آرامگاه آقاحسین خوانساری یا قبه‌العلماء ، اصفهان

آقا‌حسین و فرزندش آقاجمال خوانساری، هر دو از علمای بزرگ و مورد احترام دربار شاه سلیمان صفوی بوده‌اند. آقاحسین خوانساری، صاحب تألیفات متعدد است و اشعار خوب،‌ خطبه‌ها و منشآت معروفی دارد. اكثر علما و فضلای آن زمان، ‌محضر درس او را درك كرده‌اند (ولادت 1016، وفات 1099 هـ.ق).
آرامگاه او در قبرستان قدیمی تخت پولاد اصفهان و در ساحل جنوبی زاینده‌رود قرار دارد و تكیه‌ای نیز در مجاورت آن بنا شده است. بنای آرامگاه، شامل بقعه و گنبدی بر آن است. سردرِ آرامگاه، با كاشی‌های خشتی هفت‌رنگ به خط ثلث تزئین شده است؛ ولی به غیر از یك ردیف سركش‌های حروف، در قسمت فوقانی كتیبه، چیز دیگری از آن باقی نمانده است. قسمت‌های عمده‌ای از مقرنسِ گچبریِ سقف سردرِ تكیه نیز فرو ریخته است. ظاهراً این تنها بقعه‌ای است كه در دوره‌ صفوی، به دستور پادشاه وقت بر روی آرامگاه یكی از دانشمندان آن دوره برپا شده است. در داخل بقعه آقا حسین، تعداد دیگری از علمای دوره‌های بعد نیز مدفون هستند و به همین خاطر بدان «قبه‌العلماء» هم می‌گویند. نمای داخلی این بقعه با تزئینات گچی به سبك دوره صفوی آراسته شده و نمای خارجی گنبد و دیوار‌های بقعه با كاشی‌های نفیسی كه مخصوصاً رنگ سفید نقره‌ای آن جلب توجه می‌كند، تزئین شده است.