نستا،مردی که ۳ کیلو شکلات خورد

ایتالیا مهد فوتبال تدافعی است. از دل کاتاناچیو خاص لاجوردی، مدافعان بزرگی سر برآورده‌اند. در میان قدیمی‌ها می‌توان به باره‌سی و مالدینی و در بین مدافعان عصر جدید به کاناوارو و نستا اشاره کرد. در این بین ”الساندرو نستا“ هم به جهت ارائه دلنشین‌ترین بازی‌ها، هم به‌خاطر وفاداری به پیراهن باشگاه‌هائی که در آن بازی می‌کند و البته چهره‌ای جذاب و دلنشین، در خاطره‌ها باقی مانده است. او در لاتزیو بهترین و بی‌همتاترین بازیکن نزد هواداران بود و حالا در میلان آماده است تا بعد از مالدینی اسطوره جدید تیم لقب بگیرد.
تولد: ۱۹ مارس ۱۹۷۶
محل تولد: رم
قد: ۱۸۷ سانتی‌متر
وزن: ۷۹ کیلوگرم
ستاره بخت: پیسز
لقب: ساندرو
وضعیت تأهل: متأهل دارای همسری به‌نام ”گابریلا پانوتزی“
هنرپیشه مورد علاقه: آلبرتور سوردی دمی مور
فیلم محبوب: مارچز دل گریلو
خواننده مورد علاقه: لیگبوی
ماشین: او دارای یک گلف است و پیش از این پورشه‌ای در اختیار داشت که به‌علت سرعت بیش از حد آن را فروخت!
علایق: گوش فرا دادن به موزیک لیگبوی بیلیارد (او یک میز بیلیارد در منزلش دارد)، بازی‌های کامپیوتری (فرمول یک و فوتبال)، جست‌وجو و چت در اینترنت تماشای فیلم‌های سینمائی از طریق ویدئو ورزش شنا و تنیس
غذای مورد علاقه: جینوچی
شماره شانس: ۱۳
رنگ محبوب: او به رنگ آبی علاقه دارد.
رنگ تیم محبوب ابدی‌اش لاتزیو!
ورزش به‌خاطر رهائی از کمردرد
نستا در ساعت ۵/۱۰ دقیقه صبح روز ۱۹ مارس متولد شد. او هنگام تولد ۴ کیلوگرم وزن داشت. الساندرو کوچکترین عضو خانواده نستا محسوب می‌شد. فرناندو برادر بزرگتر او کسی بود که بزرگترین نقش را در موقعیت‌های آینده ”ساندرو“ ایفاء کرد. ”کتی“ تنها خواهر او است. نستا هنگامی که بسیار کودک بود به بازی فوتبال روی آورد. عشق و علاقه به لاتزیو از همان زمان در وجود وی پا گرفت. داستان روی آوردن وی به ورزش و فوتبال جالت توجه است. نستا در کودکی از ناحیه کمر دچار مشکل بود. پزشک به وی توصیه کرد برای رهائی از این درد وحشتناک سراغ ورزش برود. نستا نیز به خوبی گفته دکتر را آویزه گوش کرد و سراغ فوتبال رفت. به‌طور دقیق نستا ۸ سال سن داشت که بازی در یک تیم فوتبال را تجربه کرد. فکر خود را متوجه تیم‌های محلی و دسته‌های پائین‌تر ایتالیا نکنید. بله، او از همان روز با لاتزیو قرارداد بست. عشق وی به لاتزیو فراتر از حد تصور بود. به همین جهت وقتی اولین اطلاعیه مدرسه فوتبال لاتزیو را جهت سنجش استعدادهای جدید دید، درنگ نکرده و راهی مرکز تمرینی لاتزیو شد. استعداد فوق‌العاده او چشم مسئولان لاتزیو را گرفت. آنها خیلی زود یک قرارداد آماتوری به وی پیشنهاد دادند. ”نستا“ دیگر در این مورد فکر نکرد.او از آن روزی که همراه با عمویش ساختمان باشگاه را ترک کرد، دیگر به پشت سرش نگاهی نینداخت.
مصیبت بزرگ: سحرخیزی!
حضور در تمرینات لاتزیو هر چند که با رغبت تمام انجام می‌پذیرفت؛ اما تا حدی برایش تنفرانگیز می‌نمود؛ چرا که ”ساندرو“ عادت داشت تا ظهر از تختخواب پائین نیاید! اینگونه بود که همواره جنجال بزرگی برای بیدار شدن وی به‌وجود می‌آمد. کم‌کم نستا یاد گرفت چگونه یک حرفه‌ای باشد. دوران کودکی پایان یافت و نوجوانی آغاز شد. مدرسه فوتبالی که نستا در آن به هنرنمائی می‌پرداخت ”مارکریتا بوسو“ نام داشت. پس از مدتی وی از این مدرسه فارغ‌التحصیل شد و به سوی لاتزیو شتافت؛ اما مشکلی وجود داشت؛ همان ناراحتی قدیمی از ناحیه کمر مانع از تسلط مثبت وی روی توپ می‌شد. به همین جهت سران باشگاه ابتدا به وی توجه چندانی نشان نمی‌دادند. سرانجام لحظه کلیدی فرا رسید. پست بازی در نظر گرفته شده برای او جائی بین هافبک‌ها و مهاجمان بود؛ اما نستا علاقه‌مند بود دفاع را تجربه کند. چیزی که تمام خصوصیات ذاتی ساندرو را بیانگر بود: گوشه‌گیری و علاقه‌مند به دفع کردن خطرات و نه جنگیدن با آنها. زمان به سرعت سپری شد. نستا در سال ۱۹۹۳ (۱۷ سالگی) به تیم اول لاتزیو راه یافت؛ اما قبل از این اتفاق داستان‌های جالبی را تجربه کرد. به‌خاطر درخشش فراوان در تیم جوانان لاتزیو، الساندرو نستا نام خود را در لیست تیم ملی زیر ۱۵سال ایتالیا دید. پله بعدی، حضور در رقابت‌های زیر ۱۶ سال اروپا بود؛ هر چند ایتالیا در چنین رقابت‌هائی درخشش خاصی نداشت و نستا در گمنامی رقابت‌ها را آغاز و به پایان رساند؛ اما تقریباً همگان در رم می‌دانستند یک بازیکن بزرگ در راه است. دلیل این امر ساده بود. آن ”نستای“ خجالتی شهر به یکباره تغییر جهت داد. استیل بازی وی همگان را مجذوب می‌کرد؛ اما لباس‌های جالب و تیپ منحصر به فردش بیش از پیش وی را ”جلوه‌فروش“ نشان می‌داد. ۲ عامل مذکور نام نستا را نزد اهالی فوتبالدوست شهر، شهره ساخت؛ اما تیم اصلی شهر و اولین بازی نستا.
یک آبی درست و حسابی
همانطور که اشاره شد نستا در سال ۱۹۹۳ به عضویت تیم بزرگسالان لاتزیو درآمد. آبی‌های شهر، تیم چندان مطرحی نبودند؛ به همین سبب مورد تحقیر نیمه قرمز شهر قرار می‌گرفتند. از اینجا به بعد نقش پدر وی حیاتی شد. او به خوبی از پسر خود حمایت کرد.
فصل ۱۹۹۶، اوج موفقیت
در این سال نستا در تیم زیر ۲۱ ساله‌های ایتالیا حضور داشت. او در فینال رقابت‌های قهرمانی اروپا با دفاع سرسختانه خود سد راه جوانان اسپانیائی شد و تیم خود را صاحب جام نمود. نستا در پایان، عنوان بهترین مدافع تورنمنت را از آن خود نمود. در روز ۵ اکتبر آن سال ”ساندرو“ اولین بازی ملی خود را برای تیم بزرگسالان انجام داد. رقیب مقابل، مولداوی نام داشت. تیمی که مقابل صخره‌ای به‌نام الساندرو نستا توان مقابله نداشت. کم‌کم سران بی‌خبر لاتزیو متوجه شدند که چه الماس گرانبهائی را در اختیار دارند. در شرایطی که جسته و گریخته خبر پیشنهاد سایر تیم‌های ایتالیائی برای جذب نستا روانه دفتر کرانیوتی (رئیس وقت لاتزیو) می‌شد، این جوان اصرار داشت که فوتبال خود را در شهر رم ادامه دهد. قرارداد جدید، پیش‌روی نستا بود و او با کمال میل آن را امضاء نمود. حضور وی در تیم لاتزیو با دوران شکوفائی فیروزه‌ای‌پوشان توأم شد. او حالا مثل ۲ سال قبل مجبور نبود به شعارهای تحریک‌آمیز هواداران رم گوش فرا دهد. اولین تورنمنت بزرگ نستا در سال ۱۹۹۶ با حضور یورو ۹۶ تعریف شد. ایتالیای ساچی در مرحله اول حذف شد و خاطره‌ای از نستا باقی نماند. ۲ سال بعد موفقیت در عرصه باشگاهی نصیب ”ساندرو“ شد. در فصل ۱۹۹۸ او و لاتزیو با غلبه بر میلان، سوپرجام ایتالیا را فتح کردند. پیامد این موفقیت قهرمانی در سوپرجام اروپا بود. جالب آنکه الساندرو در بازی سوپرجام ایتالیا برای روسونری‌ها به گلزنی پرداخت. کاری که در ادامه چه با پیراهن لاتزیو و چه با پیراهن میلان کمتر موفق به تکرار آن شد. شادی پس از گل نستا جالب توجه بود. او به سمت هواداران دوید و تا آنجا که می‌توانست بالا و پائین پرید. جام‌جهانی ۱۹۹۸ در راه بود. جامی که زندگی شخصی و ورزشی وی را تا بالاترین حد دچار تحول ساخت.مصدومیت و ازدواج!
نستا در حالی که آماده درخشش در جام بود مقابل اتریش دچار مصدومیت شد. آخرین بازی مرحله گروهی مقابل اتریش، برای نستا دردآور بود؛ زیرا در دقیقه اول از ناحیه صورت آسیب دید. رفت و آمدهای وی در مطب پزشکان منجر به آشنائی با ”گابریلا“، همسر آینده‌اش شد. گابریلا دختر ”رافائلا پانوتزی“ دختر شایسته ایتالیا است. گابریلا در مقاطعی برای ”کاسا ایتالیا“ کار می‌کرد. این شخص در امور اقتصادی یک زن ویژه محسوب می‌شود. حداقل نظر نستا اینگونه است: ”هنگامی که من آسیب دیده بودم او به ملاقات من آمد و هرگر ترکم نکرد. ”گابریلا“ در امور اقتصادی پیشرفت ویژه‌ای داشته است“. سرانجام نستا با گابریلا ازدواج کرد. خانه محل سکونت آنها در منطقه‌ای ویژه در رم واقع شده بود. این منطقه را ”اولگیئتا“ می‌نامند که نزدیک فورمولا (محل تمرین لاتزیو) قرار دارد. این زوج هم‌اکنون در میلان زندگی می‌کنند و دیگر از خانه مجلل رم خبری نیست. به متن زندگی حرفه‌ای ”نستا“ بازگردیم. وی در فصل ۱۹۹۹ دوره درخشانی را طی کرد. لاتزیو هفته‌های متمادی در صدر قرار داشت؛ اما بر اثر یک غفلت جای خود را به میلان داد و هرگز موفق به بازپس‌گیری کرسی شماره یک نشد! نستا که برای جشن آماده می‌شد ناکام ماند.اما سال روشن ۲۰۰۰. این بار قضیه برعکس شد. لاتزیو در هفته آخر یوونتوس را به زیر کشید و پس از چند دهه، عنوان قهرمانی سری A را کسب کرد. این عنوان فقط و فقط به نستا تعلق داشت. او بود که با رهبری خوب خود تیم محبوبش را به جام رساند. شیرینی کسب جام وقتی چند برابر شد که نستا با تکل‌های خوب خود ”توتی“ را در دربی ناکام گذاشته و پیروزی یک بر صفر را به تیمش هدیه کرد. جام حذفی ایتالیا قهرمانی به‌نام لاتزیو داشت. به این عناوین، قهرمانی جام در جام اروپا طی فصل ۱۹۹۹ و فتح سوپرجام اروپا را اضافه کنید تا شکوه لاتزیو و کاپیتان را دریائید. یورو ۲۰۰۰ در پیش بود. او و ایتالیا نایب قهرمان جهان نام گرفتند. برای یکی از معدود دفعات در عصر جدید، نام یک مدافع در لیست برترین‌های فیفا جهت انتخاب به‌عنوان مرد سال فوتبال جهان وجود داشت. نستا در نهایت عنوان ششمین بازیکن برتر جهان را به‌دست آورد که با هر معیاری قابل توجه و رؤیائی بود. ساندرو در سال ۲۰۰۱ اوضاع متفاوتی را تجربه کرد. چند اشتباه، قهرمان را به سمت پائین هل داد. در نهایت رم دشمن دیرینه لاتزیو، بر اسکودتو بوسه زد. پس از پایان بازی‌های همزمان روز پایانی (که هر ۲ تیم شهر، رم و یووه در کورس قهرمانی بودند) یک خبرنگار از ”ساندرو“ پرسید چه احساسی داری و او گفت: ”مجبورم با هلیکوپتر چند روز از شهر خارج شوم تا شاهد جشن رمی‌ها نباشم!“ فصول پایانی نستا در لاتزیو تلخ بود و این تلخی اولین بار در دربی درو برگشت فصل ۲۰۰۲ رخ نمود. جائی که اشتباهات وحشتناک کاپیتان لاتزیو سبب‌ساز پذیرفتن ۳ گل شد. او در نیمه دوم تعویض شد و لاتزیو با نتیجه تلخ ۵ بر یک مغلوب شد. سرانجام مشکلات مالی، ”کرانیوتی“ رئیس مقروض لاتزیو را مجبور به فروش مهره طلائی خود نمود. رئال‌مادرید او را به جهت ”بلندی مو“ نپذیرفت! برلوسکونی نیز در اجلاس سیاسی قسم یاد کرد که هرگز نستا را جذب نمی‌کند؛ اما هفته بعد از طریق رسانه‌ها اعلام شد نستا به میلان پیوسته است. او به گفته خود قلبش را در لاتزیو جا گذاشته بود؛ اما به میلان آمد تا اسطوره جدید نام گیرد. نستا در اولین فصل با میلان قهرمان اروپا نام گرفت. نستا در بازی فینال مقابل یونتوس در جریان بازی و با یک تکل مناسب دروازه خالی را از دستبرد مهاجمان حریف مصون نگه داشت و در ضربات پنالتی حساس‌ترین پنالتی (ضربه چهارم تیم) را وارد دروازه کرد تا میلان قهرمان اروپا شود. شاید فیفا باید در انتخاب برترین بازیکن جهان با دید بازتری عمل می‌کرد؛ چرا که نستا، هم به‌خاطر تداوم کاری و هم به سبب حضور مؤثر در حساس‌ترین لحظات فصل، لیاقت کسب این عنوان را داشت. آخرین خاطره‌های قبل ذکر برجای مانده از نستا مربوط به تکل استثنائی‌اش در بازی رم در ۲ فصل گذشته بود؛ جائی که او روی خط دروازه با یک ”تکل پرشی“ با همان تعصب لاتزیوئی‌اش! مانع از باز شدن دروازه تیمش شد. دومین مورد مربوط به علاقه‌اش به میلان است. او اعلام کرد قصد دارد تا پایان دوران حرفه‌ای خود در جمع روسونری‌ها بماند و یک فرانکو باره‌سی دیگر باشد. او از سوی روزنامه گاتزتا دلواسپورت با نام ”پسر خوب“ لقب گرفته است. نستا یکی از سمبل‌های تعصب در عصر جدید است. در اینکه وی پیراهن میلان را با ارزش‌تر از لباس لاتزیو نمی‌داند، شک نکنید؛ همانطور که نباید به پایان دوران فوتبالی وی با لباس میلان، با دیده تردید نگریست.
TOP SECRET
نستا در دوران کودکی با برادران و همسایه‌های خود در زمینی نزدیک محل زندگی‌اش به بازی می‌پرداخت.
بهترین دوست نستا ”دامیانو توماسی“ ستاره سابق رم است. او و کاناوارو از تیم زیر ۱۶ ساله‌های ایتالیا پا به پای هم در عرصه ملی حضور داشته‌اند. نستا در اردوهای تیم ملی با ”دل وکیو“ و ”کاناوارو“ هم اتاق می‌شود. نستا عاشق شکلات است. یک بار در تعطیلات فصل ۱۹۹۹ به تنهائی ۳ کیلو شکلات خورد و وضعیت فیزیکی خود را به بدترین شرایط رساند؛ با این حال هیچ گاه نمی‌تواند از شکلات دل بکند.
نستا ۳ سگ به‌نام‌های پیتو، فرناندو و برناردو (یک بار کورادی به اینکه اسم کوچکش روی نام سگ نستا است، معترض شد) دارد. نستا علاقه‌مند به داشتن فرزندان فراوان است. نستا هیچ گاه به سؤالات راجع به زندگی شخصی خود جواب نمی‌دهد، چون معتقد است زندگی شخصی او تنها متعلق به خودش است. نستا تنهائی را ترجیح می‌دهد. نستا متهم است که در پایان فصل ۲۰۰۰ در گروه سرود هواداران فاشیست لاتزیو حضور داشته و الفاظ رکیکی به یونتوس نسبت داده؛ اما او این شایعات را تکذیک می‌کند. مادر وی ادعا می‌کرد این کلمات را از پسرش شنیده است!
نستا در دوران ابتدائی فوتبالش یک هافبک بود؛ اما مدتی بعد متوجه شد که پاهایش برای دفاع کردن، خلق شده است. نستا معضل دوپینگ را بزرگترین مسئله فوتبال می‌داند و درجه ناپسندی این کار را بالاتر از نژادپرستی می‌داند. نستا در صورت انتخاب تنیس، جام‌های بیشتری به‌دست می‌آورد. این اعتقاد خودش است. نستا به خانه قدیمی مادربزرگش علاقه‌ زیادی دارد. خانه مادر مادر او چشم‌اندازی دارد که نستا می‌تواند با ایستادن جلوی در و پنجره‌های آن دنیا را ببیند و احساس آرامش کند. نستا در اولین گام دوران حرفه‌ای، پای ”پل گاسکوئین“ که آن زمان در لاتزیو حضور داشت را شکست. مطبوعات اعلام کردند الساندرو به عمد ”گازا“ را زده تا او از حضور در جام‌جهانی محروم شود؛ اما گاسکوئین با تصادفی اعلام نمودن برخورد، در واقع نستا را بخشید. بزرگترین آرزوی نستا فتح جام‌جهانی همراه با تیم ملی ایتالیا است. اتفاقی که در صورت وقوع نستا را به مکان‌های مذهبی می‌کشاند. او به‌طور کلی قردی معتقد نیست؛ با این حال سعی دارد اصول اولیه یک زندگی سالم را رعایت کند.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی