گربه و گدا

روزی بود که روزگاری نداشت. گدایی بود که سرگذشتی نداشت.
خیابانی بود که خط نداشت. در خیابان گدایی بود که پولی نداشت. او که در خیابان هم جایی نداشت. این گدا اگر پولی داشت، گوشه نداشت. در جیبش که سرو ته نداشت گذاشت. او تکه نانی داشت و هیچکس دوستش نداشت. روزنامه پاره ای جای سفره داشت. گربه ای خیابانی بود که تنها و گرسنه بود و به گدا چشم دوخته بود. گدا دلش سوخت. تکه نانی جلویش انداخت. گدا که هیچ نداشت، حالا گربه ای برای دوستی داشت.

حسین رضایی. اول دبیرستان. شیراز

منبع : روزنامه کیهان