شهرنشینان بیش از روستاییان خودکشی می‌کنند

گر چه نهادهای بهداشتی بسیاری از كشورها و نیز سازمان بهداشت جهانی برنامه‌هایی را برای كاهش میزان خودكشی به كار می‌گیرند، اما درباره عوامل اساسی مخاطره‌آمیز كه می‌تواند مورد نظر برنامه‌های جلوگیری از خودكشی باشد، شناخت نسبتا كمی وجود دارد. مرتنسن(Mortensen) و همكارانش برای مطالعه سهم نسبی عوامل مختلف مخاطره‌آمیز خودكشی از داده‌های ثبت شده جمعیتی دانمارك استفاده كرده‌اند. آنها از داده‌های ثبت شده نظیر اطلاعاتی در مورد جمعیت ۱۶تا ۷۸ ساله دانمارك بین سال‌های ۱۹۹۴ - ۱۹۸۰ استفاده كردند. این اطلاعات، داده‌هایی در مورد نوع شغل و بیماری روانی است.
در طول دوره مطالعه، ۸۱۱ مورد خودكشی رخ داد كه این افراد با ۷۹ هزار و ۷۸۱ نفر از گروه كنترل جور شدند و برای شناخت متغیرهای كلیدی مرتبط با خودكشی تحلیل‌های آماری چندگانه صورت گرفت.
میزان خودكشی در میان ساكنان مناطق شهری در مقایسه با ساكنان غیرشهری بالاتر بود. خطر خودكشی با بیكاری، مجرد بودن، درآمد و دریافت مقرری یا مزایای تأمین اجتماعی پایین نیز افزایش یافته بود. قوی‌ترین عامل مخاطره‌آمیز، با بستری شدن در یك بیمارستان روانی ارتباط داشت.
تقریبا نیمی از افرادی كه اقدام به خودكشی كرده بودند سابقه استفاده از تسهیلات روان‌‌درمانی داشتند. بدون در نظر گرفتن تشخیص، بالاترین خطر، در طول پذیرش در بیمارستان و در هفته اول بعد از ترخیص بود. در میان بیماران روانی، این خطر تنها در میان كسانی كه مبتلا به شیدایی و افسردگی تشخیص داده شده بودند افزایش داشت.
بیماران الكلی و یا مصرف‌كنندگان مواد مخدر در مقایسه با بیماران روانی دیگر در مخاطره كمتری بودند. به طور كلی، خطر مبادرت به خودكشی در میان افرادی كه در یك بیمارستان روانی‌ پذیرش شده بودند ۶/۴۴ درصد بود. عوامل خطرزای دیگری كه منجر به خودكشی می‌شوند ۳ درصد برای بیكاری و ۳/۱۰ درصد برای تجرد بوده است.
این نویسندگان نتیجه گرفتند كه برنامه‌های پیشگیری از خودكشی، باید توجه خاصی را به بیماران روانی و بیمارانی كه به تازگی از بیمارستان‌های روانی ترخیص شده‌اند، مبذول دارند. آنها معتقدند كه عوامل دیگر نظیر بیكاری و تجرد، می‌تواند با بیماری روانی ماقبل بالینی یا تشخیص داده نشده مرتبط باشد، با اینكه نمی‌توان روش واحدی را برای جلوگیری از همه خودكشی‌ها در نظر گرفت، برنامه‌هایی برای بهبود تشخیص درمان و پیگیری كار بیماران روانی، خصوصا با كمك پزشكان خانواده، بالاترین ظرفیت را برای كاهش میزان خودكشی فراهم می‌كند.
منبع:
http://www.aafq.org/afp/۲۰۰۰۰۴۱۵/tips/۲۲.html

منبع : مطالب ارسال شده