شنبه, ۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 27 April, 2024
مجله ویستا
دختران رؤیائی - DREEM GIRLS
سال تولید : ۲۰۰۶
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : لارنس مارک
کارگردان : بیل کاندون
فیلمنامهنویس : بیل کاندون، برمبنای کتابی نوشتهٔ تام آین
فیلمبردار : توبایس شلیسلر
هنرپیشگان : جیمی فاکس، بیونسه نولز، ادی مورفی، دنی گلاور، جنیفر هادسن، آنیکا نونی رُز، کیت رابینسن و شارون لیل
نوع فیلم : رنگی، ۱۳۱ دقیقه
دههٔ ۱۹۶۰. ̎افی̎ (هادسن)، ̎لورل̎ (رُز) و ̎دینا̎ (نولز)، که هر سه خوانندهاند، رفته رفته درمییابند که جامهٔ عمل پوشانده شدن به عجیب و غریبترین رؤیاهایشان یعنی چه. این سه طی یکی از برنامههای استعدادیابی محلی توسط ̎کورتیس تیلر جونیر̎ (فاکس)، کارگزاری جاهطلب، کشف میشوند. دیری نمیگذرد که فرصتی استثنائی در اختیارشان قرار داده میشود: به آنان پیشنهاد میشود در کنسرت خوانندهٔ مردمپسند، ̎جیمز تاندر ارلی̎ (مورفی) شرکت کنند و ترانهٔ افتتاحیهٔ کنسرت را بخوانند. پس از آن، آنان که توسط ̎تیلر̎ به یک ماشین تولید ترانههای روز تبدیل میشوند و تحت عنوان (گروه) ̎رؤیاها̎ شهرت پیدا میکنند. در اینجا در حالیکه ̎تیلر̎، ̎افی̎ را که بسیار بااستعداد است کنار گذاشته و ̎دینا̎ را که ملیحتر است بهعنوان زرورق گروه انتخاب کرده، رفاقت و دوستی نیز زیر پا گذاشته میشود و حالا این سه دختر شهرستانی با آن رؤیاهای بزرگ شهریشان، آرامآرام پی میبرند که قیمت شهرت احتمالاً بیش از آن چیزی است که فکرش را میکردهاند.
● سرانجام پس از شکست شبح اُپرا، اجاره و تهیهکنندگان، سه نمایش موفق برودوی در اقتباسهای سینمائیشان (به ترتیب به کارگردانی جوئل شوماکر، ۲۰۰۴؛ کریس کولامبوس، ۲۰۰۵ و سوزان استرومن، ۲۰۰۵)، به نوبت به دختران رؤیائی رسید تا این یکی لااقل کار را درست انجام دهد. اقتباس سینمائی کاندون از نمایش اصلی ـ که در سال ۱۹۸۱ در برودوی به روی صحنه رفت ـ در زمینهای موفق شده که آنهای دیگر به آن توجه نداشتند: در حالیکه بهعنوان یک فیلم سینمائی مستقل به خودش تکیه دارد کاملاً به مصالح اصلی وفادار مانده. با آنکه نمایش دختران رؤیائی در سال ۱۹۸۱ شش جایزهٔ تونی برد ولی جایزهٔ بهترین موزیکال سال را به نُه باخت. البته ۱۵۳۱ شب اجرا داشت و کارگردان ـ طرح رقصاش مایکل بنت چند سال بعد با گروه رقصندگان (ریچارد آتنبارو، ۱۹۸۵) به شهرت رسید و سرانجام سی و خردهای ساله، درگذشت. کاندون فیلمش را به بنت تقدیم کرده و در طراحیها گوشه چشمی هم به کار بنت داشته است. کاندون، همانطور که در فیلمنامهٔ شیکاگوی خود (ساختهٔ راب مارشال، ۲۰۰۲) نشان داد، خوب میداند که قبولاندن یک فیلم موزیکال به مخاطبانی که با این ژانر مأنوس نیستند، چه دشواریهائی دارد: در شیکاگو، ترانهها از تخیلاتِ شخصیتها سرچشمه میگرفتند. در اینجا نیز چند ترانهٔ اول از خود داستان سرچشمه میگیرند. اما کاندون آرام آرام این تمهید را رها و تماشاگر را با روش سنتی موزیکال آشنا میکند ـ ابتدا با تدوینی ویدئو کلیپوار و کوتاه در لابهلای داستان و سپس با ترانههائی که در واقع جای گفتوگوها را در بخشهای احساسی فیلم گرفتهاند. این در آمیختن نهتنها راحت و بدون توی چشم زدن صورت گرفته بلکه بستری ایجاد کرده برای جاانداختن همزمان یک فیلم موزیکال و یک ̎فیلم سرگذشتنامهای̎ موزیکال که بازیها، داستانش را جلو میبرند. نتیجه اثری بسیار دلچسب و لذتبخش از کار درآمده است.
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید میز و صندلی اداری
خرید بلیط هواپیما
گیت کنترل تردد
ایران مجلس دولت حجاب رئیس جمهور نماز جمعه رئیسی گشت ارشاد دولت سیزدهم کارگران رهبر انقلاب مجلس شورای اسلامی
سیل هواشناسی تهران کنکور شهرداری تهران سیستان و بلوچستان فضای مجازی سازمان سنجش قتل سلامت پلیس زنان
قیمت دلار قیمت طلا بازار خودرو خودرو قیمت خودرو دلار سایپا بانک مرکزی ارز مسکن ایران خودرو تورم
کیومرث پوراحمد پایتخت تلویزیون خانواده سینمای ایران سریال ترانه علیدوستی فیلم کتاب مهران مدیری موسیقی سینما
کنکور ۱۴۰۳ عبدالرسول پورعباس
اسرائیل رژیم صهیونیستی آمریکا فلسطین غزه جنگ غزه روسیه چین حماس اوکراین ترکیه ایالات متحده آمریکا
فوتبال پرسپولیس جام حذفی آلومینیوم اراک استقلال فوتسال بازی تراکتور تیم ملی فوتسال ایران باشگاه پرسپولیس بارسلونا باشگاه استقلال
هوش مصنوعی گوگل سامسونگ اپل فناوری ربات نخبگان همراه اول ناسا فیلترینگ
سازمان غذا و دارو کاهش وزن مالاریا آلزایمر زوال عقل