او با ما هست یا نیست؟

این روزها تصور عمومی در بین برخی نخبگان و عامه جامعه ایرانی این است که انتخاب باراک اوباما نامزد دموکرات انتخابات آتی ریاست جمهوری آمریکا به سمت رییس جمهور چهل و چهارم ایالات متحده به نفع ایران است.احساس این تصور عمومی چندان مشکل نیست به طوری که حتی چنین برداشتی را می توان از برنامه های صداوسیما هم داشت.
این امر در برنامه ویژه ای که از شبکه خبر سیما به مناسبت انتخابات ریاست جمهوری امریکا همه شب پخش می شود کاملا ملموس است.گویی مردم ایران هم قرار است در این انتخابات شرکت کنند .صداوسیما به طوری غیر مستقیم در تحلیل های خود نظر مساعد و مثبت مردم ایران را نسبت به انتخاب باراک اوباما جلب می کند.
برای نمونه در برنامه ویژه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا که شنبه شب(۲۷ مهر)از شبکه خبر پخش شد و موضوع آن بررسی تاثیر لابی یهودی "آیپک"در انتخابات آمریکا بود، تنظیم کنندگان برنامه با مهارتی مثال زدنی سعی در وارونه جلوه دادن واقعیات بسیار ساده و ملموس جامعه سیاسی آمریکا داشتند و آن هنگامی بود که به هنگام پخش تصاویر سخنرانی دو نامزد جمهوریخواه و دموکرات انتخابات آتی ریاست جمهوری آمریکا در اجلاس سالانه آیپک، تصویر جان مک کین در هنگام سخنرانی در این اجلاس به گونه ای بود که نوشته "آیپک"که زیر تریبون سخنران نقش بسته بود کاملا مشخص بود اما هنگامی که نوبت به پخش تصاویر اوباما به هنگام سخنرانی در همان اجلاس رسید تصویر وی را به گونه ای نشان دادند که نوشته زیر تریبون که در واقع معرف محل سخنرانی وی بود دیده نشود!
این عمل سه بار به طور متناوب تکرار شد و در هر سه بار در حالی که تصویر سخنرانی مک کین در بالای صفحه نمایش آورده شد، تصویر اوباما در زیر تصویر مک کین به نمایش در آمد به گونه ای که نام لابی آیپک مشخص نگردد.
برای هر کسی که اندک آشنایی با ساختار نظام سیاسی درآمریکا داشته باشد ،حقیقت این امر واضح تر از خورشید است که پیوندها و ارتباطات نزدیک حزب دموکرات با لابی یهودیان امریکا از جمله مهم ترین آنها که همان "ایپک" است بسیار بیشتر از پیوند این سازمان یهودی با حزب جمهوریخواه است.
به لحاظ تاریخی و تجربی لابی یهودی آمریکا نفوذ بیشتر و ارتباط تنگاتنگ تری با حزب دموکرات و نمایندگان این حزب به نسبت جمهوریخواهان دارد.در حالی که همین وضع به طور عکس در ارتباط محافل و لابی سرمایه داران نفتی یا سیاست مداران عربی با جمهوریخواهان برقرار است.
از این رو در طول تاریخ سیاست خارجی آمریکا تنها رییس جمهوری که به صراحت از حق تشکیل یک کشور مستقل فلسطینی سخن گفت جورج دبلیو بوش جمهوری خواه بود و قبل از وی هیچ رییس جمهور آمریکا به صراحت از تشکیل کشور مستقل فلسطینی سخن نگفته بود.
نکته ای که باید به آن اشاره کرد این است که سیاست خارجی جمهوریخواهان و دموکرات ها درآمریکا چندان فرق استراتژیکی ندارند و نقطه اختلاف آنها نه در اهداف سیاست خارجی بلکه در تاکتیک های حصول به اهداف و منافع ملی متمرکز است. این ساده اندیشانه خواهد بود که اگرتصور شود انتخاب باراک اوباما به ریاست جمهوری آمریکا به نفع ایران است.
اتفاقا به نظر می رسد نه تنها انتخاب اوباما در مقطع فعلی به نفع ایران نیست بلکه بیشتر به ضرر ایران است ،چرا که نهایت کاری که مک کین جمهوریخواه در برابر ایران انجام خواهد داد ،تداوم بازی موجود و ادامه مطرح کردن پیش شرط برای مذاکرات خواهد بود ،بنابراین ایران هم کما فی السابق می تواند بحث های خود را مطرح کرده و وضع به همین منوال با اندک تغییراتی در ضرب و شدت درگیری لفظی و کلامی ادامه یابد،اما در صورت انتخاب اوباما، او چند گام را برای به تسلیم واداشتن ایران برخواهد داشت که چندان با منافع ایران سازگار نخواهد بود:
۱) اروپا را با خود متحد تر خواهد ساخت
۲) سعی در جلب نظر مساعد روسیه و چین برای سخت تر کردن تحریم ها خواهد کرد
این دو اقدام احتمالی اوباما فضای بازی ایران را به حداقل خواهد رساند. انجام این دو اقدام از سوی اوباما بسیار راحت تر از مک کین خواهد بود؛چرا که اروپاییان از هم اکنون نشان داده اند که اوباما برای آنها بهتر از مک کین است.
این امر را می شد از سفر اروپایی دو ماه گذشته اوباما به خوبی لمس کرد. جمع شدن بیش از ۲۰۰ هزار آلمانی در شهر برلین برای استماع سخنان اوباما شاهدی بر این مدعاست که اوباما در افکار عمومی اروپاییان محبوب تر از مک کین است.
از سوی دیگر مواضع خصمانه مک کین نسبت به روسیه امکان همراهی روسیه با سیاست های مک کین نسبت به ایران را بسیار مشکل تر از رقیب دموکراتش خواهد کرد. بنابراین در صورت انتخاب اوباما انسجام گروه ۱+۵ به حداکثر خود خواهد رسید.
از سوی دیگر دموکرات ها رابطه بهتری با لابی یهودی درآمریکا (و به تبع آن با اسراییل) دارند.
نکته دیگر این است که چالش اقتصادی ایران در صورت انتخاب اوباما بیشتر خواهد شد چرا که از اکنون قابل پیش بینی است که دولت دموکرات آتی امریکا سعی خواهد کرد قیمت نفت را به حداقل برساند .
با توجه به اینکه جمهوریخواهان رابطه تنگاتنگی با شرکت های نفتی دارند در ۸ سال گذشته(به ویژه در ۳ سال اخیر)قیمت نفت رکورد تاریخی خود را شکست و به مرزهای ۱۵۰ دلار هم در بشکه رسید.اما دموکرات ها برای اینکه وضعیت معیشتی و رفاهی شهروندان آمریکایی را بهبود بخشند تلاش خواهند کرد که قیمت نفت را کاهش دهند.
در مجموع در صورت انتخاب اوباما ما با رییس جمهوری در کاخ سفید مواجه خواهیم بود که :
- با اسراییل و لابی یهودی آمریکا پیوند محکم تری دارد
- سعی در کاهش قیمت نفت دارد
- از محبوبیت و مشروعیت بین المللی افزون تری برخوردار است(حتی در میان جوامع در حال توسعه،کشورهای فقیر آفریقایی و در جهان اسلام)
حال باید قضاوت کرد که انتخاب مک کین بیشتر به نفع ایران خواهد بود یا انتخاب اوباما؟هر چند که همان طور که اشاره شد انتخاب این هر دو چندان تفاوتی برای ایران ندارد اما در یک کلام انتخاب اوباما تهدیدات نرم افزاری ما را افزایش خواهد داد و انتخاب مک کین تهدیدات سخت افزاری ما را.
تا ۴ نوامبر یعنی اندکی بیش از دو هفته دیگر مشخص خواهد شد که حوزه نبرد آتی ایران چه خواهد بود؟

منبع : سایت تحلیلی خبری عصر ایران