برانکو ایوانکوویچ

برانكو ایوانكوویچ در زمستان سال ۱۳۸۰ بعد از قطعی شدن عدم همكاری بلاژویچ با تیم ملی ایران، رسماً از سوی محسن صفایی فراهانی رئیس وقت فدراسیون فوتبال، حكم سرمربیگری تیم ملی فوتبال كشورمان را دریافت كرد. او كارش را با شكست ۳-۲ در یك دیدار دوستانه مقابل اسلواكی آغاز كرد اما وقتی با تیم ملی ایران در تورنمنت چهارجانبه كازابلانكا قهرمان شد، نشان داد كه می شود رویش حساب كرد . با این حال تیم ملی فوتبال كشورمان با وجود حضور او در بازیهای غرب آسیا بد نتیجه گرفت و برانكو در معرض انتقاد قرار گرفت. ۲ پیروزی عالی برابر كویت و اوكراین در خانه حریفان باعث شد كه مربیگری تیم ملی در بازیهای آسیایی ۲۰۰۲ بوسان به او سپرده شود. برانكو در این بازی ها با تیم ملی به عنوان قهرمانی رسید تا از دید كارشناسان به عنوان یك فاتح ملی مد نظر قرار گیرد اما بنا به دلائلی در پاییز سال ۸۱، او به كرواسی برگشت.
در غیاب او همایون شاهرخی سرمربی تیم ملی شد. وضعیت تیم ملی در دوران مربیگری همایون شاهرخی بعد از شكست از تیم ملی اردن متزلزل شد، بنابراین در مهر ماه سال ۱۳۸۲ برانكو به ایران بازگشت. دوران دوم حضور او در تیم ملی فوتبال، دوران خوبی برای تیم ملی فوتبال ایران بود. در این دوران، تیم ملی با موفقیت فاتح مرحله اول مقدماتی جام ملت های آسیا و جام بین قاره ای آسیا_ اقیاونوسیه شد. بعد از قهرمانی قدرتمندانه در مسابقات فوتبال غرب آسیا در بهار سال ۱۳۸۳ تیم ملی به جام ملت های آسیا در چین رفت. ایران در این مسابقات بدون باخت عنوان سوم را به دست آورد.
بعد از پایان این مسابقات بازار مسابقات مقدماتی جام جهانی فوتبال گرم شد. تیم ملی فوتبال كشورمان در مسابقات مورد نظر بسیار عالی كار كرد و در روز ۱۸ خرداد سال ۱۳۸۴ سومین صعود خود را به مسابقات جام جهانی قطعی شده دید. برانكو ایوانكوویچ متولد سال ۱۹۵۵ میلادی است و دوران شكوفایی مربیگری خود را در زمانی طی كرد كه بلاژویچ سر مربی تیم ملی كرواسی شد. او در اردوی تیمی قرار داشت كه در جام جهانی ۱۹۹۸، تیم سوم دنیا شد. بلاژویچ بر دانش مربیگری برانكو تكیه بسیارداشت به نحوی كه همواره از او به عنوان پروفسور یاد می كرد.

منبع : سایت فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران