شبکه‌های علمی و تحقیقاتی جهان

اولین شبکه‌های واقعی در قرن نوزدهم ظهور کردند و عبارت بودند از شبکه‌های تلگراف که به کار مسیریابی و رساندن پیغام‌ها در سراسر جهان اختصاص داشته‌اند. به بیان فنی آنها از یک شبکه ابتدائی سوئیچینگ پیغام استفاده می‌کردند. تلفن با صدا در سال ۱۸۷۶ به‌وسیلهٔ الکساندر گراهام‌بل اختراع شد و برای همیشه به‌عنوان بزرگ‌ترین نقطهٔ عطف در صنعت ارتباطات راه دور باقی خواهد ماند.
اولین سیستم سوئیچینگ خودکار به فاصلهٔ کمی در سال ۱۸۷۹ اختراع شد. با این وجود در ابتدا شبکه‌های تلفن با سوئیچینگ‌های دستی به وسیلهٔ اپراتورهای انسانی کار می‌کردند. در ابتدای قرن بیستم سیستم‌های سوئیچینگ خودکار کاربرد وسیعی پیدا کردند و بر اساس سوئیچ‌های کنترل‌شده الکترومکانیکی که تا دهه ۷۰ همچنان به عنوان تکنولوژی سوئیچینگ پایه مورد استفاده بودند تلفن‌های با صدا، شبکه‌های مدار سوئیچ شونده محسوب می‌گردند یعنی در طول مدت تماس یک مسیر ویژه ما بین طرفین ارتباط ایجاد و نگهداری می‌شود.
تاریخ شبکه‌های تحقیقات به‌طور شگفت‌آوری کوتاه است. اگرچه شبکه ارتباط راه دور خودکار بیش از یک سده و کامپیوترها بیش از ۵۰ سال است که در دسترس است ولی در واقع هیچ کوشش جدی برای ترکیب و ادغام این دو فناوری قبل از نیمه دهه ۱۹۷۰ شروع نشده بود.
شبکه‌های تحقیقاتی در اصل با اتصال بین کامپیوترها و ارتباط بین آنها مربوط می‌شود. ایده شبکه کارهای تحقیقات چه در اروپا و چه در امریکا در این برهه برای ایجاد یک محیط شبکه‌ای داده که ما امروز آن را به عنوان یک حق مسلم می‌شناسیم، اساسی و ضروری بود.

گردآوری و ترجمه: محبوبه سیف محدثی
ویرایش: آذر اورنگیان

منبع : شبکه علمی کشور