شنبه, ۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 27 April, 2024
مجله ویستا
۲۸ مهر ـ ۲۰ اکتبر ـ نگاهی کوتاه به اندیشه ها و تالیفات «جان دوی» بزرگترین فیلسوف قرن ۲۰ آمریکا به مناسبت زادروز او
۲۰ اكتبر زادروز «جان دوی» بزرگترین فیلسوف قرن ۲۰ آمریكاست كه در سال ۱۸۵۹ به دنیا آمده بود و اول ژوئن ۱۹۵۲ بدرود حیات گفت. پروفسور «دوی» یك سال پیش از وفات، از تلاش مردم ایران به ملی كردن صنعت نفت خود حمایت كرده و گفته بود كه دكتر مصدق ایران را در راهی درست به سوی دمكراسی قرار داده است.
از نظر پروفسور «دوی» كه بیش از هر فیلسوف دیگر در طول تاریخ كتاب نوشت، «آموزش و پرورش» ستون پیشبرد یك ملت به سوی كمال و تمدن و در نتیجه دمكراسی و تضمین حقوق است و گفته بود كه وقتی حقوق افراد رعایت شود «آزادی» كه آرزوی بشر تامین است.
پروفسوری دوی مدارس و رسانه ها (ازنشریه و كتاب تا عكس و فیلم و رادیو ـ تلویزیون) را ابزار های آموزش عمومی معرفی كرده است. با وجود این، گفته است كه انسان عمدتا از تجربه و عمل یاد می گیرد. او تاكید داشت كه اصلاحات یك جامعه باید از آموزش و پرورش (نوجوان و بزرگسال) آغاز شود كه بدون آن حصول پیشرفت عمیق میسر نخواهد بود. در مورد آموزش و پرورش نوجوانان، وی برضد هرگونه تحقیر و تنبیه كودك بود و سرمایه گذاری در آموزش و پرورش را مهمترین سرمایه گذاری یك كشور و همچنین هر خانواده می دانست و تاكید داشت كه نخست باید آموزگار خوب به دست آورد و سپس مدرسه تاسیس كرد.
«دوی» كه از حامیان فلسفه «استقلال فردی» بود تاكید بر این داشت كه بدون توجه به روانشناسی و فرهنگ مانوس یك ملت، نمی توان طرز حكومت و روش زندگانی را به آن ملت تحمیل كرد و انتظار داشت كه به آن وفادار بماند. وی اصرار كرده است كه روانشناسی جامعه باید همیشه مد نظر باشد و گرنه اصلاحات و تحولات را در اولین فرصت رها خواهد ساخت و به راه خویش باز خواهد گشت.
«دوی» پس از دیداری از شوروی و مطالعه سوسیالیسم ماركسیستی این كشور اعلام داشت: میان آزادی عمل فرد و نظامات دولتی باید موازنه برقرار باشد تا جامعه پیشرفت كند و فرد استعداد خلاق خود را بكار اندازد. اگر مراد عدالت است، توجه به خواست و استعداد مردم یعنی عدالت.
وی پس از دیدار از چند كشور در حال پیشرفت و مطالعه دمكراسی های نوپای آنها تاكید كرد: تا زمانی كه اطلاعات مردم ( از طریق احزاب، نشریات مستقل و با كمك معلم، نویسنده و سخنران ) به میزان معین نرسد دمكراسی كامل نخواهد بود، زیرا چنان مردمی در قبال آراء خود و وكالتی كه به دیگران می دهند احساس مسئولیت نخواهند كرد.
دوی می گفت هیچ چیز بیش از این او را رنج نمی دهد كه ببیند «ناشر» دستنویس یك مولف را برای انتشار كتاب رد كرده است. جامعه باید این مسئله را از طریقی حل كند. دوی با محرمانه كاری ها دولتها مخالف بود و می گفت كه مردم حق دارند بدانند و دولتها وكیلانی موقت بیش نیستند.
تالیفات مهم او عبارتند از : «رابطه دمكراسی با آموزش و پرورش» ، «مسائل بشر» ، «چگونه فكر كنیم»، « طبیعت بشر و رفتار»، «فلسفه استقلال فردی» ، «لیبرالیسم و عمل اجتماعی» ، «فرهنگ و آزادی» ، «خواست ها و ناخواست ها» ، «هنر تجربه» ، « فلسفه و تمدن» ، «تجدید ساختار فلسفه» ، «تجربه و طبیعت»، « احزاب و آموزش دمكراسی»، «مطالعه اخلاق» ، «بررسی فرضیه های فلسفی» و ....
از نظر پروفسور «دوی» كه بیش از هر فیلسوف دیگر در طول تاریخ كتاب نوشت، «آموزش و پرورش» ستون پیشبرد یك ملت به سوی كمال و تمدن و در نتیجه دمكراسی و تضمین حقوق است و گفته بود كه وقتی حقوق افراد رعایت شود «آزادی» كه آرزوی بشر تامین است.
پروفسوری دوی مدارس و رسانه ها (ازنشریه و كتاب تا عكس و فیلم و رادیو ـ تلویزیون) را ابزار های آموزش عمومی معرفی كرده است. با وجود این، گفته است كه انسان عمدتا از تجربه و عمل یاد می گیرد. او تاكید داشت كه اصلاحات یك جامعه باید از آموزش و پرورش (نوجوان و بزرگسال) آغاز شود كه بدون آن حصول پیشرفت عمیق میسر نخواهد بود. در مورد آموزش و پرورش نوجوانان، وی برضد هرگونه تحقیر و تنبیه كودك بود و سرمایه گذاری در آموزش و پرورش را مهمترین سرمایه گذاری یك كشور و همچنین هر خانواده می دانست و تاكید داشت كه نخست باید آموزگار خوب به دست آورد و سپس مدرسه تاسیس كرد.
«دوی» كه از حامیان فلسفه «استقلال فردی» بود تاكید بر این داشت كه بدون توجه به روانشناسی و فرهنگ مانوس یك ملت، نمی توان طرز حكومت و روش زندگانی را به آن ملت تحمیل كرد و انتظار داشت كه به آن وفادار بماند. وی اصرار كرده است كه روانشناسی جامعه باید همیشه مد نظر باشد و گرنه اصلاحات و تحولات را در اولین فرصت رها خواهد ساخت و به راه خویش باز خواهد گشت.
«دوی» پس از دیداری از شوروی و مطالعه سوسیالیسم ماركسیستی این كشور اعلام داشت: میان آزادی عمل فرد و نظامات دولتی باید موازنه برقرار باشد تا جامعه پیشرفت كند و فرد استعداد خلاق خود را بكار اندازد. اگر مراد عدالت است، توجه به خواست و استعداد مردم یعنی عدالت.
وی پس از دیدار از چند كشور در حال پیشرفت و مطالعه دمكراسی های نوپای آنها تاكید كرد: تا زمانی كه اطلاعات مردم ( از طریق احزاب، نشریات مستقل و با كمك معلم، نویسنده و سخنران ) به میزان معین نرسد دمكراسی كامل نخواهد بود، زیرا چنان مردمی در قبال آراء خود و وكالتی كه به دیگران می دهند احساس مسئولیت نخواهند كرد.
دوی می گفت هیچ چیز بیش از این او را رنج نمی دهد كه ببیند «ناشر» دستنویس یك مولف را برای انتشار كتاب رد كرده است. جامعه باید این مسئله را از طریقی حل كند. دوی با محرمانه كاری ها دولتها مخالف بود و می گفت كه مردم حق دارند بدانند و دولتها وكیلانی موقت بیش نیستند.
تالیفات مهم او عبارتند از : «رابطه دمكراسی با آموزش و پرورش» ، «مسائل بشر» ، «چگونه فكر كنیم»، « طبیعت بشر و رفتار»، «فلسفه استقلال فردی» ، «لیبرالیسم و عمل اجتماعی» ، «فرهنگ و آزادی» ، «خواست ها و ناخواست ها» ، «هنر تجربه» ، « فلسفه و تمدن» ، «تجدید ساختار فلسفه» ، «تجربه و طبیعت»، « احزاب و آموزش دمكراسی»، «مطالعه اخلاق» ، «بررسی فرضیه های فلسفی» و ....
منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید میز و صندلی اداری
خرید بلیط هواپیما
گیت کنترل تردد
ایران مجلس شورای اسلامی مجلس حجاب دولت دولت سیزدهم رئیسی رئیس جمهور سیدابراهیم رئیسی گشت ارشاد توماج صالحی جمهوری اسلامی ایران
تهران قتل شهرداری تهران سیل کنکور هواشناسی وزارت بهداشت پلیس سلامت سازمان سنجش زنان سازمان هواشناسی
قیمت دلار قیمت خودرو خودرو بازار خودرو دلار قیمت طلا مسکن سایپا بانک مرکزی ارز ایران خودرو تورم
سینمای ایران سینما کیومرث پوراحمد سریال پایتخت سریال تلویزیون موسیقی رهبر انقلاب قرآن کریم فیلم ترانه علیدوستی مهران مدیری
کنکور ۱۴۰۳ اینترنت عبدالرسول پورعباس
اسرائیل رژیم صهیونیستی آمریکا فلسطین غزه جنگ غزه روسیه چین حماس اوکراین ترکیه ایالات متحده آمریکا
فوتبال پرسپولیس استقلال جام حذفی آلومینیوم اراک فوتسال بازی تیم ملی فوتسال ایران تراکتور باشگاه پرسپولیس بارسلونا سپاهان
هوش مصنوعی سرطان نخبگان سامسونگ اپل فناوری ناسا الماس بنیاد ملی نخبگان مریخ ربات
سازمان غذا و دارو کاهش وزن بارداری هندوانه مالاریا آلزایمر زوال عقل