شیخ هادی نجم آبادی

جنسیت: مرد
نام پدر: شیخ مهدی ، فرزند استادباقر آهنگر
تولد و وفات: (۱۲۵۰ -۱۳۲۱/۱۳۲۰) قمری
محل تولد: ایران - تهران - تهران
شهرت علمی و فرهنگی: عالم دینی ، محدث ، فقیه ، مجتهد ، مدرس و نیکوکار
اصل وی از ساوجبلاغ تهران است. در ۱۲۶۲ق برای تحصیل علوم به نجف رفت و پس از فراگیری مقدمات در ۱۲۷۰ق به تهران بازگشت و پس از مدتی برای ادامهٔ تحصیل به نجف مراجعت نمود. وی از شاگردان پدرش ، ملامهدی ، و پسرعمویش ، شیخ حسن نجم‌آبادی ، و شیخ راضی نجفی بود. در ۱۲۸۰ق پس از درگذشت پدرش ، به تهران آمد و عهده‌دار امور دینی گشت. او در فقه ، اصول و حدیث ، تفسیر و رجال متبحر بود و در زمان خود از مجتهدین بزرگ تهران و مرجع حل و فصل مشکلات مردم به شمار می‌‌آمد. بعدازظهر هر روز جلو درگاه خانهٔ خویش می‌نشست و مردم را از هر گروه و آئین می‌پذیرفت و با همهٔ آنها در کمال آزادی پیرامون مسائل گوناگون بحث می‌نمود. او عالمی آزادمنش و روشن‌‌فکر بود و خدمات بسیاری به جنبش آزادی ایران کرد و بسیاری از بزرگان مشروطه را از مریدان او به شمار آورده‌اند. فرزندانش ، شیخ محمدتقی مجتهد نجم‌آبادی و حاج شیخ مهدی نجم‌آبادی ، علامه محمد قزوینی و علامه علی اکبر دهخدا و ناظم‌الاسلام کرمانی و میرزا جهانگیر‌خان شیرازی (صوراسرافیل) و رفیع بامداد و میرزا سید محمد طباطبائی از شاگردان وی بودند. از آثارش: "بنای مریضخانهٔ وزیری (میرزا عیسی وزیر) که به نام خود وی نیز مشهور است ، به انضمام یک باب حمام در کنار مریض‌‌خانه ، در محلهٔ حسن‌آباد تهران ، هدایت و تشویق میرزا عبدالکریم‌خان منتظم‌الدوله فیروز‌کوهی به بناء مدرسهٔ خیریهٔ ایتام‌ حسن‌آباد ، دایر کردن قنات در اشتهارد کرج و آباد کردن اراضی موات و احداث صحت آباد ، در جهت پشتیبانی مالی بنای مریضخانه. از آثار علمی وی: "تحریر العقلاء"؛ رسالهٔ "رد فرقهٔ "بهائیه"؛ "جداول ، طبقات وارث".

منبع : مطالب ارسالی