خبرنگار خوب، خبرنگار مرده است

در گزارش سازمان گزارشگران بدون مرز عراق با داشتن ۱۹ خبرنگار كشته مرگبارترین سرزمین در سال ۲۰۰۴ بوده است.سازمان گزارشگران بدون مرز كه سالانه گزارشی در مورد آزادی بیان منتشر می كند، قتل چهار تن از خبرنگاران شبكه های تلویزیونی العربیه و العراقیه را به آمریكا نسبت داده و ارتش آمریكا مسئولیت آن را پذیرفته است. در همین سال دست كم ۱۲ خبرنگار در عراق گروگان گرفته شدند و یكی از آنان كه ایتالیایی بود به دست گروگانگیران كشته شد. گروگانگیری خبرنگاران در سال ۲۰۰۴ از ساحل عاج و نپال نیز گزارش شده است. در ساحل عاج گی آندره كیفر، خبرنگار كانادایی حدود ۹ ماه ناپدید شد و در نپال نیز یك خبرنگار نپالی حدود ۲۰ ماه به دست شورشیان مائوئیست این كشور به گروگان گرفته شده بود.
• خاورمیانه
این سازمان وضعیت خبرنگاران در خاورمیانه را متزلزل ارزیابی كرده و آورده در عربستان سعودی و سوریه هنوز حكومت راه را بر ظهور رسانه های مستقل سد می كند، در این منطقه خود خود سانسوری حرف اول را می زند و بسیاری از موضوعات امكان مطرح شدن ندارند. در الجزایر نیز ۲۲ روزنامه نگار طی سال گذشته بازداشت شده اند. در نوار غزه یك خبرنگار كشته و تعدادی نیز مورد حمله و هجوم قرار گرفته اند و وضعیت رسانه ها در سرزمین های اشغالی متاثر از بی ثباتی سیاسی است. با این حال نقض آزادی بیان در سال ۲۰۰۴ در لبنان و اسرائیل كاهش یافته است.در ادامه در مورد دو كشور تونس و مراكش نیز حكومت های این كشورها را مانع از آزادی واقعی بیان دانسته اند.
• آسیا
شرق آسیا از لحاظ آزادی بیان بدترین بخش جهان توسط گزارشگران بدون مرز عنوان شده و دولت های كره شمالی، برمه، چین، ویتنام و لائوس عمده ترین ناقضان آزادی بیان در منطقه هستند.براساس این گزارش در كره شمالی، روزنامه نگاران مجبور به تعریف و تمجید از كیم جونگ ایل هستند و ده ها تن از آنان به دلیل اشتباه در كارهایشان به اردوگاه های بازآموزی فرستاده می شوند. در همین گزارش چین با ۲۶ خبرنگار زندانی و برمه با ۱۲ روزنامه نگار زندانی بزرگترین زندان های روزنامه نگاری هستند و دولت های مالدیو، نپال و بنگلادش نیز از جمله دولت های سركوبگر روزنامه نگاران در آسیا محسوب می شوند. در این گزارش تاكید شده در نپال و بنگلادش روزنامه نگاران همه روزه مورد حملات فیزیكی قرار می گیرند. در هند و اندونزی نیز چنین حملاتی انجام می شود، اما نمی تواند مانع رشد رسانه های مستقل شود.
• اروپا
كشورهای عضو اتحادیه اروپا از جمله ۱۰ كشوری كه به تازگی به اتحادیه پیوسته اند، آزادی بیان را پاس می دارند، اما در عین حال حساب كشورهای اروپایی غیر عضو اتحادیه مانند جمهوری های تازه استقلال یافته شوروی كاملاً جدا است. طی سال ۲۰۰۴ خبرنگار خبرگزاری فرانسه در روسیه ناپدید شد و دو روزنامه نگار در آن به قتل رسیدند. در اوكراین رسانه های خارجی سانسور می شوند و به روزنامه نگاران مخالف دولت نیز حمله می شود. در بلاروس رئیس جمهوری این كشور آلكساندر لوكاشنكو هیچ انتقادی را تحمل نمی كند و هر تلاشی را برای ساكت كردن مخالفان به خرج می دهد. در بلاروس ۱۰ تا ۱۲ روزنامه توقیف شده اند. ازبكستان از دیگر كشورهای مورد بحث این سازمان است كه تعیین مجازات حبس به اتهام همجنس گرایی برای روزنامه نگار این كشور را كه در خارج از ازبكستان پناهنده است، نمونه سركوب بیرحمانه مطبوعات مستقل دانستند. در جمهوری آذربایجان هیچ رسانه مستقلی وجود ندارد و روزنامه نگاران این كشور شرایط مناسبی ندارند. تركیه با تصویب قوانینی منطبق با معیارهای اروپا، نتوانسته تغییر چشمگیری در وضعیت آزادی بیان به وجود آورد.
• قاره آ مریكا
عنوانی كه گزارشگران بدون مرز برای توصیف وضعیت رسانه های قاره آمریكا برگزیده اند «خشونت روزافزون» است. ۱۲ خبرنگار در آمریكای لاتین در سال ۲۰۰۴ كشته شده اند و كوبا با ۲۲ زندانی روزنامه نگار پس از چین بزرگترین زندان روزنامه نگاران است.در كلمبیا امكان بیان دیدگاه های مختلف در رسانه ها وجود دارد، اما روزنامه نگاران بهای چنین امكانی را با جان خود می پردازند. در این كشور طی سال گذشته ۵۰ روزنامه نگار مورد تهدید یا حمله فیزیكی قرار گرفتند.در آمریكای شمالی آزادی بیان واقعی وجود دارد اما مشكل محفوظ نگه داشتن منابع خبری رفته رفته مشكل جدی روزنامه نگاران شده است.
• آفریقا
در ساحل عاج، خبرنگاران برای انجام دادن كار خود هر روز زندگی شان را به خطر می اندازند، در طول سال گذشته چهل خبرنگار تهدید شده یا مورد حمله فیزیكی قرار گرفته اند و ۹ روزنامه نگار سر از زندان در آورده اند. در اریتره نیز وضعیت رسانه ها «تیره و تار» توصیف شده است، چرا كه هیچ رسانه ای كه در تملك دولت نباشد وجود ندارد، خبرنگاران خارجی در این كشور حضور ندارند و آنگونه كه گزارشگران بدون مرز می گویند آزادی بیان رعایت نمی شود.طی سال گذشته چهارده روزنامه نگار در این كشور بازداشت و بدون محاكمه در مكانی نامعلوم حبس شده اند.گزارشگران بدون مرز، وضعیت را در زیمبابوه نیز چندان متفاوت ندیده و نوشته اند كه حملات پی در پی دولت به روزنامه دیلی نیوز (اخبار روزانه) شمار مطبوعات غیردولتی را چنان كاهش داده كه بیش از یكی دو هفته نامه چیزی از آنها بر جای نمانده است.در آستانه انتخابات زیمبابوه، دولت این كشور مخالفان خود را از استفاده از رسانه های دولتی منع كرده است.به نظر گزارشگران بدو ن مرز، وضعیت آزادی بیان در كشورهای آفریقایی بنین، بوتسوانا، كیپ ورد، غنا، مالی، موریس، نامیبیا و آفریقای جنوبی بهتر شده اما در كشور بوركینافاسو كسانی كه شش سال پیش، خبرنگاری به نام نوربرت زونگو را به قتل رساندند هنوز مجازات نشده اند.
منبع: سایت سازمان گزارشگران بدون مرز

منبع : روزنامه شرق