شان جانسون،ژیمناستیک

«آن سختی ها و دردهایی که داشتی را به یاد بیاور/ وقتی همه خوبی ها رنگ بدی به خودشان می گیرند/ وقتی پشت تمامی صحنه ها خرد می شوی و دعا می کنی/ برای اینکه همه دردها و سختی را کنار بزنی/ اما وقتی فشار زیاد می شود و تو را پرپر می کند/ چطور می توان به همه چیز پشت نکنی و به سویشان دست خداحافظی تکان ندهی/ وقتی همه چیز در اعماق وجودت روی هم جمع می شود...»
این گوشه یی از شعر یک شاعر بزرگ نیست. این شعر متعلق به دختر ۱۶ ساله یی است که ماه مارس امسال نوشته شده است. اشتباه نکنید، این شعر در خلوت دختری که سیگاری بر لب دارد و موزیکی غمگین گوش می دهد و تنها به امید ادبیات زنده است، نوشته نشده است. این شعر متعلق به ورزشکاری است که با وجود کوچکی جثه اش، روح بزرگی دارد و برای نوشتن خطوط بالا که نام «قهرمان» را روی آن گذاشته، مرکز تمرین ملی امریکا را در طول اردوی تیم ملی ژیمناستیک انتخاب کرده است. شاید شان جانسون در ۱۶ سالگی بهترین ژیمناست دنیا باشد و بتواند خاطرات نادیا کوماناچی ۱۴ ساله را دوباره تکرار کند. با این حال مساله سنش نکته یی است که می تواند همه را نگران کند. شانون میلر که خودش پیش از این در المپیک حضور داشته است، درباره شان می گوید؛ «او نمی داند که چقدر کارش خوب است.» خنده شان جانسون آرام و با اعتماد به نفس است ولی استرسی که پیش از آغاز تک تک مسابقه هایش حس می کند، می تواند نگران کننده باشد گرچه تا به حال این استرس به این دختر ۱۶ ساله خیانت نکرده است. با این حال شعرهایی که او در دفترچه خاطراتش می نویسد یا برای دوست هایش از طریق اس ام اس می فرستد حاوی همان استرسی است که روی تشک هیچ وقت دیده نمی شود.
این دختر اهل شهر «وست د موون» ایالت «آیوا» است. او برای اولین بار ماه مارس با یک فصل بدون شکست وارد «امریکن کاپ» شد. درست است که آنجا بعد از ناسیتا لیوکین دوم شد اما در رده ملی عنوان قهرمانی ایالات متحده را به خودش اختصاص داد. اما جرقه اول در بزرگ شدن جانسون را لیانگ چائو زد، کسی که اهل پکن است و همراه با همسرش، لیون ژوانگ، شان را در مسابقات المپیک امسال همراهی خواهند کرد. لیانگ سال ۲۰۰۵ در اقدامی جالب و زمانی که مربی ناشناخته یی بود، فیلم ویدئویی تمرینات شان جانسون را برای مارتا کارولیی هماهنگ کننده تیم ملی امریکا فرستاد و در نامه یی که همراه این نوار ویدئویی بود، شان را ژیمناستی دانست که می تواند به تیم ملی امریکا کمک کند. لیانگ این نامه را از شان مخفی نگه داشت تا اینکه یک روز یکی از روزنامه ها خبر دعوت شدن شان جانسون را به محل تمرین تیم ملی امریکا زیر نظر کارولیی اعلام کرد. حالا دختری که در یک سالگی همه اسباب بازی هایش را روی هم قرار می داد، از آنها بالا می رفت تا روی مبل چرمی قرمز رنگ خانه شان بپرد، می خواهد مدال طلای المپیک را دور گردنش ببیند.

منبع : روزنامه اعتماد