لبخند ژوکو، حسرت ژو

تنیسور ۲۰ ساله سرزمین صرب ها توانست در اولین گرنداسلم سال ۲۰۰۸ جام قهرمانی را بالای سر ببرد و ژو ویلفرد تسونگای فرانسوی را در سه ست شکست دهد. ملبورن استرالیا امسال شگفتی های زیادی به همراه داشت و جزء معدود تورنمنت هایی بود که دو قطب جنگنده تنیس جهان رافا نادال و راجر فدرر یکی از مدعیان قهرمانی نیستند. نواک ژوکوویچ در فینال مقابل تسونگایی قرار گرفت که در رنکینگ ۳۸ جهان ایستاده، اما در این گرنداسلم بزرگانی مانند نادال را از پیش رو برداشته است، حتی پیروزی در ست اول فینال امیدهای قهرمانی را در دل این فرانسوی و هوادارانش زنده نگه داشت. حضور قدرتمند تسونگا در این رقابت ها حتی شرط بندهای حرفه یی را بر این داشت که دست به شرط بندی های عجیب و غریبی روی قهرمانی «ژو» بزنند. وب سایت Bet.com که یکی از سایت های معتبر شرط بندی است هم شانس های قهرمانی تنیسور فرانسوی را ۶ به یک پیش بینی کرده بود، اما تجربه نشان داده، ستارگان نوظهوری که برای اولین بار در یک گرنداسلم مهم و معتبر شرکت و به نتایج قابل توجهی هم دست پیدا می کنند در فینال نمی توانند به قهرمانی برسند، چرا که آنقدر تحت تاثیر اهمیت تورنمنت و بازی مقابل بزرگان تنیس هستند که ناخودآگاه انرژی شان برای حضور در فینال و ارائه بازی تکنیکی و قوی تحلیل می رود. نمونه بارز این ادعا مارتین ورکرک و رولند گاروس فرانسه ۴ سال پیش است. در نیمه نهایی ژیلرمو کوریا را شکست داد و این نتایج آنقدر برایش اهمیت داشت که برای فینال و رودررویی مقابل خوان کارلوس فررو انگیزه های کافی برای قهرمانی نداشت.
و این بار هم همه چیز بار دیگر تکرار شد و جوان ترین تنیس باز این بازی ها اولین قهرمانی گرنداسلم زندگی حرفه یی اش را تجربه کرد و تسونگای فرانسوی را ناکام گذاشت.
وقتی همه اعضای خانواده ات با هیجان تشویقت می کنند و در ست دوم و سوم هم همه چیز به سودت است، اگر قهرمانان نشوی یک جای کار می لنگد.
این موضوع درباره نواک جوان صدق می کند. خانواده اش و برادران کوچک ترش در تمام مسابقات اوپن ملبورن به او روحیه و انگیزه می دادند اما وقتی در فینال در ست اول بازی را به حریف واگذار کرد ناگهان خاطره گرنداسلم سال گذشته در اوپن امریکا و فینال مقابل راجر فدرر تداعی شد، اما این بار ماجرا فرق می کرد. ژوکوویچ نمی خواست قهرمانی را از دست بدهد. سال پیش اگر فدرر توانسته بود اوپن امریکا را از آن خود کند اما امسال جوان صرب ثابت کرد که شخصیت قهرمانی دارد. جوان ترین فاتح ملبورن پارک استرالیا پس از قهرمانی اش مقابل دوربین های خبری احساسش را اینگونه بیان کرد؛ «به خودم افتخار می کنم که اولین صربی هستم که فاتح گرنداسلم شده ام. تمام تلاشم این بود که به اینجا برسم و حالا هم امیدوارم بتوانم موفقیت های بیشتری کسب کنم. بازی مقابل «ژو» اصلاً ساده نبود و همه انرژی ام را گرفت تا بتوانم بازی را کنترل کنم. در اوایل بازی و ست اول کمی عصبی شدم، شرایط کمی سخت و ناآشنا بود، البته به نظرم این به علت استرس ناشی از حضور در فینال گرنداسلم استرالیا بود، نه اینکه من جسارت و اعتماد به نفس کافی نداشتم.»
یکی از خبرنگاران از او پرسید وقتی که در ست اول بازی را واگذار کرد چه احساسی داشت؛ «همه چیز خیلی خطرناک شده بود. تسونگا خیلی خوب بازی کرد. سعی کردم زود به همه چیز مسلط شوم و بر استرس و فشاری که روی ذهنم بود غلبه کنم. خوشحالم که موفق شدم و به قهرمانی رسیدم.»
«همه از تو انتظار دارند و این مسوولیت زیادی روی دوشت می گذارد.» این را نواک در ادامه صحبت هایش به خبرنگاران و گزارشگران رسانه یی گفت و افزود؛ «در برابر کسی ایستادم و بازی کردم که رقیبان قدرتمندی را حذف کرده و شیوه بازی اش کاملاً جدید بود. من واقعاً عصبی شدم، اما این حالت چندان طول نکشید. گاهی در زندگی مقابل شرایطی قرار می گیری که فقط باید بتوانی آن را کنترل کنی، حتی ممکن است در ابتدا برایت قابل درک نباشد. تسونگا واقعاً تنیسور خوبی است، بازی های جذابی از خود به نمایش گذاشته و از شروع تورنمنت خیلی زود مورد توجه قرار گرفت. او جزء سیدبندی جهانی نبود و پرش ناگهانی اش به فینال او را در صدر توجهات قرار داد و طبیعی بود که مورد حمایت زیادی واقع شود.»
نواک ژوکوویچ صادقانه درباره تسونگا حرف زد و البته واقعیت را بیان کرد. در حقیقت تسونگا شانس اول این گرنداسلم در فینال بود و بازی های درخور توجهش او را به چهره یی محبوب در میان هواداران تنیس در ملبورن استرالیا تبدیل کرد. او اگر می توانست ژوکوویچ را شکست دهد، اولین فرانسوی بود که پس از ۲۵ سال در گرنداسلم به عنوان قهرمانی دست پیدا می کرد، اما عکس العمل او پس از فینال کمی عجیب و دور از انتظار بود؛ «نمی دانم باید خوشحال باشم یا ناراحت، نواک خیلی عالی بازی کرد و شکست دادنش واقعاً سخت بود. بازی کردن در این سطح از حرفه یی گری پر از جذابیت و هیجان است و اگر کسی بخواهد روند رو به پیشرفت داشته باشد باید مرتب از اتفاقات مختلف کسب تجربه کند و تمرکزش را از دست ندهد. من هم تمام هدفم این است که ثبات بازی ام را حفظ کنم و به موفقیت های بیشتری برسم.»

شیوا آباء

منبع : روزنامه اعتماد