پرتقال دزد The Orange Thief

▪ کارگردان: وینی انجل، بوگی دین، آرتور ویلینسکی.
▪ فیلمنامه: وینی انجل، بوگی دین، آرتور ویلینسکی.
▪ موسیقی: ایلور کاتکومبو.
▪ مدیر فیلمبرداری: وینی انجل، بوگی دین، آرتور ویلینسکی، جیم رید.
▪ تدوین: وینی انجل، بوگی دین، آرتور ویلینسکی.
▪ طراح صحنه: آرتور ویلینسکی.
▪ بازیگران: آندرئا کالابرزه[دزد]، آلسیو جیوتولی[توریدو لامافینا]، میکله آ هلوتیکا ساکسار[رزآلبا]، چزاره ریاتی[فروشنده]، توچیو اینچنزی[نگهبان زندان]، ژان مارک بورژه[گردشگر فرانسوی].
▪ ٨٤ دقیقه.
▪ محصول ٢٠٠٧ آمریکا.
▪ ژانر: کمدی.
پسری جوان، تنها و اهل سیسیل مانند همه اهالی آن منطقه خود را بدون داشتن زمینی که بتوان روی آن زراعت کرد، خود را هیچ کس می پندارد و در آرزوی دست یافتن به یک تکه زمین است. برای او هیچ کاری غیر از کار روی زمین معنی ندارد، پس اگر خود نمی تواند بکارد لااقل می تواند پرتقال دیگران را بدزدد. این کار تبدیل به همه چیز وی شده و بدیهی است که بارها به دام مزرعه دارها و پلیس افتاده است.
کتک خورده و یا زندانی شده و در یکی از همین به دام افتادن ها ست که با قاتلی به اسم توریدو لامافینا هم سلولی می شود. قاتلی خونسرد که به وفای عهد نیز شهرت دارد. توریدو به وی می گوید اگر بتواند آواز محبوبش را با صدای نامزدش ضبط کرده و برای وی بیاورد، قطعه زمینی به وی هدیه خواهد کرد و در غیر این صورت او را خواهد کشت.
پرتقال دزد ابتدا این پیشنهاد را جدی نمی گیرد، ولی سختی زندگی در بیرون از زندان و کتک های مداوم از سوی مزرعه دارها او را مصمم به پذیرش پیشنهاد ظاهراً ساده توریدو می کند. اما رزآلبا نامزد وحشی و تندخوی توریدو به این راحتی ها حاضر به آواز خواندن نیست. پرتقال دزد برای ترغیب وی شروع به آزمودن راه های مختلف می کند، تا اینکه آشنایی و همراهی اش با گردشگری فرانسوی او را برای یافتن روش درست هدایت می کند...
● چرا باید دید؟
وینی انجل، بوگی دین، آرتور ویلینسکی نام هایی تازه هستند که مشترکاً فیلم پرتقال دزد را نوشته، تهیه، فیلمبرداری، تدوین و کارگردانی کرده اند. سه دوست اهل فیلادلفیا، میلواکی و نیویورک که اولین فیلم شان در ایتالیا می گذرد و لاجرم به زبان ایتالیایی!
پرتقال دزد یک کمدی غیر متعارف است. همان طور که ساخته شدنش به دست سه جوان آمریکایی در ایتالیا در قالب فیلمی مستقل نامتعارف است. آنها نه فیلمنامه ای داشته اند و نه بودجه ای و نه حتی بازیگری و عملاً همه کارها را با شراکت انجام داده اند. ولی خوشبختانه حاصل کار یکدست است و می تواند قلب شما را برباید(مراقبت از پرتقال هایتان به عهده خودتان است!). آیا همه اینها خود معجزه ای نیست تا شما را ترغیب به تماشای این فیلم کند؟
بسیار خوب، پرتقال دزد قصه یک ضد قهرمان است، جوانی رویابین که همان رویای ابتدای فیلم عمق خیالبافی های او را به نمایش می گذارد. برای او زمین همه چیز است و سیسیلی بدون زمین هیچ! اما شوربختانه از لحظه تولد نه صاحب زمینی بوده و نه توانسته به دست بیاورد. به همین خاطر پیشه شریف سرقت پرتقال های صاحبان زمین را برگزیده است.
او عاشق ایتالیا است و مانند خیلی از ایتالیایی ها شیفته موسیقی[اگر به ایتالیا رفته باشید می فهمید از چه صحبت می کنم. جایی که فروشنده های مغازه های بزرگ لباس هم لحظه ای از آواز خواندن دست نمی کشند] و توریدو نیز چنین است.
شاید بشود فیلم را یک کمدی موزیکال سیسیلی لقب داد که وامدار سینمای جیم جارموش است. نگاه مینی مالیستی حاکم بر فیلم و شخصیت های غریب آن-گردشگر فرانسوی که می فهمیم قاتلی فراری و عاشق ایتالیا ست یا فروشنده دوره گرد عجیب تر از پرتقال دزد- هارمونی زیبایی خلق کرده اند که ویژگی اصلی نگاه آماتوری به رسانه است. هنگام تماشای آن بی اختیار یاد حال و هوای فیلم های سینمای آزاد و کانون سینماگران آماتور خودمان و نمونه سینمایی اش یاد و دیدار رجب محمدین افتادم. نگاهی که گاه تک بعدی می شود، اما قصه جذاب و شخصیت های جذاب تر آن فیلم را دیدنی و به یاد ماندنی می کند. فیلم از نگاه مردانه سیسیلی خالی نیست، اما زیبایی وحشی و صدای بهشتی میکله آ هلوتیکا ساکسار هنگام خواندن آوازهای محلی را نیز نمی شود نادیده گرفت. شک ندارم پرتقال دزد خیلی زود گل سر سبد جشنواره های فیلم های مستقل در سراسر دنیا خواهد شد!

امیر عزتی

منبع : موج نو