشه و کنار برانگیخت و توجه پلیس را نیز به خود جلب کرد و به این ترتیب منجر به بسته شدن فروشگاه های E-Land شد. حمایت عمومی از این مبارزه و اعتراض علیه روش های استخدامی E-Land پس از آنکه گروه های مدنی افشا کردند کمپانی مذکور برای دائمی نکردن قرارداد کارگران از اسناد جعلی استفاده کرده بسیار تشدید شد. دولت برای میانجیگری میان اعتصابیون و کارفرما پا درمیانی کرد، اما تاکنون هیچ اقدامی برای حمایت از تقاضای کارگران مبنی بر ارتقا به موقعیت ثابت و دائم صورت نداده است. علاوه بر اعتصاب درland- E و Homerver، کارگران زن کمپانی KTX، که همان سیستم حمل و نقل با قطار پرسرعت کره است در اعتراض به عدم پاسخ کارفرما و دولت به تقاضاهایشان مبنی بر برابری جنسیتی، ایمنی شرایط کار و امنیت شغلی در دوم جولای دست به اعتصاب غذا زدند.
آنها از ماه مارس ۲۰۰۶ در اعتصاب به سر برده و با حملات پلیس دست و پنجه نرم می کردند. این در حالی است که حتی کمیسیون ملی حقوق بشر دولت نیز اظهار داشته است که KOR AIL باید در ساختار استخدامی تبعیض آمیز و جنسیتی خود تجدیدنظر کند.
آنچه در مورد دور اخیر اعتصابات پیرامون کار غیردائم جلب توجه می کند این است که حرکت های مذکور به شکل وسیعی از سوی کارگران زن سازماندهی شده اند.
آنها هم هدف برخی اقدامات نامطلوب و هم هدف سیاست های مربوط به تجدیدنظر در ساختار نیروی کار قرار گرفته اند. این امر برخی از فعالان جنبش کارگری کره را امیدوار کرده است که فعالیت هایشان به نوزایی در جنبش اتحادیه های کارگری تحت هدایت و رهبری زنان منتهی شود. زنان کارگر در اوایل دهه هفتاد با اعتصابات قهرمانانه در بخش های نساجی و تولید لامپ و تجهیزات برقی جنبش دموکراتیک نوظهور اتحادیه های کارگری را هدایت و رهبری کردند.

برگردان: بابک پاکزاد

منبع : پایگاه اطلاع‌رسانی فرهنگ توسعه