۱۸ فروردین ـ ۷ آوریل ـ اشغال نظامی ایران، هدف نهایی چرچیل بود

چرچیل نخست وزیر وقت انگلستان در این روز در سال ۱۹۴۱ ( ۱۸ فروردین ۱۳۲۰ ) دستور انتقال یك لشكر از هند را به بصره داد. بهانه اعزام این لشكر كه عده نفرات آن به چهار هزار تن هم نمی رسید محافظت از حوزه های نفتی بیان شده بود ، ولی ماموریت این نیرو در واقع اشغال نظامی ایران در فرصت مناسب بود ؛ زیرا كه دولت تهران عمیقا متمایل به آلمان شده بود و دیكته های لندن را مانند گذشته نمی نوشت. چرچیل از دو جهت هراس داشت؛ یكی سقوط شمال آفریقا و رخنه نیروهای آلمان به شرق سوئز و دیگری عبور نیروهای آلمانی از قفقاز و سرازیر شدن به مناطق نفتی خاورمیانه و تصرف منطقه با كمك ارتش ایران. چرچیل می دانست كه تصرف خاورمیانه توسط آلمان ، بدون كمك ایران امكان پذیر نیست، و به این دلیل ایران را هدف قرار داده بود و به تطمیع و خرید برخی مقامات نظامی و سیاسی ایران و اطرافیان رضا شاه دست زده بود تا ارتش كه برای تجهیز آن ۲۰ سال سرمایه گذاری شده بود وارد عمل نشود.
دیدیم كه چهار ماه و دوهفته بعد ( شهریور ۱۳۲۰) لشكر اعزامی چرچیل از هند پس از مرخص كردن خائننامه سربازان پادگانهای ایران ، بدون برخورد با مانع چشمگیر وارد ایران شد و در اشغال « ایران بی دفاع! » مشاركت جست.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز