شمارش‌گر نامرئی!!

حتماً تا حالا واژه «جیره‌بندی» یا «سهمیه‌بندی» را شنیده‌اید. یعنی تعیین حد معینی برای مصرف یک چیز برای هر کس. در نظام جیره‌بندی هیچ‌کس بیشتر از حقش نمی‌تواند استفاده کند چون باعث می‌شود که حق دیگران ضایع شود. در چارچوب اجرای یک طرح بر اساس سهمیه‌بندی، دقت و پای‌بندی به اصول و ضوابط و نقض نکردن آنها بسیار مهم و جدی هستند.
هرچند آفریدگار به این معنا برای حرف زدن‌های ما نظام جیره‌بندی و سهمیه‌بندی را اعمال نکرده است و ما آزادیم که هر چه خواستیم و به هر اندازه که دلمان خواست و درباره‌ی هر موضوعی حرف بزنیم.
ولی واقعیت این است که هر کدام از ما مجازیم که بر اساس ضوابط و اصولی حرف بزنیم. دانه دانه‌ی حرف‌هایی که می‌زنیم به حساب ما نوشته می‌شود. هر چند شمارشگری را در بدنمان نمی‌بینیم. ولی درستش هم همین است که تو جهان سراسر نظم و برنامه اینگونه نیست که رهایمان کرده باشند تا هرچه خواستیم بدون حساب و کتاب بگوئیم.
راستی اگر هر شب وظیفه داشتیم پیش از این که بخوابیم وضعیت تمام حرف‌هایی را که از صبح تا شب زدیم روشن کنیم و مطمئن بودیم که واقعاً نمره مثبت و منفی دریافت می‌کردیم، در چنین شرایطی چگونه حرف می‌زدیم.
خیلی از تصمیم‌های ما در زندگی با نوع نگاهی که پیدا می‌کنیم می‌توانند شکل بگیرند. این نگاه که حساب همه‌ی حرف‌هامون را دارند ما را در کنترل بهتر و بیشتر حرف‌هامون مصمم‌تر می‌کند.

نویسنده : پیام شعبانی

منبع : ۵ روز