سیدعلی اکبر برقعی قمی

جنسیت: مرد
نام پدر: سیدرضی‌الدین
تخلص: کاشف
تولد و وفات: (۱۲۷۸ -۱۳۶۶) شمسی
محل تولد: ایران - قم - قم
شهرت علمی و فرهنگی: فقیه ، نویسنده و شاعر
وی نسبت او به موسی مبرقع ، فرزند امام محمدتقی (ع) ، می‌رسد. آموزش مقدماتی را در مکتب فراگرفت و از آن پس به‌تحصیل علوم عربی ، دینی و ادبی پرداخت. از بزرگترین استادان وی در رشته‌های مختلف ، می‌توان از حاج‌میرزا حسین نایینی و آقاسیدابوالحسن اصفهانی و حاج‌شیخ عبدالکریم حایری یزدی نام برد. برقعی نزد آقامیرزاعلی اکبر حکمی یزدی منطق ، فلسفه و هیئت را فراگرفت. آیت‌الله ارباب و محدث قمی و شیخ‌آقابزرگ تهرانی از مشایخ اجازۀ وی بودند. برقعی مشاور آیت‌الله حایری در برخی از مسائل حوزۀ علمیهٔ قم بودند. او در سال ۱۳۱۳ش یک دبستان و در سال ۱۳۱۵ش یک دبیرستان در قم بنا کرد. وی به‌منظور شرکت در کنگرهٔ جهانی صلح به پاریس و وین دعوت شد و درآنجا سخنرانی کرد که پس از بازگشت به ایران ، به‌ شیراز و بعد به یزد تبعید شد. از اشعار وی تنها دوهزار بیت باقی مانده است. از آثار او می‌توان از "راهنمای دانشوران" در سه مجلد؛ "جلوۀ حق" و "مهر تابان" ، در سیرت‌ امیرالمؤمنین (ع)؛ "کاخ دلاویز" ، در سخنان سید بشر؛ "کانون احساسات" ، پیرامون جنبش امام حسین (ع) ؛ "بامداد روشن" ، در اسرار صلح امام حسن (ع)؛ "چرا از مرگ بترسم" ، پیرامون واقعیت مرگ؛ "هدایاالعقول"؛ "تبصرۀ معلمان" ، در نحو؛ "السراج‌الوهاج"؛ "روض‌المنی فی‌المختار من قصارالکلمات امیرالمؤمنین (ع)"؛ "سیاحت‌نامه حضرت علی (ع)"؛ "راهنمای قم"؛ "دیوان"شعر نام برد.

منبع : مطالب ارسالی