آرامگاه خواجه عبداللّه ، باخرز،تایباد

باخرز، از توابع شهرستان تایباد و در 55 كیلومتری شمال غربی آن واقع است. در جبهه جنوبی باخرز و در شمال غربی آن، در كنار ویرانه‌‌های تاریخی «مالن» بنایی آجری موسوم به مقبره شیخ یا خواجه ‌عبداللّه واقع شده است كه مدفن شیخ در جلوی آن است.
این بنا به ابعاد 9/10×12/70 متر،‌ شامل ایوانی به ارتفاع 7/80 و عرض 7/20 متر با گنبدی كاربندی شده در جلو و گنبدخانه‌ای با گنبدی گوشه‌سازی و كاربندی در پشت آن است.
قبر شخصی كه بنا به خاطر و یادبود او ساخته شده است، همانند مقبره شیخ جام، در فضای آزاد است. این بنا در كناره مقبره، و نه بر روی آن، ساخته شده است. بنابراین، عملكرد آن احتمالاً به عنوان خانقاه دراویش (جماعت‌خانه) بوده است كه بنای متصل بدان كه به چله‌خانه موسوم است، خودگواهی بر صحت این نظریه است.
شخص مدفون در این محل، شهاب‌الدین عبداللّه از اولاد علی بن حسن باخرزی - متوفای سال 827 هـ.ق - است و از آن‌رو كه این بنا فاقد كتیبه است و در كتب تاریخی نیز اشاره‌ای بدان نشده، می‌توان احتمال داد كه در اواخر قرن نهم یا اوایل قرن دهم هـ.ق، و احتمالاً توسط علاءالدین علی صانعی باخرزی وزیرِ سلطان حسین بایقرا ساخته شده باشد.