توطئه ویلبی - The Wilby Conspiracy

سال تولید : ۱۹۷۵
کشور تولیدکننده : انگلستان
محصول : مارتین بام
کارگردان : رالف نلسن
فیلمنامه‌نویس : راد آماتو و هارولد نبنزال، برمبنای رمانی نوشته پیتر دریسکول
فیلمبردار : جان کاکوئیلن
آهنگساز(موسیقی متن) : استنلی مایرز
هنرپیشگان : سیدنی پواتیه، مایکل کین، نیکول ویلیامسن، پرونلاگی، پریس خامباتا، چوزف دِ گراف، سعید جعفری و روتگر هوئر.
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۵ دقیقه.


وکیل مدافعی به‌نام «رینا ون نیکرک» (گی) در دادگاهی در کیپ تاون، پرونده محاکمه رهبر انقلابی سیاه‌پوست، «شاک توالا» (پواتیه)، را به جرم شرکت در فعالیت‌های تروریستی برنده می‌شود. وقتی «رینا»، «شاک» و دوست «رینا»، یک مهندس معدن انگلیسی به‌نام «جیم کوگ» (کین)، برای جشن این پیروزی بیرون می‌روند، پلیس جلوی‌شان را می‌گیرد و چون «شاک» برگه عبور ندارد، جروبحثی در می‌گیرد. «رینا»، «کوگ» را راضی می‌کند که همراه «شاک» به ژوهانسبورگ بروند تا دوستانش را در کنگره جنبش سیاه‌پوست ببیند و به کمک آنان از کشور فرار کنند. «»سرگرد هورن (ویلیامسن) هم دنبال‌شان است، اما می‌گذارد که کارشان را بکنند. آنان با یک دندان‌پزشک هندی، «موکوجی» (جعفری) تماس می‌گیرند و «کوگ» می‌فهمد که «شاگ» در زمان دستگیری، نایب‌رئیس کنگره بوده و حالا می‌خواهد الماس‌هائی را که نزد «موکرجی» پنهان کرده، به رئیس کنگره، «ویلبی» (دِ گراف)، برساند که درست آن طرف مرز پنهان شده است. «سرگرد هورن»، «کوگ» را مجبور می‌کند تا نقش جاسوس را بازی کند و «شاک» که موضوع را فهمیده پس از مشاجره‌ای سخت، دوباره دوستی «کوگ» را به‌دست می‌آورد. آنان الماس‌ها را از چنگ دستیار «موکرجی» درمی‌آورند و همراه «رینا» به‌سوی مرز می‌روند و به کمک شوهر سابق «رینا» از مرز عبور می‌کنند. اما در اردوگاه «ویلبی» با «سرگرد هورن» روبه‌رو می‌شوند که تمام این مدت تعقیب‌شان می‌کرده تا مخفیگاه «ویلبی» را بیابد...
* در این فیلم، نلسن همچنان دنباله‌روی روش جدلی لیبرال استنلی کریمر است. بسیاری از ایرادهای فیلم دیگرش، سرباز آبی (1970) اینجا هم وجود دارد: شیوه سرسری قطع میان صحنه‌های پیام‌دار سیاسی و حادثه‌پرداززی بدساخت، گفت‌وگونویسی کلی گویانه، هرگاه که شخصیت‌ها درباره موضوعات مهم حرف می‌زنند، و نحوه ادای لوده و متلک آمیز در باقی مواقع. فیلم در حمایت از جنبش‌های استقلال‌طلب آفریقا هم همان‌قدر ساده‌انگار است که در محکوم کرده حکومت خشن آفریقای‌جنوبی. در مراحل اولیه، رابطه میان پواتیه در نقش انقلابی فراری و کین که با اکراه به او کمک می‌کند، در حد کلنجار معمولی لفظی می‌ماند و نمی‌توان تشدید بعدی اختلاف میان آنان را تا حد مقابله‌ای جدی پذیرفت. در واقع تنها مواجهه‌ای که تأثیرگذار است میان ویلیامسن در نقش رئیس نیروهای امنیتی و رئیس دهکده آفریقائی کمک دهنده به فراریان روی می‌دهد - صحنه‌ای موفق در نشان دادن کاربرد تحقیر کلامی به‌عنوان ابزار ارعاب.