۲۰۴۶ - 2046

سال تولید : ۲۰۰۴
کشور تولیدکننده : هنگ‌کنگ، آلمان، فرانسه و چین
محصول : وونگ کار ـ وای
کارگردان : کار ـ وای
فیلمنامه‌نویس : کار ـ وای
فیلمبردار : کریستوفر دویل
آهنگساز(موسیقی متن) : شیگرو اومبایاشی
هنرپیشگان : تونی لئونگ، گونگ لی، کیمورا تاکویا، وونگ فایه، ژانگ زی‌یی و لائو کارینا
نوع فیلم : رنگی، ۱۲۹ دقیقه


هنگ‌کنگ، سال ۱۹۶۶. ̎چو مو ـ ون̎ (لئونگ)، در بازگشت از سنگاپور، به‌عنوان مقاله‌نویس روزنامه، مشغول به کار می‌شود. او در هتل اورینتال، کنار شمارهٔ ۲۰۴۶، اتاق می‌گیرد ـ همان‌جا که زنی که ̎چو̎ قبلاً او را در کلوب شبانه‌ای دیده، از نامزدِ حسودش چاقو خورده است. این شماره راه خود را در داستانی پیدا می‌کند که او دارد دربارهٔ آدم‌هائی می‌نویسد که از سفر زمان برای رسیدن به سال ۲۰۴۶ استفاده می‌کنند ـ سالی که طی آن می‌توانند یادها و خاطراتشان را دوباره کشف کنند. در سال ۱۹۶۷، ̎چو̎ با ̎بای لینگ̎ (زی‌یی) که در اورینتال زندگی می‌کند، دوست می‌شود. اما وقتی ̎چو̎ از صمیمیت بیشتر با او سر باز می‌زند، از هم جدا می‌شوند. در سال ۱۹۶۸، مدیر هتل با دخترش، ̎وانگ جینگ ون̎ (فایه) به خاطر مکاتباتش با مردی ژاپنی، دعوا می‌کند. ̎چو̎ به ̎وانگ̎ پیشنهاد می‌دهد که خود را گیرندهٔ آن نامه‌ها وانمود کند. در مقابل، ̎وانگ̎ در نوشتن مقاله‌هایش کمک می‌کند، نوارهایش را پیاده می‌کند و به‌جای او قلم می‌زند. ̎چو̎ داستانی فوتوریستی برای ̎وانگ̎ می‌نویسد؛ داستان دربارهٔ مردی مست که عاشق آندروئیدی می‌شود که نمی‌تواند عشق او را پاسخ دهد. وقتی ̎وانگ̎، پایان خوش‌تری از او می‌طلبد، ̎چو̎ سعی می‌کند ولی نمی‌تواند این کار را انجام دهد. هجده ماه بعد، در سال ۱۹۷۰، ̎چو̎، ̎بای لینگ̎ را ملاقات می‌کند. ̎بای لینگ̎ به او می‌گوید که کریسمس گذشته (۱۹۶۹) به آن‌جا آمده و دنبال او گشته است. ̎چو̎ به یاد می‌آورد که در آن سال در سنگاپور بوده و دنبال ̎سولی ژنِ̎ مرموز (لی) می‌گشته. ̎سولی̎، قماربازی حرفه‌ای بود که به عشق قدیمی‌اش شباهت داشته و طی اقامت قبلیظاش در سنگاپور به ̎چو̎ کمک کرده تا بدهی‌هایش را بپردازد. ̎چو̎، بای لینگ̎ را تا خانه‌اش هم‌راهی می‌کند و در آن‌جا دست رد بر سینه او می‌زند.
● عنوان ̎۲۰۴۶ اشاره به سالی دارد که چین قرار است ساختار اقتصادی ـ سیاسی هنگ‌کنگ را عوض کند، اگرچه اشاره به شمارهٔ اتاق هتل فیلم در در طلب عشق (ساختهٔ خود کار ـ و ای، ۲۰۰۰) هم هست. سه گانه‌ای عاشقانه و سودائی که با روزهای وحشی بودن (۱۹۹۱) شروع شده بود، در در طلب عشق به شاه غزل فیلم‌ساز تبدیل شد و در ۲۰۴۶، در قالب ژانر افسانه ـ علمی، کیفیتی بی‌زمان و بی‌مکان می‌یابد. تولید و ساخت این پروژه در سال ۱۹۹۷ آغاز شد و حتی برخی از صحنه‌های فیلم در حد فاصل ساخت دو فیلم خوشحال باهم (۱۹۹۷) و در طلب عشق فیلمبرداری شد. هم‌چون فیلم‌های پیشین کار ـ وای جنبه‌های سمعی بصری فیلم تکان‌دهنده و استادانه‌اند و یادآور عصر طلائی و اسطوره‌ای سینما هستند، یعنی زمانه‌ای که تصاویر صرف‌نظر از کارکرد ایدئولوژیکشان، کیفیتی وهم‌انگیز و خیالی داشتند. به دلیل همین جنبهٔ فیلم‌های او است که به غلط دنیای کار ـ وای را به جهان مُد هم‌ارز می‌دانند، اگرچه او زیبائی‌شناسی مُد را هم در فیلم‌هایش به کار می‌گیرد. چئونگ، نسخهٔ قرن بیست و یکمی مارلنه دیتریش است، با همان حضوری که تمامی کادر را تحت‌الشعاع خود قرار می‌دهد. دویل دوست و هم‌کار همیشگی کار ـ وای هم که تخیلات بصری او را زنده می‌کند.