ایستگاه ترمینی - Stazione Termini

سال تولید : ۱۹۵۳
کشور تولیدکننده : ایتالیا و آمریکا
محصول : دیوید آ. سلزنیک
کارگردان : ویتوریو دسیکا
فیلمنامه‌نویس : لوئیجی کیارینی، جورجو پراسپری، چزاره زاواتینی و ترومن کاپوتی، برمبنای داستان ایستگاه ترمینی نوشته زاواتینی.
فیلمبردار : گ.ر. آلدو
آهنگساز(موسیقی متن) : الساندرو چیکونینی
هنرپیشگان : جنیفر جونز، مونتگامری کلیفت، جینو چروی، ریچارد بیمر و پائولو استوپا.
نوع فیلم : سیاه و سفید، ۶۳ دقیقه.


"مری فوربز" (جونز)، زن متأهل آمریکائی شبی پیش از ترک رم برای آخرین بار در ایستگاه راه‌آهن با محبوب پنهانی خود، "جووانی دوریا" (کلیفت)، دیدار می‌کند. پلیس ایستگاه آنان را دستگیر می‌کند و اوضاع تا مرز رسوائی پیش می‌رود. سرانجام عشاق صلاح را در این می‌بینند که تلخ‌کام و نامطمئن از یکدیگر جدا شوند....
٭ روحیات ناهماهنگ سلزنیک تهیه‌کننده و دسیکای کارگردان از یک سو و دو بازیگر اصلی، جونز و کلیفت از سوی دیگر منجر به خلق فیلم عاشقانه عجیبی شده است: درباره رابطه‌ای که نافرجام می‌ماند و متمرکز بر مقطعی کوتاه از رمان و جزئیات حس‌وحال و رفتارهای شخصیت‌ها در فرصتی گذراست. استفاده از ایستگاه قطار به‌عنوان محیطی دراماتیک برای این حکایت تردید و جدائی، یادآور برخورد کوتاه (دیوید لین، ۱۹۴۵) است. دسیکا می‌خواست فیلم را در مقایسی جمع‌وجور متناسب با داستان کوچک زاواتینی (مبنای فیلم‌نامه فیلم که ترومن کاپوتی روی گفت‌وگوهایش کار کرده است) بسازد، ولی بعد راضی شد تا در ایستگاه نوساز و گران‌قیمت راه‌آهن رم کار کند تا میل سلزنیک به القای شکوه رمانتیک ارضا شود. کلیفت در نقش شخصیتی ضعیف‌النفس و به‌شدت نرم‌خو، به کلی از چهره سینمائی آشنایش دور می‌شود. نسخه اصلی و ۸۷ دقیقه‌ای فیلم در سال ۱۹۸۳ احیا شد. نام دیگر فیلم بی‌احتیاطی یک زن شوهردار آمریکائی است.