شنبه, ۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 27 April, 2024
مجله ویستا

ابوجعفر محمد بن علی‌ بن حسین ‌بن موسی‌ بن بابویه ابن بابویهٔ قمی


جنسیت: مرد
تولد و وفات: ( ... - ۳۸۱) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: محدث ، حافظ قرآن و رجال‌شناس شیعی
مشهور به شیخ صدوق. وی یکی از برجسته‌ترین فقها و محدثان شیعه است. اهل قم بود و در خانواده‌ای فقیه و دانشمند به دنیا آمد. پدرش ابوالحسن‌علی ‌بن‌حسین ، شیخ قمی‌ها در زمان خویش ، نیز محدث و فقیه والائی بود. در قم از پدرش و محمد بن حسن‌بن ولید و محمد‌بن علی ماجیلویه و احمد‌بن علی ابراهیم قمی و دیگران ، فقه و حدیث آموخت. استادان شناخته شدهٔ او را در قم و دیگر شهرها متجاوز از دویست نفر می‌دانند. سپس راهی سفری دراز گردید و در ری ، نیشابور ، مشهد و بلخ ، بخارا ، مدینه ، کوفه ، بغداد و همدان ، نزد عالمان بزرگ آن عصر به تحصیل پرداخت و از سرآمدان شیعهٔ آن روزگار شد. شیخ مفید و حسین‌بن
عبید‌الله غضائری و حسین‌بن علی بن بابویه از شاگردان معروف او بودند. دانش ، حافظه قوی و استواری او در معارف شیعی ، آثارش را به لحاظ اهمیت در صدر قرار می‌دهد. در آخرین سال‌های زندگی به درخواست شیعیان ری در آن شهر ساکن شد و در همان‌جا درگذشت. تألیف سیصد اثر را به وی نسبت داده‌اند و نجاشی از یک‌صد و هشتاد کتاب او را نام
می‌برد. مهم‌ترین آثار وی عبارتند از: "من لایحضره‌الفقیه"؛ یکی از کتب چهارگانهٔ شیعه؛ "الاعتقادات"؛ "مدینهٔ‌العلم"؛ "عیون اخبار‌الرضا"؛ که به درخواست صاحب‌بن عباد نوشت؛ "الخصال"؛ "اثبات‌الخلافهٔ"؛ "فضائل‌الشیعهٔ"؛ "علل الشرایع"؛ "دعائم الاسلام"؛ "ثواب الاعمال"؛ "کتاب الامالی"؛ معروف به مجالس"؛ "معانی الاخبار"؛ "اثبات‌الوصیهٔ"؛ کتاب "التوحید"؛ "صفات‌الشیعه"؛ "نصوص‌الائمهٔ".
منبع : مطالب ارسالی


همچنین مشاهده کنید