اتصالات سخت‌افزاری لازم برای ارتباط اینترنتی

بزرگترین رقیب مودم‌های كابلی، فن‌آوری ADSL است. این كلمه گاهی به طور كلی به اتصال DSL اطلاق می‌شود. DSL فن‌آوریی است كه از سرویس‌های تلفن شماره‌گیر معمولی برای ارسال و یا دریافت سیگنال‌های دیجیتالی استفاده می‌كند و این سیگنال‌ها را از طریق خطوط تلفن آنالوگ منتقل می‌نماید.
معمولاً دسترسی به DSL از طریق شركت‌های مخابراتی محلی امكان‌پذیر است. برای ارسال سیگنال‌های دیجیتالی، مودم DSL كه به آن مسیریاب DSL نیز می‌گویند به خط تلفن و PC متصل می‌شود. این مسیریاب مانند مودم كابلی عمل می‌كند. یك تقسیم‌كننده به خطوط تلفن وصل می‌شود تا بتواند انشعاب لازم برای بكارگیری مدار DSL ، مسیریاب و خط تلفن را بوجود آورد. در قسمت جلو و یا پشت مسیریاب پریزهایی برای اتصال كابل Ethernet وجود دارند. این كابل تا NIC موجود در داخل كامپیوترتان كشیده می‌شود.
علاوه بر پریزهایی كه برای اتصال كابل Ethernet هستند، یك پریز هم برای اتصال تلفن وجود دارد. وقتی داده‌ها از PC منتقل می‌شوند، ابتدا به NIC آمده و سپس وارد مسیریاب می‌گردند. سیگنال‌های دیجیتالی پس از ورود به مسیریاب به صورت آنالوگ در می‌آیند. سپس مسیریاب داده‌ها را از طریق كابل تلفن به دفتر مركزی شركت مخابرات می‌فرستد و از آنجا اطلاعات به ISP منتقل می‌شوند.
اگر شما اتصال ADSLتان را به اشتراك نگذاشته باشید در آن صورت سرعت انتقال داده‌ها از اینترنت به كامپیوترتان بین kbps۶۰۰ تا Mbps۹ خواهد بود. اما هزینه‌هایی كه برای دسترسی به این سرعت زیاد باید بپردازید عبارت هستند از۲۰ تا ۲۸ هزار تومان بابت یك NIC كه PCتان بتواند با مسیریاب ارتباط برقرار كند، سپس مبلغ ۸۰ تا ۴۲۰ هزار تومان برای مسیریاب و نصب آن و در نهایت پرداخت ماهیانه ۴۰ تا ۱۶۰ هزار تومان بخاطر استفاده از خدمات سرویس ISP (با توجه به مكانی كه در آن زندگی می‌كنید).
اتصال ADSL در میان كاربران از محبوبیت بیشتری برخوردار است چرا كه همانند مودم‌های كابلی، شما همواره به اینترنت متصل هستید و می‌توانید هنگام مرور صفحات وب با تلفن هم صحبت كنید. در حالی كه چنین ویژگی برای مودم‌های داخلی و یا خارجی وجود ندارد. علاوه بر این شما مجبور نیستید خط ADSL خود را با همسایگان‌تان به اشتراك بگذارید كه همین امر موجب می‌شود سرعت دسترسی و Download كردن افزایش یابد.
اما علی‌رغم مزایایی كه اتصالات ADSL دارند، این نوع اتصالات نقایصی را نیز دارا هستند كه از جمله‌ی آنها می‌توان به قیمت بالا و محدودیت دسترسی به این نوع اتصالات اشاره كرد. این نوع اتصالات نیز همانند مودم‌های كابلی هنوز بطور گسترده مورد استفاده قرار نگرفته‌اند و در همه جا دسترسی به آنها میسر نمی‌باشد. یعنی شما تنها در صورتی كه به دفتر مركزی شركت مخابرات نزدیك باشید می‌توانید از این امكان بهره‌مند شوید. حداكثر فاصله‌ی مورد نیاز برای استفاده از این اتصال ۳ مایل (۴۸۲۷ متر ) است.
اگر شما یك كامپیوتر كتابی و یك NIC داشته باشید در آن صورت می‌توانید از اتصالات ADSL و یا مودم كابلی استفاده كنید. بهر حال اگر شما می‌خواهید به PC قابل‌حمل‌تان یك مودم بیافزایید ناچارید از PC Card استفاده كنید. مودم‌های PC Card كه گاهی به آنها مودم‌های PCMCIA نیز گفته می‌شود وسایلی جابجا شونده با ویژگی اتصال و اجرا (Plug and Play) هستند و در شیار PCMCIA كامپیوتر كتابی شما قرار می‌گیرند. این مودم‌ها بیشتر اجزایی كه در مودم‌های داخلی یافت می‌شوند را دارا بوده و تنها تفاوتی كه با مودم‌های داخلی دارند در این است كه از یك اتصال‌دهنده‌ی۶۴ پایه و یك Socket (قسمت ظرف یك رابط كه دوشاخه را دریافت می‌كند.) ۱۶ بیتی استفاده می‌كنند.
مودم‌های PC Card قابل حمل هستند. بنابراین براحتی می‌توان آنها را همراه خود به مسافرت برد و یا از آنها در كامپیوترهای قابل حمل دیگر نیز استفاده كرد. جهانگردان و كسانی كه از یك كشور به كشور دیگری می‌روند اغلب از مودم‌های PC Card استفاده می‌كنند. چرا كه مدل‌های بخصوصی از این نوع مودم‌ها برای كار با سیستم‌های تلفنی مختلف طراحی شده‌اند به طوری كه فرد مسافر می‌تواند از تمام نقاط دنیا از طریق e-mail با سرویس‌گیرنده ارتباط برقرار كرده و یا به اینترنت دسترسی داشته باشد.
عیب مودم‌های PC Card قیمت بالا و انرژی مصرفی زیاد آنهاست. حداكثر سرعت مودم‌های PC Card ، kbps۵۶ بوده و قیمت آنها بین ۱۴۰ تا ۲۰۰ هزار تومان است. از آنجایی كه این مودم‌ها به شیار PCMCIA كامپیوتر متصل می‌شوند لذا تمام انرژی لازم را از كامپیوتر دریافت می‌كنند.
البته كارت‌های توسعه‌ی PCهای رومیزی نیز نیروی خود را از PC می‌گیرند اما نكته قابل توجه این است كه PC انرژی لازم را از جریان الكتریسیته دریافت می‌كند درحالی كه كامپیوتر كتابی این انرژی را از باتری كسب نموده و به همین دلیل هم وجود مودم PC Card می‌تواند عمر این باتری را كوتاه كند.

منبع : کامپیوتر جوان