تأثیر شعر و موسیقی بر نوجوان‌ها

در سال‌های اول دبستان و حتی بعد از آن تا نوجوانی نیز موسیقی بر روی کودکان تأثیر بسیار زیادی می‌گذارد. در دورهٔ نوجوانی هم موسیقی جایگاه ویژه‌ای دارد.
این زمان، مناسبترین موقع برای فراگیری سازهای مختلف، به‌صورت جدی‌تر و اصولی‌تر است، چرا که بهترین زمان آموزش در ایران برای موسیقی کلاسیک در سن نه سالگی به بعد می‌باشد. البته در برخی از کودکان ایرانی شامل استثناهائی نیز می‌شود، ولی در سایر نقاط جهان (اروپا و آمریکا) سنین آموزش موسیقی و سازهای کلاسیک که بومی خودشان است، چند سال زودتر صورت می‌گیرد. البته برخی از سازهای ملی و بومی ما را نیز مانند ”تمبک“ می‌توان زودتر آغاز نمود، چرا که کودکان ایرانی حتی خردسال‌ها علاقه و استعداد بیشتری در یادگیری این سازها نشان می‌دهند. با این حال، باز هم باید خاطرنشان کرد که بهترین سن برای فراگیری موسیقی، آغاز دورهٔ نوجوانی یا دست‌کم سال‌های ابتدائی دبستان است که به نتیجهٔ اصولی‌تری نسبت به دوره قبل از دبستان می‌توان دست یافت.
نوجوان‌ها نیز مانند کودکان قبل از دبستان، علاقهٔ زیادی از خود برای اجراء سرود یا حتی تکخوانی نشان می‌دهند. با این تفاوت که بهتر از گروه سنی قبل با زیر و بم اجراء سرود و قواعد آن آشنا می‌گردند.
به‌طور تقریبی تمامی اعضاء این گروه سنی چه آنها که نوازندگی را فرا گرفته‌اند و چه آنها که به هنر موسیقی آشنائی ندارند، دید جدیدتری نسبت به موسیقی پیدا می‌کنند و علاقهٔ زیادی به گوش دادن موزیک‌های مختلف از طریق نوار و سی‌دی در آنها آشکار می‌گردد.
در اینجا می‌خواهم به نوع دیگر از تأثیر موسیقی بر جوان‌ها نیز اشاره کنم و آن نقش بسیار مؤثر درمانی برای این گروه سنی است. نه تنها برای نوجوان معمولی که گاهی به‌طور موقت به بحران‌هائی مبتلا می‌گردد که از آن جمله می‌توان به ناآرامی، ناسازگاری، لجبازی و یا رفتارهای دوره‌ای در ظاهر غیرطبیعی اشاره کرده بلکه برای نوجوان‌های استثنائی که به عقب‌ماندگی ذهنی یا نقص فیزیکی مبتلا هستند نیز می‌توان از نقش درمانی موسیقی بسیار بهره گرفت، چرا که هر دو گروه از این نوجوان‌ها به موسیقی علاقه نشان داده و معلم و درمانگر خود را در امر آموزش و درمان یاری می‌کنند که این همان کمکی است که مربی‌ها از تأثیر بی‌نظیر موسیقی دریافت می‌کنند.

علیرضا اعتمادی / آهنگساز و نویسنده

منبع : مجله شادکامی و موفقیت