برگی از تاریخ (۹ خرداد) (۱)

امروز نهم خرداد ماه ۱۳۸۶ هجری شمسی ، برابراست با ۱۳ جمادی الاول ۱۴۲۸قمری و ۳۰ می ۲۰۰۷ میلادی . رویدادهای مهمی که در طول تاریخ ، درچنین روزی ، بوقوع پیوسته از این قرارند:
● شهادت حضرت فاطمه زهرا(س)
۱۴۱۷ سال پیش در چنین روزی در سال ۱۱ هجری ، ۷۵ روز پس از شهادت پیامبر (ص) ، شهادت مظلومانه صدیقه کبری حضرت فاطمه زهرا (س) در مدینه واقع شد .
قول های دیگر درباره شهادت آن حضرت در سوم جمادی الثانی آمده است . در شب ۱۴ جمادی ، امیرالمومنین (ع) به همراه جمعی قلیل از گلهای سر سبد اصحاب ، بدن مطهر صدیقه کبری (س) را به خاک سپردند .
به سند صحیح از حضرت صادق (ع) روایت شده است که حضرت فاطمه (س) ، ۷۵ روز بعد از پیامبر (ص) زنده بود .
زندگی بانوی بزرگ اسلام با آن كه در جوانی به خزان گرایید، در همان دوران كوتاه، درس های فراوانی برای پیروان حضرتش به جا گذاشت.
▪ ولادت حضرت فاطمه (س) با انزوای مادربزرگوارش ازسوی زنان قریش همراه شد. آنان به دلیل ازدواج حضرت خدیجه (س) با پیامبر اسلام (ص) با وی قطع رابطه كردند و حاضر نشدند در لحظات دشوار وضع حمل به یاری او بشتابند. بدین شكل زهرای اطهر (س) در فضایی آكنده از مظلومیت متولد شد.
▪ كودكی فاطمه مرضیه (س) با دوره نخست تبلیغ دین در مكه توأم گردید. مشاهده پدر كه به ضرب سنگباران زخمی شده یا شكمبه شتر بر سر و روی مباركش ریخته اند، بخشی از سهم كودكی فاطمه (س) در رسالت دشوار رسول خدا محمد (ص) بود. اوج این سختی، در سه ساله محاصره در شعب ابی طالب (ع) به وقوع پیوست. تلخ كامی هایی كه با مرگ مادر عزیزش، تلخ تر شد.
▪ آغاز نوجوانی آن حضرت در مدینه با جنگ های پی درپی علیه مسلمانان همراه شد. عروس خانه امیرالمؤمنین علیه السلام در غیاب همسر خود كه سردار بی بدیل سپاه اسلام بود، بارسنگین كارهای خانه و رسیدگی به فرزندان خردسال را به دوش می كشید.
▪ داستان دستان زهرای مرضیه (س) كه از چرخاندن آسیاب سنگی زخم شده بود و چادر وصله دار حضرتش كه سلمان را به گریه انداخت، همچنین ماجرای شبهای خانه علی علیه السلام كه فرزندان كوچكش گرسنه سر بر بالین می گذاشتند، گوشه هایی از درد و رنج نوعروس آسمانی اسلام است كه همگی به پای نهال نورس اسلام و برای جان گرفتن درخت رسالت بود.
▪ ماجراهایی كه پس از رحلت رسول خدا (ص) بر فاطمه مرضیه (س) گذشت و شدت حزن و اندوه آن گرامی در آن دوران به وصف نمی آید.
تعبیر خود ایشان در شعر منسوب به حضرتش این است : مصیبت هایی بر من فروریخت كه اگر به روزها افكنده می شد آنها را به شبهای تاریك بدل می نمود.
حضرت فاطمه زهرا (س) در دوران كوتاه رحلت رسول خدا (ص) با شهادت خویش، یكبار به مسجد نبوی پای گذاشت و خطبه خواند چنان كه عظمت و هیبت كلام فاطمی ستونهای مسجد و بلكه عرش الهی را به لرزه انداخت.
در شرایطی كه جو سنگین حاكم بر مدینه نفس ها را در سینه ما خفه می كرد، دختر پیامبر (ص) حقایق را در چهره مسلمانان نهیب زد :
« ای بندگان خدا شما پرچمداران امر و نهی و حاملان دین و وحی او هستید، شما امانتداران خدا بر خویشتن بوده و مأمور رسانیدن احكام دین او به ملل دیگر می باشید... به سوی شما از میان خودتان پیامبری آمد كه رنج و ناراحتی شما بر او دشوار بود و بر ایمان آوردن شما حرص می ورزید و به مؤمنین دلسوز و مهربان بود... و هنگامی كه خدای تعالی خانه جاودانی انبیا و جایگاه برگزیدگان را برای پیغمبرش اختیارنمود، كینه های درونی و نفاق شما ظاهر گشت و جامه دین مندرس و فرسوده شد، گمراهان خاموش به سخن درآمدند و گمنامان فرومایه دعوی نبوغ كردند ... كجا می روید در حالی كه كتاب خدا پیش روی شما است. كتابی كه مطالب و امورش هویدا و احكامش درخشان و نشانه هایش روشن و نواهیش آشكار و اوامرش واضح است و شما آن را پشت سر خود انداخته اید؟ آیا قصد اعراض از قرآن را دارید و یا به غیر قرآن می خواهید داوری كنید و حكم غیر قرآن برای ستمكاران چه بد جزایی است! و هر كه جز اسلام دین دیگری اختیار كند از او پذیرفته نشود و در قیامت جزو زیانكاران خواهد بود...»
همه هستی و لحظه لحظه عمر حضرت فاطمه (س) یك بانگ را تكرار می كرد. فریاد اعتنا و توجه به دین خدا، آنچنان كه خداوند خود خواسته و بدان امر فرموده : فریاد بیدار باش به مسلمانان كه خط اصیل دین را گم نكنند و این نهیب ها در دوران پررنج پس از پیامبر (ص) تا لحظه شهادت بانوی اسلام، به شكل فریادهای اعلام مظلومیت امیرالمؤمنین علیه السلام و یادآوری حق پایمال شده او كه نشانه زیر پا نهادن دین خدا بود، درآمد.
● اعدام به روش کلیسای کاتولیک: آتش زدن محکوم!
۵۹۱ سال پیش در چنین روزی در سال ۱۴۱۶ میلادی ، یك دادگاه مذهبی «جروم پراگ » اندیشمند ۵۱ ساله را كه از سوی كلیسای كاتولیك تكفیر شده بود مرتد شناخت و به مرگ محكوم كرد كه همان روز در ملاء عام به یك تیر چوبی بسته و آتش زده شد.
وی كه یك چك (بوهمی) بود به سرزمین های مختلف از جمله خاور میانه مسافرت و در انگلستان، فرانسه و آلمان تحصیل كرده بود. جروم از هواداران آزادی بیان و از منتقدان روشهای كلیسای كاتولیك از جمله فروش عفو مجازات گناهكاران از سوی كشیش ها بود. وی در دادگاه مذهبی اتهام ارتداد را رد كرد و گفت كه تنها گفته است: آنان كه نظری مغایر نظرات كلیسا دارند حق دارند آن را بیان دارند و این، به معنای حمایت از این افكار نیست، و تنها دفاع از آزادی بیان و اندیشه و بحث و جدل است. ولی استدلال او كه مرتد نیست مورد قبول واقع نشد و به مرگ محكوم شد.
جروم سالها از اندیشه «یان هاس » مبنی بر لزوم اصلاحات در وضعیت و طرز كار كلیسای كاتولیك حمایت كرده بود و هنگام اعدام یان هاس دست به تظاهرات و اعتراض زده بود. یان هاس ششم ژوئیه سال ۱۴۱۵ به حكم شورای كلیسای كاتولیك در آلمان آتش زده شده بود. با اعدام این دو تن این صدا خاموش نشد و قرن بعد به پیدایش پروتستانیسم انجامید.جان فاكس در كتابی كه در این زمینه منتشر ساخته یان هاس و جروم دو پراگ را شهید خوانده است. وی در همین كتاب جزئیات اعدام از طریق آتش زدن به حكم شورای كلیسای كاتولیك را شرح داده است. طرز اعدام محكومان كلیسا در آن زمان از این قرار بود كه محكوم را در یك میدان عمومی و یا محوطه مقابل كلیسا به تیری قطور می بستند و در اطرافش چوب و هیزم قرار می دادند و آتش می زدند. اگر ماموران اعدام (جلادان) انصاف داشتند چوبها را دور از محكوم قرار می دادند تا قبل از سوختن با آتش، از استنشاق دود فوت شود و زجر سوختن را تحمل نكند و چنانچه كینه شخصی از محكوم داشتند چوبها را در قطعات كوچك و با شاخه درخت نزدیك به او قرار می دادند تا بدنش بسوزد و به تدریج و با زجر جان بدهد.
مجازات افراد مرتد و جادوگران از طریق آتش زدن كه از سال ۱۱۸۴ میلادی متداول شده بود توسط انقلاب فرانسه محكوم و متروك شد. این نوع مجازات قبلا از سوی رومی ها در مورد پیروان مسیحیت اعمال می شد كه كلیسای كاتولیك ۸ ـ ۹ سده بعد آن را در مورد تكفیر شدگان و افراد مرتد دوباره متداول ساخت.

منبع : تبیان