رمز مظلومیت علی(ع) در ناشناخته ماندن هنوز، همیشه و هر روز اوست

رمز مظلومیت علی(ع) در ناشناخته ماندن آن روز علی است، در ناشناخته ماندن هنوز علی و در ناشناخته ماندن همیشه و هر روز علی.
شهادت علی (ع) اگرچه مظلومانه است و فرق شکافته او اگرچه جگرسوز، اما اساس مظلومیت علی، نه در شهادت علی است و نه در فرق شکافته او. مظلومیت علی نه بر پایه سکوت علی استوار است و نه بر مبنای صبر علی، که صبر و سکوت تنها دو شاخه‌اند از راز درخت ستبر و تنومند مظلومیت علی.
مظلومیت علی تنها در خانه‌نشینی و غصب خلافت علی نیست، که غصب خلافت جلوه‌ای از تجلیات ظاهری مظلومیت علی است. اگر سر مظلومیت علی منحصر به دوران "صبرت و فی العین قذی و فی الحلق شجی اری تراثی نهبا"(پس خار در چشم و استخوان در گلو و میراث به غارت رفته صبر کردم.) بود، بی‌شک در زمانه "مجتمعین حولی کربیضه الغنم"(آنگاه که برای بیعت هجوم آوردند همچون گله گوسفند به دورم ریختند) از حصار مظلومیت در می‌آمد.
اگر دوران مظلومیت علی محدود به آن بیست و سه سال دردآلود بود، در آن پنج سال دیگر قاعدتا علی مظلوم نمی‌بود.
و اگر تنها حیات علی، حیات مظلومانه بود بی‌تردید علی هنگام شهادت با مظلومیت وداع کرده بود. پس چیست، رمز مظلومیت جاودانه علی؟!
بیشترین مظلومیت و بالاترین عذاب یک گوهر در ناشناخته و مهجور ماندن آنست. راز مظلومیت خورشید را یا در ابرهای سیاه متراکم جستجو باید کرد یا در نابینایی آدمیان [و یا در ناتوانی آنان از دیدن روی خورشید].
علی قرآن ناطق است و " رب ان قومی‌اتخذوا القران مهجورا"...
جهان و آنچه در آنست، کهتر از آنست که به شناختی شایسته از علی دست یابد.
خداوندا آنچه که به تمامی ‌دست نایافتنی است، اندکش از کف نادادنی است.
ما اگرچه به علم نمی‌توانیم قدر این گوهر تابناک را بیابیم، اما به وجود همان گوهر تو را قسم می‌دهیم که در بیابان جهل رهامان نکنی و ما را از شناخت اماممان دور نگه نداری که "اللهم عرفنی حجتک فانک ان لم تعرفنی حجتک ضللت عن دینی"...

منبع : خبرگزاری ایسنا