سه شنبه, ۱۱ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 30 April, 2024
مجله ویستا
۶ اسفند ـ ۲۵ فوریه ـ پیدایش پاپیولیسم
با تشكیل نشست انجمن « نارودنیكی » مركب از اندیشمندان در فوریه سال ۱۸۷۰ در روسیه فرضیه « پاپیولیسم نوین » پا به عرصه وجود گذارد و به سرعت جهانگیر شد.
تفكری را « پاپیولیسم » گویند كه در عین حال كه بر منافع ملی و خصلت های فرهنگی تاكید دارد ، به موازات آن حامی عوام الناس و تامین حقوق و رفاه آنان است. بنا براین ، بر ضد امتیازات طبقات بالای جامعه است .
اصحاب این تفكر به شدت از رای اكثریت و قدرت ناشی از آن پشتیبانی می كنند . پس ، هوادار حل مسائل از طریق رفراندم هستند و بهترین وسیله رسانیدن پیام خود را به مخاطبان؛ برپاداشتن اجتماعات و انتشار اظهار نظرها و بیانات و سخنرانی ها و مصاحبه ها می دانند. به زعم انها ، اجتماعات باید دارای قطعنامه حاوی هدفها و خواستها باشدكه به تصویب جمع برسد كه برگی است قاطع . به این سبب پاپیولیست ها طرفدار تماس مستقیم با مردم و تبلیغ مستقیم برنامه های خود هستند . در نظر آنان « مردم » یعنی « اكثریت » .
بیشتر «پاپیو لیستها » همانند انجمن « نارودنیكی » ۱۳۳ سال پیش معتقدند كه دمكراسی برپایه الگوی دیگران « اصطلاحا : وارداتی » برای یك ملت فاجعه به بار می آورد ؛ لذا هر كشور با توجه به شرایط موجود آن باید دمكراسی خاص خود را داشته باشد.
پاپیولیستها « كاپیتالیسم » را رد می كنند و سوسیالیسم خالص را هم نمی پذیرند و از نوعی سوسیال دمكراسی جانبداری می كنند كه برپایه سنتهای ملی طرح ریزی شده باشد.
الكساندر هرزن Herzen از پاپیولیستهای معروف گفته است : ماركسیسم ( سوسیالیسم خالص ) نمی تواند در یك جامعه عقب مانده پیاده شود . هر جامعه ، اگر بخواهد سوسیالیست شود، برای توفیق در آن باید برای خود سوسیالیسمی مطابق شرایط و ذهنیت مردم بسازد. اگر سوسیالیسم در جامعه ای كه آمادگی هضم آن را ندارد پیاده شود به نوع دیگری از كاپیتالیسم و احیانا آنارشیسم منجر می شود. برای تكمیل بنای سوسیالیسم باید گام به گام پیش رفت و در برداشتن گامها دقت كرد . نمی شود پاره ای از پله ها را استثناء كرد و از روی آنها جهید.
تعاریف پاپیولیسم همانند سوسیال دمكراسی در هر جامعه ای متفاوت است و نمی توان گفت كه این تفكر در قاره آمریكا همان است كه در آفریقا وجود دارد. در بعضی كشورها مخصوصا در كشورهای آسیایی مفهوم « راه سوم » از آن استنباط می شود ایرادی كه كارشناسان علوم سیاسی بر فرضیه « پاپیولیسم » وارد می آورند این است كه توجه صرف به رای و خواست اكثریت ، بی اعتنایی به حقوق اقلیت است كه نمی شود آنان را هم كنار گذارد و نادیده گرفت .
تفكری را « پاپیولیسم » گویند كه در عین حال كه بر منافع ملی و خصلت های فرهنگی تاكید دارد ، به موازات آن حامی عوام الناس و تامین حقوق و رفاه آنان است. بنا براین ، بر ضد امتیازات طبقات بالای جامعه است .
اصحاب این تفكر به شدت از رای اكثریت و قدرت ناشی از آن پشتیبانی می كنند . پس ، هوادار حل مسائل از طریق رفراندم هستند و بهترین وسیله رسانیدن پیام خود را به مخاطبان؛ برپاداشتن اجتماعات و انتشار اظهار نظرها و بیانات و سخنرانی ها و مصاحبه ها می دانند. به زعم انها ، اجتماعات باید دارای قطعنامه حاوی هدفها و خواستها باشدكه به تصویب جمع برسد كه برگی است قاطع . به این سبب پاپیولیست ها طرفدار تماس مستقیم با مردم و تبلیغ مستقیم برنامه های خود هستند . در نظر آنان « مردم » یعنی « اكثریت » .
بیشتر «پاپیو لیستها » همانند انجمن « نارودنیكی » ۱۳۳ سال پیش معتقدند كه دمكراسی برپایه الگوی دیگران « اصطلاحا : وارداتی » برای یك ملت فاجعه به بار می آورد ؛ لذا هر كشور با توجه به شرایط موجود آن باید دمكراسی خاص خود را داشته باشد.
پاپیولیستها « كاپیتالیسم » را رد می كنند و سوسیالیسم خالص را هم نمی پذیرند و از نوعی سوسیال دمكراسی جانبداری می كنند كه برپایه سنتهای ملی طرح ریزی شده باشد.
الكساندر هرزن Herzen از پاپیولیستهای معروف گفته است : ماركسیسم ( سوسیالیسم خالص ) نمی تواند در یك جامعه عقب مانده پیاده شود . هر جامعه ، اگر بخواهد سوسیالیست شود، برای توفیق در آن باید برای خود سوسیالیسمی مطابق شرایط و ذهنیت مردم بسازد. اگر سوسیالیسم در جامعه ای كه آمادگی هضم آن را ندارد پیاده شود به نوع دیگری از كاپیتالیسم و احیانا آنارشیسم منجر می شود. برای تكمیل بنای سوسیالیسم باید گام به گام پیش رفت و در برداشتن گامها دقت كرد . نمی شود پاره ای از پله ها را استثناء كرد و از روی آنها جهید.
تعاریف پاپیولیسم همانند سوسیال دمكراسی در هر جامعه ای متفاوت است و نمی توان گفت كه این تفكر در قاره آمریكا همان است كه در آفریقا وجود دارد. در بعضی كشورها مخصوصا در كشورهای آسیایی مفهوم « راه سوم » از آن استنباط می شود ایرادی كه كارشناسان علوم سیاسی بر فرضیه « پاپیولیسم » وارد می آورند این است كه توجه صرف به رای و خواست اكثریت ، بی اعتنایی به حقوق اقلیت است كه نمی شود آنان را هم كنار گذارد و نادیده گرفت .
منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید بلیط هواپیما
ایران مجلس شورای اسلامی بابک زنجانی مجلس خلیج فارس دولت سیزدهم دولت لایحه بودجه 1403 حجاب شورای نگهبان مجلس یازدهم محمدباقر قالیباف
قوه قضاییه تهران هواشناسی سیل شهرداری تهران بارش باران فضای مجازی آموزش و پرورش سلامت دستگیری شورای شهر تهران پلیس
خودرو قیمت دلار قیمت خودرو کارگران سایپا دلار ایران خودرو بازار خودرو قیمت طلا مالیات بانک مرکزی تورم
تلویزیون رسانه سریال مقام معظم رهبری سینمای ایران سینما تئاتر موسیقی فیلم بازیگر رسانه ملی کتاب
ناسا سازمان سنجش شورای عالی انقلاب فرهنگی
رژیم صهیونیستی اسرائیل غزه فلسطین آمریکا جنگ غزه حماس روسیه نوار غزه عربستان اوکراین ترکیه
فوتبال پرسپولیس استقلال سپاهان تراکتور تیم ملی فوتسال ایران فوتسال باشگاه استقلال بازی وحید شمسایی باشگاه پرسپولیس لیگ برتر
هوش مصنوعی اینترنت تبلیغات اپل فناوری همراه اول ماه آیفون گوگل روزنامه ایرانسل
داروخانه ویتامین کاهش وزن دیابت خواب طول عمر چاقی سلامت روان فروش اینترنتی دارو بارداری