شیخ محمد باقر الفت اصفهانی

جنسیت: مرد
نام پدر: شیخ محمدتقی نجفی ، مشهور به آقا نجفی
تخلص: الفت
تولد و وفات: (۱۲۶۲ -۱۳۴۳) شمسی
محل تولد: ایران - اصفهان - اصفهان
شهرت علمی و فرهنگی: عالم ، ادیب ، روزنامه‌نگار و شاعر
پس از فراگیری فلسفه و حدیث و عرفان ، به آموختن ریاضیات قدیم و جدید و سپس زبان فرانسه روی آورد. در فرقه‌شناسی و فلسفه و تاریخ نیز استاد بود. به نجف رفت و در حوزهٔ درس آخوند ملامحمد کاظم خراسانی و شیخ‌الشریعهٔ اصفهانی و آقا شیخ باقر اصطهباناتی و آقا ضیاء‌الدین عراقی به فراگیری علوم مذهبی پرداخت و اجازه روایت را از حاج میرزا خلیل و آقا سید حسن صدر اخذ کرد. در انقلاب مشروطه در صف آزادیخواهان قرار گرفت و مجلهٔ‌ "آفتاب" را دایر کرد و به نشر آن پرداخت و در بیداری مردم نقش مؤثری ایفا نمود. وی در سفر به شهرهای مختلف ایران با آزادیخواهان همکاری کرد. عضو مجلس مؤسسان و نمایندهٔ مجلس‌شورای‌ملی بود. الفت در انواع شعر مهارت داشت اما بیشتر غزل می‌سرود. کتابخانهٔ بزرگ او به دانشکدهٔ ادبیات اصفهان اهدا گردید. وی در اصفهان وفات یافت و در مقبرهٔ پدرش جنب امامزاده دفن شد. از آثارش: "ابوابب‌الروضات" ، فهرست کتاب "روضات‌الجنات"؛ "داستان هفت‌ برادر"؛ "دانش نامه"؛ "دیوان" اشعار؛ "کشف الحجب"؛ در اسامی کتب ، که تألیف آن به مناسبت آنکه مرحوم ثقهٔ‌الاسلام تبریزی نیز در همین موضوع تألیفی را شروع کرده بود ناتمام ماند. "مجلهٔ آفتاب"؛ "مجمع‌الاجازات و منبع‌الافادات" ، در دو مجلد؛ "نسب‌نامهٔ الفت"؛ در شرح وابستگان سببی و نسبی خودش؛ "تاریخ مداخله علماء شیعه در امور سیاسی".

منبع : مطالب ارسالی