۱۱ژانویه ۲۰۰۵ ـ نگاهی به نظرات اصحاب حرفه روزنامه نگاری در باره ضرورت استقلال روزنامه نگار

عقاید «سیدنی هوک » فیلسوف تجربی (نه اثبات ریاضی) قرن بیستم آمریکا که هر سال دو بار (به مناسبت زادروز و سالگرد فوت) در رسانه ها مطرح می شوند تا از یاد نروند، امسال (ژانویه ۲۰۰۵) با توجه به کاری که «آرمسترانگ ویلیامز» روزنامه نگار آمریکایی کرده است رنگ و جلای ویژه داشت و توجه بیشتری به آن شده بود که سالها پیش خصوصیات یک روزنامه نگار حرفه ای بیان کرده بود. ویلیامز به عنوان یک فرد، کاری مغایر قانون نکرده است ولی عمل وی در کسوت روزنامه نگار مغایر اصول این حرفه و مباین نظرات اجتماعی « هوک » و بسیاری از اصحاب حرفه روزنامه نگاری بوده است. هوک که در ژانویه ۱۹۰۲ به دنیا آمده بود و ۸۷ سال عمر کرد درباره رسانه های همگانی، روزنامه نگاری و روزنامه نگار تاکید بر استقلال کامل رسانه (جدا از دولت بودن) و بی طرف بودن روزنامه نگار دارد و خرید رسانه ها توسط شرکتهای غیر تخصصی و کمپانی های بزرگ را عملی خلاف رسالت این حرفه دانسته که اگر صورت گیرد؛ چنین رسانه ای از شمول تعاریف کلاسیک روزنامه نگاری خارج می شود و از آن پس نمی توان آن را رسانه همگانی(آیینه انعکاس زشتی و زیبایی های جامعه) نامید، و روزنامه نگاران را از سازش با اصحاب منافع و قرار گرفتن در درون آنها برحذر داشته و گفته است که در این صورت ، دیگر مستقل و بی طرف نخواهند بود و رسالت خود را از دست خواهند داد( همان کاری را که آرمسترانگ ویلیامز انجام داده و با دریافت ۲۴۰ هزار دلار از دپارتمان آموزش و پرورش آمریکا به معرفی یک برنامه این دپارتمان پرداخته و برای پیشبرد آن تبلیغ کرده است). به نظر هوک و سایر اصحاب حرفه روزنامه نگاری، روزنامه نگار تا زمانی که به این حرفه اشتغال دارد حتی نباید مشغله و منافع دیگر داشته باشد( مثلا کارمند دولت باشد و یا در روزنامه های متعلق به دولت کار کند) زیرا که رسانه های همگانی نه تنها باید اطلاع رسانی جامع و بی غرضانه کنند و سطح دانایی مردم را به موازات تحولات روز بالا ببرند بلکه زبان حال مردم ، و وسیله منصفانه انتقال عقاید و نظریات و شناساندن بی غرضانه اصحاب اندیشه به جامعه ملی و جهانی باشند. رویدادهای بین مردمی ( حوادث ) و اجتماعی شیپور نقاط ضعف جامعه هستند که به صدا در می آیند و اگر درست و ماهرانه توصیف و گزارش شوند برای مردم عبرت آموز و برای دولت زنگ خطر خواهند بود تا مسئله را دریابد و دست به حل معضل، اصلاح کار و پیشگیری بزند.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز