۲۹ ژانویه ۲۰۰۶ ـ هرج و مرج در دادگاه صدام ـ صدام قبلا دوبار رئیس تازه دادگاهش را زندانی کرده بود!!

جلسه ۲۹ ژانویه ۲۰۰۶ دادگاه صدام حسین و شرکاء اتهامات وارده به او به ریاست «رئوف رشید عبدالرحمن» قاضی۶۴ ساله «کرد» و معاون سابق دادگاههای کیفری اربیل تشکیل شد. قبلا رسانه های خارجی ابراز نظر کرده بودند که رئوف عبدالرحمن بمانند قاضی امین، بی طرف نخواهد بود زیرا که صدام حسین در طول حکومت خود دو بار او را زندانی کرده بود و یک بار زیر شکنجه نزدیک بود که فلج شود. وی متولد حلبچه است که در زمان صدام بمباران شیمیایی شده بود.
در آغاز جلسه ۲۹ ژانویه ۲۰۰۶، وکیلان و مشاوران قضایی صدام که به همان دلایل به صلاحیت رئیس تازه اعتراض داشتند جلسه را ترک کرده بودند. برزان برادر ناتنی صدام هم با سر و صدای زیاد اعتراض به ناکافی بودن درمان بیماری خود در زندان کرد و با قاضی به مشاجره پرداخت و با الفاظ رکیک به قاضی اهانت کرد که قاضی دستور اخراج وی را از جلسه صادر کرد. در این هنگام صدام از جای خود بلند شد و در حالی رنگ چهره اش سرخ شده بود و عصبی و خشمناک به نظر می رسید خطاب به رئیس دادگاه، مشروعیت و صلاحیت وی را زیر سئوال برد و گفت که می خواهد چنین دادگاهی را ترک کند که رئیس دادگاه به او گفت: برو، محاکمه را به صورت غیابی ادامه می دهم.
صدام به این طرز کلام اعتراض کرد و گفت: تو به من می گویی: «برو». من ۳۵ سال این کشور را اداره کردم که تو به اینجا رسیدی. رئوف عبدالرحمن پاسخ داد: فعلا من رئیس دادگاه هستم و تو متهم، برایت وکیل تسخیری انتخاب می کنم که صدام گفت نمی پذیرم و در حالی که یک مامور پلیس او را دنبال می کرد از جلسه خارج شد و متعاقب او سایر متهمان از جمله «طه یاسین رمضان»، و جلسه تعطیل شد.
این دادگاه بعدا صدام و برزان را به اعدام محکوم کرد که حکم درباره صدام در سی ام دسامبر ۲۰۰۶ و درباره برزان در ژانویه ۲۰۰۷ اجرا شد.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز