کارت پستال‌هائی از لبهٔ پرتگاه - POSTCARDS FROM THE EDGE

سال تولید : ۱۹۹۰
کشور تولیدکننده : امریکا
محصول : کلمبیا
کارگردان : مایک نیکولز
فیلمنامه‌نویس : کاری فیشر، بر مبنای رمانی نوشتهٔ خودش
فیلمبردار : میکائیل بالهاوس
آهنگساز(موسیقی متن) : کارلی سایمن
هنرپیشگان : مریل استریپ، شرلی مک‌لین، دنیس کوائید، جین هاکمن، ریچارد دریفوس، راب راینر، مری ویکس، کانراد بین، آنت بنینگ، سایمن کالو
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۰ دقیقه


ـ ̎سوزان ویل̎ (استیپ)، بازیگر مشهوری که از مادر بازیگرش، ̎دوریس مان̎ (مک لین) جلو زده، به مواد مخدر معتاد است. زندگی او ملغمه‌ای است از فراموشی‌ها، خطاهای حافظه، نگرانی‌ها و رفتارهای گیج‌کننده. مادر او نیز یک الکلی است اما چون نوش‌خواری به لحاظ اجتماعی امری پذیرفته شده است. او می‌‌تواند مشکل خود را انکار و مرتب برای دخترش در باب مضرات اعتیاد وعظ کند. ̎سوزان̎ سر صحنهٔ فیلم آخرش، تاب نمی‌آورد و به یک مرکز بازپروری منتقل می‌شود. مادرش به دیدن او می‌آید و او را به درمان تشویق می‌کند. حالا رابطهٔ مادر و دختر آرام آرام، شکل می‌گیرد.
ـ این اقتباس سینمائی از رمان فیشر که از زندگی خود او با مادرش دبی رنولدز الهام گرفته شده، بیش از آنکه نیکولز بخواهد، عامیانه از آب درآمده است. نیکولز دوست دارد که هجویهٔ خود را صادقانه جلوه دهد اما لحن فیلمش او را لو می‌دهد. مسلماً قرار است تماشاگر شیفتهٔ چهرهٔ تابناک، پالایش و صداقت دختر شود. نیکولز چنان دوربین خود را برابر استریپ قرار می‌دهد که گوئی می‌خواهد او را به ستارهٔ بزرگی مثل بتی دیویس یا جون کرافورد بدل کند. (او سرد و از نظر عاطفی دور از حس باقی می‌ماند.) ابتدا به نظر می‌رسد فیلم دربارهٔ اعتیاد است اما در میانه به یک کمدی رفتاری تبدیل می‌شود و راه حل تمام مشکلات ̎سوزان̎ را در ارتباط با مادرش جست و جو می‌کند. با این حال فیلم به دیدنش می‌ارزد.