قدم زدن با کفش های شاپرکی

تابستان فصل خرید، خرید و خرید است. هر چقدر هم كه آدم سعی كند اراده به خرج دهد و به پس اندازش دستبرد نزند، باز هم نمی شود. كمتر كسی است كه با دیدن ویترین مغازه هایی كه كیف و كفش های رنگی با طرح های جذاب و خیره كننده پرشده اند، وسوسه نشود و به فكر خرید نیفتد. آن هم زمانی كه طراحان مغزهایشان را حسابی صیقل داده و دست به طراحی های عجیب و غریب زدند. با دیدن انواع كیف وكفشی كه در بوتیك های میلان به چشم می خورد می توان حدس زد كه چه انقلابی در نیمه تابستان ۲۰۰۶ صورت گرفته است.
سری به بوتیك نارا Nara واقع در خیابان ویتوریو امانوئل میلان می زنیم كه متخصص در فروش انواع كیف و كفش تك مارك است. همه نوع ماركی در اینجا به چشم می خورد از لوئیس ویتون و ورساچه گرفته تا فندی و مارك جاكوب و چندین مدل جدید كه به نظر انگلیسی می آیند. با كیف هایی كه اینجا موجودند به نظر می رسد تمامی كمپانی های طراح لباس دست به دست هم دادند تا برای یك ماه و نیمی كه از تابستان مانده كیف های مستطیلی با بند بلند را از در خارج كنند و به بازارهای كیف های سبدی شكل دسته كوتاه رونق بخشند.
یكی از زیباترین كیف های این مجموعه متعلق است به ورساچه كه مثل همیشه سبك های قدیم و جدید را با هم تركیب كرده و مدلی براساس آنچه امروز طرفدار دارد، طراحی كرده است. كیف های ذوزنقه ای شكل كه از چرم و حصیر درست شده اند و قسمت بیرونی شان گل های وحشی گلدوزی شده است.
تقریبا شبیه نمونه های اولین محصولات كارخانه Antonio Monti. مونتی یكی از قدیمی ترین كارخانه های تولید كیف و كفش با طرح های گلدوزی در ایتالیا است. از سال ۱۸۶۵ هر كیف و كفشی كه قرار بود گلدوزی شود در این كارخانه تولید می شد. هنوز هم كمربند، كلاه، سبد و كیف های حصیری مونتی بیشترین سهم را در سبد خرید توریست هایی دارد كه می خواهند از جنوب ایتالیا با خود سوغات ببرند. كیف های زنبیل مانند كه حصیری اند و با بامبو تزئین شده اند نوع دیگری است از كیف های حصیری ورساچه در این فصل.
لوئیس ویتون جز یك مدل كیف دسته كوتاه كه از حصیر تهیه شده و یك رج در میان رنگی است، هنوز كیف های مدل چمدانی اش را از رده خارج نكرده است. كیف های مستطیل شكل چرمی با دو دسته كوتاه كه در آن نیز از دو طرف به صورت چمدان باز می شود همچنان طرفداران خودش را دارد، آنهایی كه پای بند كلاسیك ها هستند و هنوز خاطرات دهه ۵۰ را از یاد نبرده اند.
یكی از كیف هایی كه بسیار جلب توجه می كند طرحی است از D&G، یك كلاسیك تمام عیار. كیفی كه از مخمل قرمز دوخته شده. ذوزنقه است با دسته های كوتاه و سگك های طلایی كه به بدنه كیف دوخته شده و یك جیب بسیار كوچك در جلوی كیف كه همانند كیف پول های قدیمی باز و بسته می شود. تا اینجا همه چیز معمولی است.
آنچه جلب توجه می كند اتیكت هزار و سیصد و نود و پنج یورویی كیف مخملی قرمزرنگ است كه در بین انواع كیف های حصیری جوان پسند همچنان جایگاه خود را در بین خریداران دارد. كیف های هالیوودی هم پیدا می شود. كیف های مستطیل شكل كه فقط یك فضا دارند و از چرم سیاه و سفید دوخته شده اند و كلی قلاب و حلقه به آنها آویزان بوده و از زنجیر و نوار باریك چرم تهیه شده است. بقیه كیف ها كوچك و دستی اند. این قدر كوچك كه جا فقط برای یك شیشه عطر كوچك و یك گوشی موبایل دارند.
از بوتیك نارا بیرون می آییم و وارد مغازه ای كه از پنجره هایش انواع پارچه های قدیمی، و به در و دیوارهایش كلی كیف قدیمی نخ نما شده آویزان است، می شویم. صاحب مغازه دختر جوانی است به نام فرانچسكا اهل توسكانا و طراح كیف. به پارچه های قدیمی علاقه بسیار دارد و تا توانسته سعی كرده از پارچه هایی كه به سبك شرقی طراحی شده اند در طراحی و دوخت كیف هایش بهره گیرد. به عقیده او كنف بهترین پارچه در تهیه كیف های تابستانی است. كیف های تابستانی طراحی شده فرانچسكا دولایه اند. لایه زیرین آنها كه حكم آستر دارد از كنف است و لایه بیرونی آنها حریرگلدار.
با اینكه بسیار بزرگ هستند ولی سبك اند. مدل جالب تر كیفی است مستطیل شكل از جنس كتان كه دسته آن از سیم مفتولی تهیه شده است.
با فرانچسكا خداحافظی می كنیم و سراغ كیف های ملیسا دل بونو می رویم.
طراح انگلیسی كیف های پارچه ای كه علاوه بر طراحی كیف، روزنامه نگاری هم می كند. كیف هایی كه مارك Meli Melo دارند و بیشتر نقره ای و طلایی هستند ذوزنقه بوده، دسته باریك دارند و قسمت در آن حالتی شبیه به هفت داشته و با یك گره باز و بسته می شوند. كیف هایی كه كاملا مدل انگلیسی دارند و اصلا برای انداختن روی دوش طراحی نشده اند. یكی از جالب ترین مدل های كیف ملیسا كیفی است كه نام اسارت روی آن گذاشته. یك كیف بسیار ساده مستطیل شكل از جنس ساتن نقره ای كه زیبایی آن به نوع بند آن مربوط می شود. بند آنها را از دستبند زندانی ها تهیه كرده است. یك حلقه زنجیر كه به دستبند متصل شده است. او معتقد است، این كیف می تواند سمبل پایداری در عشق برای زوج های جوان باشد.
یكی از جاذبه های خیابان ویتوریو امانوئل علاوه بر كیف های جورواجور دیدن كفش هایی است كه در كارتون ها می توان دید و آدم را به یاد رنگین كمان پس از یك رعد و برق حسابی می اندازند. البته همین جاذبه هم هست كه آدم را به وسوسه خرید كفش هایی می اندازد كه بیشتر از یك ماه فرصت خودنمایی ندارند. اینجا پر است از صندل هایی كه از كتان تهیه شده اند و لژهای رنگی دارند. صندل هایی كه شاپركی نامیده می شوند.
مغازه ای كه انواع مدل شاپركی را بتوان در آن یافت بوتیك سالواتوره فرراگامو است. سالواتوره فرراگامو یكی از اولین طراحان موفق كیف و كفش در ایتالیا است. فرراگامو در سال ۱۸۹۸ در فلورانس متولد شد. اولین طراحی اش برمی گردد به زمان ۹سالگی، آن زمان كه برای مراسم تسجیل خواهرش یك كفش سفید شبیه آنچه بالرین ها می پوشند، می دوزد، در ۱۴سالگی به ناپل می رود و یك سال به خواندن طراحی دوخت كفش در كالج هنر ناپل می پردازد. اولین دستاوردهای خود را در همان سال در خانه پدری به معرض نمایش همگان می گذارد. در سال ۱۹۱۴ به آمریكا مهاجرت می كند، به بوستون و سپس هالیوود. چندی نمی گذرد كه طراحی كیف و كفش در فیلم های صامت گریفیث و دمیله را بر عهده می گیرد.
در ۱۹۲۷ به فلورانس بازمی گردد و اولین مغازه كفش فروشی را در خیابان مانلی تاسیس می كند. در همان ابتدای بازگشت به ایتالیا طراحی كفش بسیاری از تئاترها و فیلم های سینمایی را متعهد می شود. ماندگار ترین آنها كفشی است كه دوروتی در فیلم جادوگر شهر از به پا می كند و اكنون در موزه كفش كه خانه فرراگامو در فلورانس است دیده می شود. فرراگامو در سن ۶۲سالگی در حالی كه روزانه ۷۰۰ كارگر در كارخانه هایش ۳۵۰۰ جفت كفش تولید می كردند، در فلورانس درگذشت. مسئولیت تمامی كارخانجات و فروشگاه های او تا به امروز در اختیار همسر و سه پسر او است. مغازه ای كه در ویتوریو امانوئل واقع است نیز به مدیریت جیووانی جنتیله فرراگامو فعالیت می كند. فرراگامو اولین تولید كننده كفش های آژدار در ایتالیا است. او در خاطرات خود می نویسد: «همه چیز از دوشنبه ماه مارس شروع شد كه دوم ابتدایی بودم. پاهایم به خاطر كفی لاستیكی كفش هایم پر شده بود از تاول های ریز و درشت كه نگذاشتند برای چند هفته ای به مدرسه بروم. دكتر پاهایم را دید و گفت اتفاقی نیفتاده. وقتی پا نتواند در كفش نفس بكشد ورم می كند و تاول می زند. بعد از آن یك كفش زرد خریدم و به این فكر افتادم كه یك كفش سالم برای پاهایم بسازم.»
شاید همین دلیل سالواتوره باعث شده تا كفش هایی كه امروز از كارخانه فرراگامو بیرون می آیند، چه كتانی و چه صندل، علاوه بر شیك بودن بسیار راحت و خوش پا باشند. كفش هایی كه كفی مواج دارند و به رفع خستگی و جلوگیری از اعمال فشار به پاها كمك می كنند و فرد را از هرگونه صدمه دیدن در حین پیاده روی ایمن نگه می دارند.
پس از دیدن كفش های شاپركی نوبت به لباس های سیاه و سفید می رسد. دیگر از ویترین های زرد و قرمز و بنفش خبری نیست. تا چشم كار می كند یا سیاه است یا سفید.
ابتكار لباس های سیاه و سفید كار روبرتو كاوالی است. طراحی كه استعداد خاص در مد كردن لباس های كلاسیك دارد. مارك پوشان با لباس های كاوالی آشنایند. روبرتو در ۱۵ نوامبر سال ۱۹۴۰ در فلورانس متولد شد. هنر را از پدربزرگش آموزش دید. او نقاش سبك Macchiaiolo بود. سبكی كه در سال ۱۸۵۵ به وجود آمد و پیروان آن تحت تاثیر مكتب امپرسیونیسم لكه های رنگ را كنار هم می ریختند. یكی از مهم ترین ویژگی های كاری كاوالی توجه به طراحی پارچه و نقوش آن است. پارچه های چهل تكه، لمه، پلنگی و نیز پوست خز بیشترین سهم را در دوخت لباس های كاوالی دارند. ۳۴ سال از زمانی كه اولین طراحی های خود را در سالن بیانكا در قصر pitti فلورانس گذاشت می گذرد. او در این سال ها به یكی از برجسته ترین طراحان لباس ایتالیا بدل شده و جایگاه ویژه ای نزد ستارگان هالیوود پیدا كرده است. جنیفر لوپز، منا سوواری، سندی كراوفورد و مری جی بلیگ از هنرپیشگانی هستند كه در خرید لباس تنها نام كاوالی را می پسندند.
مطمئنا كوكو چنل وقتی در سال ۱۹۲۶ پیراهن مشكی آستین حلقه ای و یقه هفت را كه تا زانو بلندی داشت برای سوفیا لورن در فیلم بانوی رودخانه ۱۹۵۵ donna del fiume, la طراحی می كرد، هیچ گاه به مغزش هم نمی رسید كه همان مدل لباس در تابستان ۲۰۰۶ درصدر پرفروش ترین ها نزد خانم های جوان قرار بگیرد. كاوالی تنها نقشی كه در مد كردن این لباس دارد تغییری است كه در پارچه اش داده. او كه علاقه خاصی به پولك ماهی ها دارد، از پارچه لمه برای دوخت این لباس استفاده كرد. همین تغییر پارچه نیز باعث شد تا در این تابستان كه همه در جست وجوی لباس ها و كیف و كفش های براق هستند، كلی طرفدار پیدا كند.بلوز و شلوارهای اسپرت سفید نیز در این چند هفته اخیر بسیار مورد توجه جوان ها بود. شلوارهای سفید كه مدتی بود از گنجه لباس ها دور مانده بودند، دوباره روی كار آمدند.
شلوارهایی كه وجود دارد، از نظر اندازه دو نوع اند. یا بسیار بلند یا بسیار كوتاه. از جنس كتان هستند و بسیار خنك. شلوارهای تنگ با یك تاپ یا بلوز كوتاه بیشترین خریدار را دارد. انواع شلوار گشاد را بیشتر كلاسیك پوش ها می پسندند. آنها كه تمایل بیشتری به پوشیدن تونیك آستین بلند و یقه هفت دارند و علاقه زیادی نیز به بستن كمربندهای پهن ورنی، بیشتر از سایرین شلوارهای گشاد سفید را انتخاب می كنند.
پوشیدن شلوار برای افرادی كه قد چندان بلندی ندارند، كمی دشوار است، پیشنهاد روبرتو كاوالی برای آنها خرید شلوارهای بلند و گشاد با بلوزهای كاملا جذب است.
از مغازه ها كه بیرون می آییم و از ویترین ها كه دور می شویم، تنها چیزی كه باعث حیرت می شود، هارمونی بین رنگ لباس ها است. با اینكه ویترین مغازه ها پر شده از سیاه و سفید ولی لباسی كه در آن هم سیاه به كار رفته باشد و هم سفید، پیدا نمی شود. دوره لباس های متضاد سرآمده و نوبت به تاپ و شلوارهای هم رنگ رسیده است. اینجا دیگر كسی زرد و سرخابی و بادمجانی نیست. همه سفیدند با كفش های شاپركی.

گزارشی از جذاب ترین هفته مد كفش در ایتالیا
ترجمه: بهاره مهرنژاد

منبع : روزنامه شرق