پی نوشت: دوستت دارم P.S. I Love You

▪ کارگردان: ریچارد لاگرونس.
▪ فیلمنامه: ریچارد لاگرونس، استیون راجرز بر اساس کتابی از سسیلیا آهرن.
▪ موسیقی: جان پاول.
▪ مدیر فیلمبرداری: تری استیسی.
▪ تدوین: دیوید موریتز.
▪ طراح صحنه: شفرد فرانکل.
▪ بازیگران: هیلاری سوانک[هالی کندی]، جرارد باتلر[گری کندی]، لیزا کودرو[دنیس هنسی]، جینا گرشون[شارون مک کارتی]، جیمز مارسترز[جان مک کارتی]، کتی بیتس[پاتریشیا راولی]، هری کونیک جونیور[دانیل راولی].
▪ ١٢٦ دقیقه.
▪ محصول ٢٠٠٧ آمریکا.
▪ برنده جایزه تماشاگران برای بهترین بازیگر بین المللی/هیلاری سوانک از جشنواره فیلم های ایرلندی.
▪ ژانر: درام، عاشقانه.
هالی کندی زنی زیبا و باهوش با شوهر ایرلندی تبارش گری زندگی خوشی را می گذرانند. اما بیماری ناگهانی-تومور مغزی- گری سبب مرگش شده و هالی را تنها می گذارد. هالی افسرده و تنهاست و هیچ کس جز گری که او را بهتر از هر کسی می شناخته، قادر به کمک به وی نیست.
خوب، گری فکر همه چیز را کرده و از طریق فرستادن نامه هایی او را برای فراموش کردن اندوه و آغاز یک زندگی تازه راهنمایی می کند. اولین پیغام در سی امین زاد روز هالی از می رسد و او را شوکه می کند. اما هفته ها و ماه های بعدی نیز نامه هایی سر می رسد و راه های غیر منتظره ای که گری برای بازگشت هالی به زندگی طراحی کرده، یکی بعد از دیگری سر بر می آورند. البته در پایان هر نامه نیز جمله ای به پیوست افزوده شده است: دوستت دارم!
● چرا باید دید؟
ریچارد لاگرونس متولد ١٩٥٩ بروکلین، نیویورک است. از ١٩٨٩ با فیلمنامه نویسی کارنامه سینمایی خود را شکل داده و از ١٩٩٨ با فیلم Living Out Loud کارگردانی را نیز تجربه کرده است. عمده شهرت خویش را مدیون فیلمنامه شاه ماهیگیر، ارین براکوویچ و نویسندگان آزادی است که آخری را خود در سال ٢٠٠٧ قبل از پی نوشت کارگرانی کرده است.
پی نوشت: دوستت دارم بر اساس رمانی پر فروش ساخته شده و لاگرونس کوشیده تا نهایت وفاداری را به منبع اقتباس خود بروز دهد. همین استراتژی تبدیل به نقطه ضعف او شده و فیلم را بیش از حد طولانی کرده است. اتفاقی که می تواند با وجود بازی خوب دو هنرپیشه اصلی اش، تماشاگر کم طاقت را از سینما فراری دهد.
فیلم ایده ای ساده دارد: با مردگان نباید مرد و این که زندگی ادامه دارد. یا به قول مرحوم آندره مالرو: زندگی هیچ ارزشی ندارد، هیچ چیز هم ارزش زندگی را ندارد.
پس نویسنده و بعد فیلمساز نیز به ما می گویند که بعد از هر مرگی سعی کنید با اندوه خود کنار بیایید. فراموش کنید و زندگی را ادامه دهید. چون فقط ازدواج و رابطه زناشویی نیست که به زندگی معنا می دهد، بلکه چیزهای دیگری چون دوستی و خویشاوندی نیز ارزش خاص خود را دارند.
حتی در گامی آرمان گرایانه که در نامه های شوهر متوفی مجسم شده، به شما می گوید که می توانید شریک زندگی تان را در فراموش کردن اندوه فقدان خود یاری کنید!
فیلم که تاکنون نزدیک به ٥٣ مییلیون دلار درآمد به دست آورده، محلی برای نشان دادن قدرت بازیگری سوانک و باتلر است که در صدد خروج از قالب بازیگر نقش های اسطوره ای و زورمند و تجربه ژانرهای متفاوت است.
فیلم لحظات تلخ و شیرینی دارد که برای هر بیننده ای به رغم سادگی اش می تواند جذاب باشد. اما شخصاً تماشای فیلمی با تم عشق بعد از مرگ را به طول دو ساعت کمی کسل کننده یافتم. کاش سازندگان پی نوشت ارزش زمان را نیز در نظر می گرفتند!

امیر عزتی

منبع : موج نو