عامل ضریب عاطفی

تحقیقات نشان داده است که دانشمندان می توانند با قرار دادن یک شیرینی در داخل اتاقی خلوت و مشاهده عکس العمل کودکان چهار ساله در برابر آن ، خصوصیات رفتاری آنها را در دوران بزرگسالی ، پیشگویی کنند. در این تحقیق به کودک داخل اتاق گفته می شود که می تواند شیرینی را بخورد ، اما اگر تا بازگشت محقق صبر کند ، حتماً دو تا از همان شیرینی خواهد داشت. عکس العملهای کودکان پس از تنها شدن در اتاق ، متفاوت است . عده ای از آنها بلافاصله شیرینی را برمی دارند و عده ای ابتدا صبر می کنند ، سپس شیرینی را برمی دارند و عده ای دیگر با کارهایی چون شعر خواندن ، خوابیدن و غیره خود را سرگرم می کنند تا محقق باز گردد و دو شیرینی داشته باشند.
با رسیدن کودکان به سن دبیرستان ، مسائل قابل توجهی رخ می دهد . محققان با بررسی نوجوانان دریافتند که کودکان بردبار ، نوجوانانی مرتب ، معاشرتی ، ماجراجو ، قابل اعتماد و مستقل شده اند و کودکانی که وسوسه شدند ، معمولا تنها و لجوج هستند و به راحتی نا امید می شوند . وقتی تعدادی از این دانش آموزان در آزمون تحقیقی هوش شرکت کردند ، معدل کودکانی که طاقت بیشتری آورده بودند ، ۲۱۰ واحد بیشتر شد.
واکنشهای عاطفی مقدماتی ، از اصول اساسی بقا هستند . زندگی عاطفی از ناحیه ای از مغز به نام سیستم لیمبیک ناشی می شود و منشا پیدایش لذت، تنفر ، ترس و عصبانیت است.
ما بدون وجود واکنشهای عاطفی که به ندرت آگاهانه ، ولی غالبا به طور باور نکردنی ، نیرومند هستند ، به دشواری قادر به انجام کار می باشیم.
هوش عاطفی ، یک پایه دارد که دیگر فنون عاطفی به آن وابسته هستند و آن هوشیاری نسبت به احساسهای شخصی است . باید علت واکنشهای عاطفی روشن شوند ، تا فرصت کنترل آنها به مراتب افزایش یابد.
افزایش ضریب عاطفی
والدینی که احساسات و عواطف خود را به نحو شایسته بروز می دهند ، کودکان آرامی دارند که کمتر ناله می کنند ، بهتر از عهده کارها بر می آیند و توانایی بیشتری برای تمرکز و دقت در امور خویش دارند . این کودکان در بازی با دوستان خود ، حالت منفی و احساس نگرانی کمتری دارند و به چیزهای نو و جدید علاقه بیشتری نشان می دهند.
برای آموختن احساسات و عواطف به فرزندان خود ، می توانید از این قوانین کلیدی بهره گیرید :
۱- سعی کنید خود و فرزندتان ، به نکات ظریف عاطفی دقت کنید . والدینی که نسبت به حالات عاطفی فرزندان دقیق هستند در صورت بروز کوچکترین ناراحتی ، حالات آنها را تشخیص می دهند و نیازی به بروز واکنشهای بسیار عصبی نیست .
۲- مراقب احساسات منفی فرزندان ، چون خشم ، ترس ، غم و ... باشید و فرصتهای آموزشی و برقراری روابط صمیمی را مغتنم شمارید.
۳- به احساسات فرزند خود احترام بگذارید . برای مثال در صورت بروز پیشامد ناگواری برای فرزندتان ، با وی همدردی کرده و سعی کنید وضعیت و روحیات مشابه خود را در چنان مواقعی برای وی توضیح دهید .
۴- به فرزند خود کمک کنید احساسات خود را با کلام بیان کند . به سادگی با بیان احساسات کنونی وی از جمله ناراحتی ، عصبانیت یا نا امیدی و حتی افتخار به خاطر تلاش سختش ، وی را به بیان احساساتش تشویق کنید . وقتی شما به او آرامش می دهید ، کمک می کنید تا با شرایط وفق یابد و خود راتسلی دهد.
۵- مسائل و مشکلات را با ایجاد محدودیت حل کنید . به عنوان مثال به او بگویید درست است که از برادرت عصبانی هستی ، اما صحیح نیست که وسیله بازی او را پرت کنی ، همچنین می توانید با کمک کردن در تعیین اهداف و روشهایش در حل مشکلات ، وی را یاری کنید.
تأثیر ضریب عاطفی در کارکرد کودکان در مدرسه
کدام دسته از کودکان از لحاظ علمی خجالتی تر هستند ؟ با کمال تعجب ، اصلاً درست نیست که فکر کنیم ، آن دسته از کودکان که مدرسه را با تسلط در خواندن و انجام امور ساده ریاضی آغاز می کنند ، کمتر خجالتی هستند. برعکس ، تحقیقات نشان می دهد ، کودکانی که از لحاظ عاطفی آمادگی بیشتری دارند ، در دراز مدت بهتر عمل می کنند.
مهمترین مهارتهای عاطفی عبارتند از :
خاطر جمعی و علاقمند بودن.
دانستن نوع رفتار مورد انتظار و چگونگی هدایت انگیزه به سمت عمل .
قدرت منتظر ماندن ، دنبال کردن راهنماییها و توانایی درخواست کمک.
توانایی بیان نیازهای خود و همراهی با دیگر کودکان.

منبع : تبیان