قطعاتی از اپیریل

● نویسنده و کارگردان: پیتر هجز. بازیگران: کیتی هولمز، پاتریشیا کلارکسون، الیور پلات، درک لوک، آلیس دراموند، سیسکو جان گالاهر، آلیسون فیل. مدت: ۸۰ دقیقه.
اپیریل (هولمز) هیچ‌وقت از بچه‌های محبوب خانوادهٔ مشکل‌دار برنز نبوده است. تنها خاطرهٔ خوشی که پدرش جیمز برنز (الیور پلات) از دخترش دارد مربوط به دورانی است که اپیریل سه ساله بوده و در لباس خواب صورتی‌اش، خوابیده بوده. تنها خاطرهٔ جوی (کلارکسون) مادر اپیریل نیز از فرزندش به موقع شیردادن او برمی‌گردد. ولی حالا اپیریل دختر بزرگی شده و به نیویورک رفته تا خودش زندگی خودش را بگرداند و برای اثبات این امر، اپیریل به مناسبت روز شکرگذاری تمامی خانواده ـ پدر و مادر، برادر، خواهر و مادربزرگ پیرش ـ را برای شام دعوت کرده است. در حالی‌که اپیریل در تقلای پر کردن شکم بوقلمون و ور رفتن با ”فر“ درب و داغان است، خانوادهٔ برنز در راه‌اند تا خود را به نیویورک برسانند.
جوی تازه شیمی درمانی شده و هنوز مریض است و تصمیم گرفته همچنان با دخترش با اوقات تلخی رفتار کند؛ جیم مصمم است که از هیچ بادی نلرزد و فضائی خوش‌بینانه در طی مسافرت و در خانه اپیریل حاکم کند؛ بت (فیل) دست خودش نیست و همه خاطرات خوش بچگی را مال خودش می‌داند؛ و تیمی (گالاهر) هر لبخند و شکلک و خشمی را با دوربین ویدئویی‌اش ضبط می‌کند. در همین حال، مادربزرگ ـ که دراموند، بازیگر کهن‌سال و پرتجربه نقش را ایفا کرده ـ ظاهراً کسی را از کسی دیگر تمیز نمی‌دهد (و شاید هم ترجیح می‌دهد که تشخیص ندهد).
برای پیتر هجز (فیلم‌نامه‌نویس دربارهٔ یک پسر) که در اینجا نخستین فیلم‌اش را به‌عنوان کارگردان ساخته، قطعاتی برای اپیریل فرصتی بوده تا یک شاهکار کوچک کمدی بسازد. فیلم موفق شده بر روی مرز باریک بین شوخی و مضحکه و لحظات واقعی تأثیرانگیز قدم برمی‌دارد و از زیر بار هیچ‌کدام نیز شانه خالی نکند. قطعاتی برای اپیریل به راستی هم لحظه‌ای شما را می‌خنداند و لحظه‌ای بعد دل‌تان را می‌شکند.

منبع : مجله دنیای تصویر