«رونالدینیو» تلفیقی از عقل و احساس

« رونالدو دآسیس موریرا» محصول ناب پائولیستا، یكی از سلاطین قلمرو توپ گرد است. مرد اول فوتبال جهان عقل و احساس فوتبالی را در یك ظرف مخلوط كرده و نمایش بی نظیری از تكنیك ها را ارائه می دهد اما واقعاً رونالدینیو كیست؟
▪ تاریخ تولد: ۲۱ مارس ۱۹۸۰
▪ محل تولد: پورتو آلگره
▪ وزن: ۸۰ كیلو
▪ قد: ۱۸۱سانتی متر
▪ تعداد بازی های ملی: ۴۲ دیدار
▪ اولین بازی ملی: ۲۷ ژوئیه ۱۹۹۹ مقابل لئونی
▪ باشگاه های قبلی: گرمبو، پاری سن ژرمن
▪ لقب: گائوچو، رونالدوكوچك
▪ رقم اولین انتقال: ۵/۴ میلیون دلار كه پاری سن ژرمن بابت خرید او به گرمبو پرداخت كرد.
▪ تلخ ترین لحظه: زمانی كه لوپاریزین نوشت: رونالدینیو در پاریس به دنبال كلوپ های شبانه است نه فوتبال!
▪ موسیقی مورد علاقه: آهنگ های سنتی برزیل
▪ افتخارات: قهرمانی جهان همراه با تیم ملی برزیل در سال ،۲۰۰۲ قهرمانی جام ملت های آمریكای جنوبی در سال ،۱۹۹۹ قهرمانی همراه با بارسلونا در فصل ،۲۰۰۵ قهرمانی زیر ۱۷ ساله های جهان همراه با تیم ملی در سال ۱۹۹۷
▪ افتخارات شخصی: مرد سال فوتبال جهان در سال ،۲۰۰۴ آقای گل جام كنفدراسیون ها در سال ۱۹۹۹
▪ وضعیت تأهل: مجردرونالدینیو فوتبال را از كوچه و محلات برزیل آموخت. تب فوتبال در زادگاه وی بسیار بالا بود. رونالدینیو كه آن زمان رونالدو كوچك خطاب می شد، در ابتدای راه دچار رنج ها و مشقات زیادی شد. پایه فوتبال وی بر اثر تمرین زیاد و استعداد خودجوش بسیار قوی بود. بنا به گفته شاهدان، كودك برزیلی با وجود جثه كوچك، توانایی جاگذاشتن قلدرترین همبازیان خود را نیز داشت اما آنچه روزگار در ابتدای راه برای وی پیش آورد، ۱۸۰ درجه با خواست رونالدینیو و تمام اطرافیان او تفاوت داشت. پزشك خانوادگی خبرهای بدی را به گوش خانواده این كودك رساند.
رونالدینیو نمی تواند بازی كند
این پیغام صریح و تلخی بود كه پزشك اختصاصی اعلام كرد. او به خاطروضعیت نه چندان مطلوب فیزیكی كه حاصل عدم تغذیه مناسب بود، مجبور بود برای همیشه دور محبوب خود را خط بكشد اما اوضاع اینگونه باقی نماند. رونالدینیو از هدف خود دست نكشید و تلاش خود را روزافزون كرد. عاقبت شانس به وی روی آورد.
باشگاه بزرگ منطقه آلگره یعنی گرمیو نیاز به استخدام چند بازیكن نوجوان داشت.رونالدینیو كه یكی از معدود فرصت های درخشان عمر خود را پیش رو می دید، لحظه ای درنگ نكرد. مشكل اصلی تست اولیه باشگاه بود. رؤسای باشگاه به نوجوانان سایر مناطق توجه می كردند. وقتی رونالدینیو تقاضای توپ كرد، جادوگری آغاز شد. نمایش وی نظر همگان را به خود جلب كرد اما این درخشش مدت زیادی طول نكشید. باز هم مشكل قدیمی ضعف بدن مانع از دیده شدن این چهره استثنایی دنیای فوتبال شد. سرانجام وقتی رونالدو كوچك به سن ۱۵ سالگی رسید، یك اتفاق مهم زندگی او را زیر و رو كرد.
● حضور در گرمیو
گرمیو تیم محبوب منطقه پورتو آلگره است. این تیم سابقه درخشانی در امر استعدادپروری دارد. رونالدینیو با جو گرم باشگاه روبرو شد. آنجا مكانی بود كه رونالدینیو می توانست استعدادهای شگرف خود را بروز دهد. با این حال او در فصل اول درخشش چندانی نداشت اما رفته رفته در تیم جا افتاد. سال ۱۹۹۶ رونالدینیو به گرمیو كمك كرد به نتایج درخشانی دست یابد. نام وی تیتر یك مطبوعات محلی بود و در این شرایط سرمربی تیم زیر ۱۷ ساله های برزیل، برای حضور در رقابت های جهانی از وی دعوت به عمل آورد.رونالدینیو با آن صورت بچه گانه مرد اول تمرینات بود اما هیچ كس روی تیم ملی برزیل حساب نمی كرد. زنگ آغاز جام با درخشش رونالدینیو توأم شد. یك گل۲، گل، ۷ ۳ گل و ... رونالدینیو با گل های خود برزیل را به سمت قهرمانی سوق داد. در نهایت اتفاق شیرین به وقوع پیوست. برزیل فینال جام را از آن خود كرد و رونالدینیو آقای گل و ستاره جام شد. زمان پرواز فرا رسیده بود اما ...
● گرمیو مخالف با حضور در اروپا
باشگاه های بزرگ اروپایی خواهان نوجوان استثنایی فوتبال دنیا شده بودند اما باشگاه گرمیو این گنجینه را به هیچ قیمتی از دست نمی داد. عاقبت در پایان كش و قوس های فراوان، رونالدینیو مجبور به ماندن در تركیب گرمیو شد. ماجراهای آینده نشان از عزم و اراده وی داشت. ۲۶ ژوئن ۱۹۹۹ زمان آغاز بازی های ملی این اعجوبه بود. اولین گل ملی او مقابل پاراگوئه به ثمر رسید.
این سرآغاز یك درخشش طولانی بود. مسابقات كوپا آمه ریكا مكان دیگری برای بروز استعدادهای طلایی رونالدینیو بود. برزیل اولین بازی خود را مقابل ونزوئلا انجام داد.
در اوایل نیمه دوم، رونالدینیو با یك كار انفرادی در نیمه زمین صاحب توپ شد و با چند دریبل سر پا و بدون اینكه توپ با زمین برخورد كند، نزدیك دروازه رسید و با پای مخالف چنان شوتی را درون دروازه قرار داد كه در نهایت زیباترین گل جام شناخته شد. در واقع از همان لحظه نام رونالدینیو به گوش جهانیان رسید. باشگاه های اروپایی از به خدمت گرفتن او ناامید شده بودند. همین توجه بیش از حد، افول مقطعی رونالدینیو را به همراه داشت.
● افت ناگهانی
رونالدینیو در گرمیو ارضا شده بود. او به هیچ وجه نمایش های اولیه را ارائه نمی داد اما حسن اخلاق، مانع بروز یك واكنش منفی شد.در فصل ۲۰۰۰ حكایت تكراری بود اما فصل بعد با همان رونالدینیوی چند سال قبل روبرو شدیم. در نهایت تعجب از میان باشگاه های بزرگ، این پاری سن ژرمن بود كه ستاره را به تور انداخت.
باشگاه پاریسی با مبلغی كلان و قراردادی بلندمدت رونالدینیو را قرمز و سرمه ای پوش كرد. وی از همان ابتدا با توجه بسیار رئیس باشگاه روبرو شد و حتی عده ای رونالدینیو را سوگلی رئیس خطاب می كردند. رونالدینیو چاره ای نداشت جز اینكه در زمین لیاقت های خود را نشان دهد. او از فصل ۲۰۰۲ وارد چرخه لوشامپیونه شد اما نوع قرارداد مشكل ساز شده بود. سرانجام گرمیو و پاری سن ژرمن بر سر۵/۴ میلیون دلار موافقت كردند.
پایان فصل ۲۰۰۲ شروع ماجراهای جالب بود. جوان دوست داشتنی برزیل برای اولین بار همراه تیم ملی بزرگسالان در یك تورنمنت بزرگ شركت كرد. جام جهانی ۲۰۰۲ كره - ژاپن با شروع كند برزیل و رونالدینیو همراه شد.برزیل با زحمت به مرحله یك چهارم نهایی رسید و فینال زودرسی را مقابل انگلستان برگزار كرد.
انگلستان با گل اوون رؤیای قهرمانی را در سر می پروراند اما رقص پای جادویی رونالدینیو در ثانیه های پایانی نیمه اول تعیین كننده كلیدی ترین صحنه جام بود. پاس زیبای او ریوالدو را به گل رساند. با آغاز نیمه دوم، رونالدینیو، برزیل را به خاك و خون كشید! او با یك ضربه آزاد و از زاویه دور، توپ را وارد دروازه سیمن كرد. اشتباه دروازه بان حریف، نقش زیادی در وارد شدن توپ به دروازه ایفا نمود. برزیل با جادوی رونالدو كوچك بهنیمه نهایی رسید. در نهایت تیم با قدرتنمایی اعجوبه بزرگ خود، بر جام زرین بوسه زد. جشن و شادمانی در بندر ریودوژانیرو برقرار گردید و او نیز مانند سایر بازیكنان از آفتاب جنوب نهایت بهره را می برد، غافل از اینكه مشهور شدن تاوان سنگینی به نام حاشیه های فراوان در پی دارد. اولین جرقه بلافاصله پس از آغاز فصل جدید باشگاهی زده شد.
● یك رئیس بداخلاق و جوانی زیاده خواه
رئیس وقت پاری سن ژرمن پس از آنكه موفق به حفظ رونالدینیو در پایتخت شد، یك تقاضای عجیب مطرح كرد. كانال پلاس كه حامی مالی باشگاه پاریس بود، اعلام ورشكستگی نمود. مدیر تیم اوضاع مالی را در خطر می دید. وی تصمیم گرفت از میزان حقوق بازیكنان خود بكاهد، حتی رونالدینیو هم شامل این قانون می شد، با این حال وی برخلاف همیشه عكس العمل مثبتی بروز نداد. رونالدینیو به حق و حقوق ادا نشده خود اعتراض می كرد.
دامنه درگیری های او و رئیس پاری سن ژرمن به مطبوعات كشیده شد. این مسأله تا میانه های فصل روی بازی وی اثرگذار نبود اما در ادامه راه مشكل ساز شد. لوئیز فرناندز كه با تك محوری رونالدینیو وضعیت بازیكنان محبوب خود را در خطر می دید، به دستور رئیس، رونالدینیو را روی نیمكت نشانده یا در پست غیرتخصصی به بازی می فرستاد. رونالدو كوچك برای اولین و آخرین بار در دام حاشیه افتاده بود. مصاحبه های داغ وی در مطبوعات فرانسه ادامه داشت اما فشار اصلی از نقطه دیگری وارد شد.
هواداران پاری سن ژرمن به شدت رونالدینیو را دوست داشتند. بر اثر درخواست های مكرر آنها بود كه جوان برزیلی در بازی حیثیتی فصل، مقابل المپیك مارسی در تركیب قرار گرفت. پاریسی ها ۲۰ سالی بود كه در ولودروم پیروز نشده بودند اما با جادوی جادوگر این انتظار به سر آمد. او ۲ گل زد و یك پاس گل داد تا همانند بازی رفت مؤثرترین بازیكن زمین باشد.
حالا هیچ كس نمی توانست رونالدینیو را انكار كند. او همه جانبه حمایت می شد اما اعلام كرد در پایان فصل پاریس را ترك می كند. رونالدینیو چند سال بعد اعلام كرد تنها به این دلیل از پاری سن ژرمن جدا شد كه رؤسای پایتخت نشین را گوشمالی دهد! او تصمیم هوشمندانه ای اتخاذ كرد. درست زمانی كه كه پارك دوپرنس تك ستاره خود را ستایش می كرد و رؤسا به اشتباه خود اعتراف می كردند، وی بر سر ماندن و نماندن چانه می زد. سرانجام تابستان سرنوشت فرا رسید.
سران پاریسی بار دیگر مخالفت خود را با جدایی شعبده باز برزیلی اعلام كردند اما پیشنهاد مطلوب بارسلونایی ها می توانست باری از دوش باشگاه بردارد. عاقبت روز ۱۹ ژوئیه تیم اهل كاتالونیا با مبلغ ۳۰ میلیون پوند، الماس گرانقیمتی را خریداری كرد. رونالدینیو از همان روز اول با حركات عجیب و غریب همراه توپ و اشاره های دست، محبوب هواداران بارسلونا شد. این علاقه با جمله وی مبنی بر علاقه دیرینه به بارسلونا بیشتر شد.
با توجه به موفقیت های اخیر باشگاه، رونالدینیو را یك جریان ساز بزرگ می دانند.او در مقطعی به بارسلونا پیوست كه در پایتخت به جهت حضور دیوید بكهام غوغایی برپا بود. تنها زمان، اثبات گر برتری یكی از این ۲ انتقال بود. مرد برزیلی در نیم فصل اول حضور در كاتالان اوضاع ناخوشایندی را تجربه كرد. مصدومیت، او را به یك نیمكت نشین تبدیل كرده بود. شكست نقشه های لاپورتا، رئیس جدید بارسلونا و رونالدینیو قطعی به نظر می رسید.
برزیلی خوش تكنیك پیشنهاد بالاتر منچستریونایتد را رد كرده بود و فقط به خاطر علایق خود حاضر به پوشیدن پیراهن بارسا شده بود. لاپورتا نیز به او چشم امید داشت. وی در اولین بار قبل از انتخابات شكست خورده و رونالدینیو را برای برابر شدن با رئال مادرید به خدمت گرفته بود اما هافبك تهاجمی جدید بارسا جواب این اعتماد را یكجا در نیم فصل دوم ارائه كرد. با بازی فوق العاده و پاس های بی مانند او، بارسا رتبه دهم تا دوم را در یك چشم به هم زدن پیمود. او نطفه قهرمانی بارسا پس از ۴ سال قحطی جام را تشكیل داد.
رونالدینیو به یك افتخار بزرگ دیگر نیز دسترسی پیدا كرد. وی به پاس بازی های درخشان عنوان مرد سال فوتبال جهان را به دست آورد. روز ۲۰ دسامبر سال ۲۰۰۴ زمانی بود كه شوچنكو و آنری نظاره گر انتخاب مرد برتر فوتبال جهان شدند. وی در گفت وگویی كه پس از انتخاب به عنوان برترین بازیكن جهان انجام داد، فراز و نشیب های زندگی خود را به یاد آورد. رونالدینیو گفت:« من در نوجوانی برای گذران زندگی مجبور به كار در یك كلوپ شبانه بودم. ۲ سال پیش مقابل انگلستان از فاصله ۳۵ متری یك گل زیبا زدم اما در هیچ یك از این ۲ تصویر تفاوتی نمی بینم.» رونالدینیو همیشه رونالدینیو باقی خواهد ماند.
از آغاز سال ۲۰۰۵ تكامل رونالدینیو بیشتر نیز شد. او قلب تپنده بارسا برای قهرمانی لالیگا بود. گلی كه رونالدینیو در لیگ قهرمانان وارد دروازه چلسی كرد، جزو صحنه های ماندگار تاریخ فوتبال باقی خواهد ماند. او با یك رقص پا كه برای اروپایی ها نامأنوس است، مدافعان حریف را از گردونه خارج كرد و سپس با یك ضربه آزاد خشك اما پرقدرت تور دروازه را به لرزه درآورد. مشابه چنین گلی را ۲بار در لالیگا تكرار كرد اما آخرین پرده از قصه وی كمك به قهرمانی بارسلونا بود. با توجه به آمار موجود، او بیشترین سهم را از این فتح داشته است. ستاره درخشان فوتبال برزیل ساق هایی از طلا دارد. او یك فرشته فوتبالی است كه از آسمان هبوط كرده و برای فوتبال در بند كشیده شده عصر جدید، پیغام آزادی دارد.
● نظر بزرگان فوتبال درباره رونالدینیو
بازیكن كلیدی آبی و اناری ها خارج از كاتالان هم محبوبیت فراوانی دارد. یكی از كسانی كه او را مورد ستایش دائمی قرار می دهد،رونالدو است. مریخی رئال كه در تیم ملی همراه با رونالدینیو زوج مخوفی را تشكیل می داد، ادعا می كند به خوبی بازیكن بارسلونا را می شناسد. رونالدو در مورد دوست خود گفت:« به نظر من او یكی از تكنیكی ترین بازیكنان یك دهه گذشته فوتبال جهان است. وی در زمین بازی جنب وجوش زیادی دارد.
باید اعتراف كنم بازی مقابل وی یكی از سخت ترین كارها است. رونالدینیو با آنكه در زمین تلاش مضاعفی می كند اما هرگز حتی یك درصد انرژی خود را بیهوده تلف نمی كند. چنین بازیكنانی در دنیای امروز فوتبال بسیار كمیاب هستند. ما با یكدیگر خاطرات خوبی را پشت سر گذاشتیم؛ فقط آرزو می كردم ای كاش وی به جای بارسلونا به رئال مادرید ملحق می شد. او استحقاق انتخاب به عنوان مرد اول فوتبال جهان را داشت.
برای رونالدینیو در ادامه راه آرزوی موفقیت می كنم.» حالا نوبت به كارلوس آلبرتو پری یرا، سرمربی فعلی تیم ملی برزیل می رسد:« ما در مورد یكی از بهترین بازیكنان تمام ادوار فوتبال برزیل صحبت می كنیم. رونالدینیو سرعت فوق العاده ای دارد. در كورس ها موفق است. از لحاظ قدرت بدنی كمبودی ندارد و تكنیك او در سطح جهان رقیب ندارد. او هدایت آینده فوتبال برزیل خواهد بود. به او توصیه می كنم از خود مواظبت كند. رقابت های لالیگا بهترین مكان برای بروز استعدادهای او است. شاید اگر وی به انگلستان یا ایتالیا می رفت، در دام مدافعان خشن دوام نمی آورد. سلامتی رونالدینیو برای من از اهمیت زیادی برخوردار است؛ چرا كه قصد دارم با كمك وی سال های سال یك برزیل موفق و شكست ناپذیر را رهبری كنم.»
● الگوهای اسطوره ای
در میان نسل های پیش فوتبال برزیل، رونالدینیو دلبسته سبك بازی روماریو بود. اعجوبه سیه چرده فوتبال برزیل یك دهه قبل از رونالدینیو در بارسلونا به جام های مختلف بوسه می زد. رونالدینیو این ستاره را فراموش نكرده است. وی گفت:« هنرنمایی های روماریو هیچ گاه از ذهنم خارج نمی شود. او یك تنه تیم ملی برزیل را به قهرمانی جام جهانی ۱۹۹۴ رهنمون كرد. بدون شك روماریو پس از« سلطان پله» برترین بازیكن تاریخ برزیل است.
روماریو همیشه الگوی بزرگ من باقی خواهد ماند. ریوالدو، دیگر اسطوره رونالدینیو است؛ مردی كه از دیدگاه هموطن او یك بدشناس واقعی است:« برای ریوالدو متأسفم. او بی نظیرترین بازیكن بین هم نسل های خود بود. شاید ریوالدو در انتخاب تیم خود عجله كرد. فوتبال ایتالیا جای مناسبی برای فوتبالیست های تكنیكی نیست. در ریوالدو خلاقیت هایی دیده می شود كه حتی در سن ۵۰ سالگی نیز امكان بروز خواهد داشت! المپیاكو هرگز جایگاه مناسبی برای این فوتبالیست بزرگ نیست.»

منبع : روزنامه ابرار ورزشی