سیستم عمومی و کارا

تاریخچه حمل و نقل از طریق راه آهن تقریبا به ۵۰۰ سال پیش برمی گردد. در آن زمان مردم برای جابه جایی و یا حمل و نقل کالاهای خود از اسب و راه آهن های چوبی و یا سنگی استفاده می کردند. سیستم حمل و نقل مدرن از طریق راه آهن برای نخستین بار در دهه ۱۸۲۰ در انگلستان ظاهر شد. در این سیستم از لوکوموتیو های بخار استفاده می شد.
در واقع می توان این لوکوموتیوها را شکل اولیه قطارها و ترن های مسافربری دانست. سال ۱۸۰۰ دره ونول در انگلستان از لحاظ صنعتی بسیار پیشرفت کرده بود. این دره ۴۰ کارخانه برای تولید پارچه آرد، روغن، فلز، آجر، گچ، الوار و... داشت. مردم این ناحیه نیاز مبرمی به حمل و نقل کالاهای خود داشتند و دیگر گاری ها پاسخ نیاز آنها را نمی داد.
به همین خاطر ۲۶ جولای سال ۱۸۰۳ راه آهن «سری» افتتاح شد. این راه آهن بنا به گفته بعضی نخستین راه آهن عمومی دنیا و به گفته برخی نخستین راه آهن عمومی انگلستان است. هزینه ساخت آن هفت هزار پوند شد.
واگن هم برای نخستین بار در نیمه قرن شانزدهم در کشور آلمان توسعه پیدا کرد، در آن زمان اسب ها، واگن ها را روی ریل های چوبی به دنبال خود می کشیدند. پس از آن این نوع سیستم حمل و نقل در سرتاسر اروپا رواج یافت و هدف از ایجاد آن بیشتر حمل و نقل زغال سنگ به معدن بود. چون ریل ها به نسبت جاده ها هموارتر بودند، میزان زیادی زغال سنگ از طریق این راه ها جابه جا می شد، بدون اینکه هیچ آسیبی به راه های ارتباطی وارد شود.
در دهه ۱۷۶۰ شرکتی به نام «کول بروک دال» قطعات آهن را به ریل های چوبی اضافه کرد و سال ۱۸۲۵ موفقیت دو خط راه آهن به نام های استاکتون و دارلینگتون به همه ثابت کرد که این سیستم برای عموم مردم بسیار مفید خواهد بود. از طریق راه آهن حتی مردم عادی هم می توانستند کالاهای خود را جابه جا کنند.
جیمز وات مخترع اسکاتلندی و مهندس مکانیک مسوولیت بهبود موتورهای بخار را برعهده داشت، اما موتور بخاری که او اختراع کرده بود، ثابت و بی حرکت بود و با لکوموتیو تفاوت داشت. او هیچ گاه در مورد استفاده از این موتور برای جابه جایی کالاها و یا انسان ها صحبت نکرد. همکار او ویلیام ماردوک در همان سال کالسکه های بخار متحرک را ساخت، اما نخستین لوکوموتیو بخار را ریچارد ترویتیک مهندس انگلیسی که متولد کردن وال بود ساخت. او برای لکوموتیو خود نامی نگذاشت و تحقیقات بیشتری برای بهتر ساختن لکوموتیوش انجام نداد.
لکوموتیو او برای راه آهن های آن زمان بسیار سنگین بود به هر حال او در فقر جان خود را از دست داد. سال ۱۸۱۲ اولیوور ایوانز مهندس و مخترع آمریکایی نظریات خود را در مورد اینکه راه آهن مثل یک شبکه ارتباطی می تواند کشورهای دنیا را به هم مرتبط سازد، به چاپ رساند. او حتی در مورد لکوموتیوهایی که با سرعت حرکت می کنند و مردم با استفاده از آنها می توانند به مسافرت های شخصی بروند و در زمان هم صرفه جویی کنند، صحبت کرد.
الیوور حتی توضیح داد که یک قطار باید دارای چندین واگن های هم اندازه باشد طوری که به جهات مختلف هم انعطاف داشته باشد. موفقیت بسیاری از مهندسان در این زمینه مخترعان ثروتمند را بر آن داشت که برای جابه جایی پنبه از شهر منچستر به دیگر شهرها از راه آهن استفاده کنند. راه آهن منچستر که در سال ۱۸۳۰ افتتاح شد انقلاب جهانی را در زمینه حمل و نقل به راه انداخت، که از آن به نام انقلاب حمل و نقل یاد شد.
● پیشرفت لوکوموتیوها
لکوموتیوهای اولیه بسیار کوچک بودند و تنها چهار چرخ داشتند که با تلاش مخترعان به تدریج هم سرعت آنها افزایش یافت و هم بزرگ تر شدند. البته در آن زمان دو نوع لکوموتیو وجود داشت، نوع اول اصلاحا «لکوموتیو سبک» نام داشت که برای جابه جایی مسافران و نوع دوم که «لکوموتیو سنگین» نامیده می شد، برای جابه جایی کالاها مورد استفاده قرار می گرفت.
پیشرفت راه آهن تا جایی بود که حضور آن برای جابه جایی کالاها بسیار ضروری شده بود. ابتدا راه های آبی با راه آهن در رقابت بود، اما راه آهن مسیرهایی که امکان عبور کانال وجود نداشت، ساخته می شد و به این ترتیب حمل و نقل کالاها از طریق راه های آبی هم جای خود را به راه آهن داد. سال ۱۸۸۸ ریچموند ویرجینیا پیشنهاد ساخت راه آهن های الکترونیکی را داد. نظریات او و فرنک اسپاراگو باعث شد استفاده از این راه آهن ها در داخل شهرهای بزرگی چون لندن، نیویورک و پاریس گسترش یابد.
از آن پس هم مردم به فکر ساخت راه آهن های زیرزمینی افتادند. دیگر ساختن راه آهن های الکتریکی برای ارتباط دادن پایتخت های کشورهای مختلف به یکدیگر امری عادی به حساب می آمد.در حال حاضر قطار VGA فرانسه سریع ترین قطار دنیاست. سال ۲۰۰۷ این قطار رکورد جهانی را با سرعت ۵۵۳ کیلومتر در ساعت به ثبت رسانده است. تاریخچه راه آهن و چگونگی راه یافتن آن به آلمان را می توان از طریق مدارک موجود دریافت. موزه DB واقع در نومبرگ در بخشی تحت عنوان «قرنی با بخار» تاریخ راه آهن آلمان را به نمایش گذاشته است که مساحت آن یکهزار مترمربع است.
این موزه به بازدیدکنندگان این امکان را می دهد که نخستین شکل لوکوموتیوها را تا سال ۱۹۱۹ که عصر انقلاب لوکوموتیوها نامیده می شود، دنبال کنند. ساخت راه آهن تغییرات اساسی در زندگی انسان ها به وجود آورد. مردم با کمک نمایشگاه ها، عکس ها و مدارک موجود می توانند تغییراتی را که تاکنون در زمینه های مهندسی، اقتصادی، فرهنگی در ارتباط با خط آهن صورت گرفته است، دریابند.
● روز بین المللی کارگران راه آهن
هر سال ۲۶ مارس روز بین المللی کارگران راه آهن نامیده می شود. در این روز کارگران در بیش از ۶۰ اتحادیه راه آهن در سرتاسر دنیا با یکدیگر همکاری کرده و فعالیت های مشترکی را انجام می دهند. در این روز مبارزاتی هم به نام «اول امنیت» صورت می گیرد که در این مبارزه از حق کارگران راه آهن دفاع می شود. این مبارزه به کارگران کمک می کند که سالم سرکار خود بروند و بدون اینکه آسیبی به آنها وارد شود به خانه خود بازگردند. اتحادیه ریل و ماریتان در چنین روزی برای بهبود استانداردهای خط آهن تلاش می کنند.
یکی از اهداف والای آنها کاهش جراحت هایی است که اغلب برای کارگران خط آهن پیش می آید. این اتحادیه برای ایمنی بیشتر به کارگران توصیه می کند هنگام کار لباس های ایمنی بپوشند، تمام قوانین ایمنی کار را در نظر بگیرند، همه خطرهایی را که با آن مواجه می شوند گزارش دهند، از استفاده الکل و دیگر داروها بپرهیزند، آموزش های لازم نیازمند شغل خود را ببینند.

ترجمه: آزاده هاشمی

منبع : روزنامه کارگزاران