غذا، مادر، جنین

آیا تا به حال از خود پرسیده اید که غذا چه تاثیری در جنین می گذارد؟
آیا تا کنون در این فکر بوده اید که اگر مادرم چه غذایی می خورد و پدرم چه غذایی تهیه می کرد من چگونه می شدم؟
آیا در این موضوع اندیشیده اید که چرا عده ای از کودکان دارای نقصند ؟ و هزاران سوال دیگری که می توان آنها را به عنوان زنگ نجات بخش آدمیان قلمداد کرد.
جواب به این گونه سوال ها، می تواند به صورت های مختلف از زاویه های متفاوت و مطابق با موضوع سخن باشد در این جا از جهت رابطه و تاثیر غذا در جنین به صحبت پرداخته می شود و نظرهای دانشمندان را در این باره می آوریم تا تذکری و اعلام خطری برای مادران باردار باشد، مادرانی که علاقه مند به فرزند آینده خود هستند اما شاید از سر جهل و بی اطلاعی یا از روی غفلت و بی توجهی، اهمیت چندانی به غذا و تاثیرهای آن نسبت به خود و جنین ندهند.
بی شک جنین مادر از مادر تغذیه می کند و اگر مادر به گونه ای صحیح تغذیه نشود مثلا ویتامین کافی یا پروتئین مورد نیاز را به بدن خود نرساند جنین در رحم نمی تواند مواد لازم و پروتئینی را کسب کند چرا که غذای او از مادر است و غذای مادر دچار کمبود مواد ویتامینی و پروتئینی است.
بنابراین در رشد جنین بی نظمی ها و کاستی هایی را می توان مشاهده نمود.
با توجه به تحقیقات انجام شده در کشورهایی که به دلایلی با فقر و محرومیت غذایی روبه رو بودند دانشمندان به این نتیجه رسیدند که بر اثر نرسیدن مواد غذایی به مادر در دوران بارداری وزن کودک به شدت کاهش می یابد و اگر مادر از تغذیه خوب و کافی برخوردار باشد ، وزن نوزاد افزایش می یابد.
ویلیامز در سال ۱۹۹۷ در کتاب خود با عنوان «بارداری و زایمان» گفته است : در سال ۱۹۴۲-۱۹۴۱ زنان قبل از ماه ششم به سه دسته تقسیم بندی شده اند:
▪ گروه اول: زنانی که وضع مالی خوبی نداشته و درآمد کافی نداشته اند و در نتیجه غذای آنها کافی نبوده و هیچ گونه غذای کمکی هم به آنها داده نشده بود.
▪ دسته دوم: مقداری مواد غذایی کمکی و تکمیلی و نیز مقداری ویتامین داده شد.
▪ گروه سوم دارای غذای خوب، درآمد کافی و نیز با دستورها و تعلیم های آبستنی تحت مراقبت بوده اند.
بررسی حاصله نشان داده است که، مادرانی که دارای زندگی خوب و غذای کافی بوده اند کمتر به عوارض زایمان مانند سقط جنین، زایمان زود رس و غیره مبتلا شده اند در صورتی که دسته اول و دوم بیشتر دچار عوارض فوق شده اند و مشاهده کرده اند که کودکان کم غذا بیشتر مبتلا به بیماری های مختلف گردیده اند.
به طور کلی، عوارض ناشی از کم غذایی به دو قسمت تقسیم می شوند: نزد مادر و نزد کودک.
کم غذایی نزد مادر، سه وقت خود نمایی می کند:
▪ هنگام آبستنی، به صورت استفراغ ، کم خونی ، مسمومیت های آبستنی.
▪ به هنگام زایمان، که به دو علت سبب می شود: یکی طولانی شدن زایمان و دیگری دردهای شدید زایمان.
▪ از زایمان که دو علت را سبب می شود: یکی خونریزی در اثر دیر جمع شدن رحم روی خود، دوم کم شدن شیر مادر.
کم غذایی نزد طفل در ۵ حالت خودنمایی می کند:
▪ ممکن است جنین سقط شود
▪ نارس به دنیا آید
▪ ممکن است جنین در رحم بمیرد ۴) گاهی پس از زایمان بمیرد ۵) کمبود وزن و قد پیدا کند.
غذایی که مادر می خورد در رشد جنین از حیث کمیت و کیفیت افزایش می یابد به همین سبب مادرانی که در دوره آبستنی غذای سالم و کافی نمی خورند، غالبا اطفالشان از لحاظ بدنی و عقلی ناقص بوده یا به اضطراب های روانی مبتلا می شوند.
به موجب یک آمار ۸۰ درصد از کودکان ناقص الخلقه جهان و کودکانی که دارای نقصان رشد مغزی ، عصبی و جسمی هستند، در دوران بارداری مادرانشان درست تغذیه نشده اند.
امام صادق (ع) در حدیثی فرمودند: غذای جنین از آنچه مادرش می خورد و می آشامد تامین می شود و آهسته آهسته غذا را از مادر می گیرد.
بنابراین اگر زن باردار، مثلا از خوردن مواد پروتئینی غافل شود و از آن میزان لازم استفاده نکند یکی از اثراتی که می تواند بر روی جنین او بگذارد کوچک ماندن مغز کودک خواهد بود یا از آنجا که نقش ویتامین آ در ساختمان داخلی سلول ها و شکل گیری و سلامت استخوا ن ها ، دندان ها ، چشم و پوست مهم می باشد ، کمبود آن می تواند به هر یک از این بخش ها چه در قوه بینایی چه در استحکام دندان ها و استخوان ها ضرر برساند و یا با توجه به این که ویتامین ث مقاومت بدن را در برابر عفونت زیاد می کند، کمبود آن می تواند مقاومت در برابر عفونت را کاهش دهد.

منبع : روزنامه مردم سالاری