گورستان زیر زمینی Catacombs

▪ کارگردان: تام کوکر، دیوید الیوت.
▪ فیلمنامه: تام کوکر، دیوید الیوت.
▪ موسیقی: یوشیکی هایاشی.
▪ مدیر فیلمبرداری: ماکسیم الکساندر.
▪ تدوین: جاش ریفکین.
▪ طراح صحنه: کریستین نیکولسکو.
▪ بازیگران: شانین سوسامون[ویکتوریا]، آلیسا مور/ پینک[کارولاین]، امیل هاستینا[هنری]، سندی دراگوی[لیاوس]، میهای استانسکو[ژان میشل]، کابرال ایبکا[هوگو]، رادو آندری میکو[نیکو]، کین مانولی[لئون]، دی جی کوستا[دی جی]، تام کوکر[دکتر گیگلز]، اشلی رینز[سوفی].
▪ ۱۰۰ دقیقه.
▪ محصول ۲۰۰۷ آمریکا.
▪ ژانر: ترسناک، مهیج.
ویکتوریا به دعوت خواهرش کارولاین برای تمدد اعصاب به پاریس می رود. در آپارتمان کارولاین با دوستان او آشنا شده و داستان هایی درباره موجودی خونخوار که در گورستان زیرزمینی پاریس زندگی می کند، می شنود. سپس شب هنگام به همراه آنان به دیسکویی دخمه مانند می روند.
این دیسکو در گوشه ای از همان گورستان دخمه ای پاریس قرار دارد و محلی کم و بیش ممنوعه محسوب می شود.
ویکتوریا که از بودن در این مکان خشنود نیست، تصمیم به خروج می گیرد. اما زمانی که به همراه کارولاین قصد خروج از دیسکو را می کنند، در برابر چشمان اش کارولاین توسط موجودی ناشناس به قتل می رسد. فرار ویکتوریا بر اثر ترس با حمله پلیس به دیسکو همزمان شده و پس از برخورد سرش با سقف دخمه بیهوش می شود. دقایقی بعد که به هوش می آید، خود را تنها و به دام افتاده در دخمه ای بی انتها و ظلمانی می یابد.
او باید همزمان برای نجات خویش از دست قاتلی خونخوار نیز تلاش کند، کاری که چندان هم ساده به نظر نمی رسد. پس از طی مسافتی با پسری به نام ژان فیلیپ که به نظر می رسد همچون ویکتوریا در دخمه به دام افتاده، روبرو می شود.
او نقشه راهروهای این دخمه را در اختیار دارد و ویکتوریا اجباراً با او همراه می شود. در حالی که هیچ کدام قادر به صحبت به زبان دیگری نیست و اعتمادی نیز میان دو نفر شکل نگرفته است. همین امر سبب می شود، بعد از سانحه ای که منجر به شکستن پای ژان فیلیپ می شود، ویکتوریا او را تنها گذاشته و بعد از سرقت نقشه وی به تنهایی در صدد خروج از آن مکان ترس انگیز برآید...
● چرا باید دید؟
شخصاً تماشای فیلمی درباره گورستان زیرزمینی پاریس برایم به شدت جذاب است. شاید خیلی ها باورشان هم نشود که پایه های عروس شهرهای جهان[بیشتر ساحل دست چپ آن] بر روی شبکه ای از تونل ها و دخمه هایی قرار دارد که در قرن هجدهم برای پذیرایی از اموات بنا شده و بزرگ ترین گورستان زیرزمینی تاریخ است. این گورستان که جسد میلیون ها انسان در آن قرار دارد امروزه جزو مکان های توریستی پاریس محسوب می شود.
اما در کتاب ها و فیلم های متعددی محل وقوع حوادثی شگرف نیز بوده، که می توان از میان آن ها به کتاب معروف آونگ فوکو[امبرتو اکو] یا قصه کوتاه چلیک آمونتیلادو[ادگار آلن پو] و فیلم های Les Gaspards یا سریال ترسناک ترین مکان های روی زمین [تولید شبکه ABC] اشاره کرد.
اما اولین فیلم دیوید کوکر[طراح قصه های مصور مارول] و دومین فیلم دیوید الیوت[که با فیلم Nothing Sacred و فیلمنامه نگهبان-با بازی کیانو ریوز - شناخته می شود] ربط جدی به این مکان ندارد. همه اینها یک بازی ابلهانه است که از سوی کارولاین[خواهر پتیاره ویکتوریا] برای ترس درمانی خواهر گرامی طراحی و با کمک دوستان مذکر با استفاده از نقاب هراس آور بز در دالان هایی گورستان دخمه ای پاریس اجرا شده است و همین!
البته اگر نقشه معقول بود و اجرا مانند فیلم بازی دیوید فینچر پیش می رفت و جنبه بازی درمانی می یافت، بد نبود.
اما مشکل از آنجا آغاز می شود که فیلم در رومانی[بله، نه در پاریس!] و دکورهایی کم شباهت به گورستان اصلی با بازیگران غیر فرانسوی فیلمبرداری شده است. پس آنچه برای کسی چون من باقی می ماند سرخوردگی از ندیدن یکی از شگفت انگیزترین مکان های روی زمین به عنوان لوکیشن فیلمی مهیج و از همه بدتر ساخته شدن فیلمی کم رمق و حتی به دور از قراردادهای خاص این گونه-مانند ایجاد هراس از مکان های دربسته/کلاستروفوبیا- و استفاده اندک از بیماری ویکتوریا است.
تجربه اول کوکر به مدد عوامل حرفه ای و حضور پینک[بانوی آوازخوان برنده ۲ جایزه گرمی] ممکن است بسیاری را به سینما جذب کند، اما بی تردید در نیمه های فیلم فراری خواهد داد.
چون از همین عامل جذابیت نیز درست استفاده نشده و تنها در ابتدا و انتهای فیلم ظاهر می شود و شانین سوسامون باید به تنهایی بار سنگین ایجاد هراس و دلهره را بر دوش های نحیف خود بکشد!
اعتراف می کنم که برای دیدن این فیلم بی صبرانه انتظار می کشیدم-بنابه دلایل فوق!- اما یاس غریبی دامن گیرم شد. برای شما حوادث بهتری آرزو می کنم!

امیر عزتی

منبع : موج نو