در مدرسه silent باش!

چند روز پیش خبری از اعلام بخشنامه جدید وزارت آموزش و پرورش به مدارس منتشر شد مبنی بر اینکه دانش آموزان می توانند تلفن همراه به مدارس ببرند اما باید در مدارس آن را خاموش نگه دارند.
البته این خبر به فاصله ۲۴ ساعت تکذیب شد و فرد مورد مصاحبه از اعلام این خبر توسط یکی از همکارانش اظهار تاسف کرد! این در حالی است که به تازگی تصاویری از دانش آموزان دختر و پسر ایرانی در سایت های اینترنتی و گوشی های تلفن همراه پخش شده، که در آن ها دانش آموزان به راحتی و گویا مدرسه تحت مدیریت و سلطه آنهاست، به انجام برخی افعالی که خارج از شان مدرسه و محیط آموزشی است اقدام می کنند.همچنین برخی از این فیلم ها و تصاویر به زنگ های تفریح و زمان هایی باز می گشت که دانش آموزان مشغول شوخی و بازی با یکدیگر بودند و این رفتارها از طریق دوربین تلفن همراه فیلمبرداری شده بود.همان هنگام نیز وزارت آموزش و پرورش تصمیم گرفت تلفن همراه را در مدارس قدغن کند، پس این موضوع در آیین نامه اجرایی مدارس درج شد و دبیرکل شورای عالی آموزش و پرورش در همین رابطه در گفت و گویی تاکید کرد: دانش آموزان نباید در مدرسه از تلفن همراه استفاده کنند و در صورت همراه داشتن باید به مدیر مدرسه تحویل دهند.
● قانونی که یک شبه نفی شد
درست زمانی که دانش آموزان در حال عادت کردن به این آیین نامه بودند و قدری از شیطنت های حین درس و تحصیل کم شده بود، معاون نظری و مهارتی سازمان آموزش و پرورش شهر تهران اعلام کرد که دانش آموزان می توانند تلفن همراه به مدرسه بیاورند اما نباید از تلفن همراه استفاده کنند.(!)یکی از مشکلاتی که همیشه اولیای مدارس و خانواده ها با آن درگیر بوده اند، قوانین ضد و نقیضی است که به عنوان بخشنامه یا مصاحبه در رسانه ها از سوی وزارت آموزش و پرورش صادر و به مدارس ابلاغ می شود که استفاده یا عدم استفاده از تلفن همراه یکی از این موارد است.
مشکل استفاده زا تلفن همراه از جایی آغاز می شود که تلفن همراه کاربرد خود را به مفهوم واقعی به عنوان یک وسیله ارتباطی صرف از دست می دهد و به معضلی برای خانواده ها و اولیای مدارس تبدیل می شود.
ابزاری که پر است از انواع بلوتوث های غیراخلاقی، عکس و فیلم و موسیقی های مستهجن آن هم در دست نوجوانانی از سنین اولیه ابتدایی تا مراتب بعدی تحصیلی.بنا بر این گزارش و به گفته برخی معاونان مدارس راهنمایی و دبیرستان های بزرگ در تهران، هنگامی که استفاده از تلفن همراه در مدارس آزاد بود شاید یک روز هم نبود که معلمان و ناظم ها در مدارس گوشی هایی را کشف کنند و تصاویر و فیلم های غیر اخلاقی آن را پاک نکنند و گوشی خالی را تحویل دانش آموز بدهند.
آیا قوانینی که شاید توسط برخی کارشناسان بیاطلاع از وضعیت رفتاری دانش آموزان در مدارس کشور، صادر می شود با واقعیت جامعه ما همخوانی دارد؟ آیا در صورت عدم تکذیب این خبر، کودکان دبستانی به خاطر اینکه همکلاسیشان که اتفاقا پدرش صاحب فلان کارخانه و بهمان امکانات است، تلفن همراه دارد خانواده بی بضاعت خود را وادار نمی کردند که برایش موبایل بگیرند؟
از سویی آیا دیگر می شد برای استفاده مناسب از موبایل برنامه ریزی فرهنگی داشت؟ آیا دانش آموزی که در دوره ابتدایی با انواع و اقسام کارکرد موبایل آشنا شده و مزه بلوتوث های متنوع(!) اش را چشیده در دوران دبیرستان قابل مهار است؟
● تضمین بدهید لطفا...
ضمن آنکه مسئولان وزارتخانه آموزش و پرورش می بایست به این سوال پاسخ دهند که چرا کنترل دقیقی بر دانش آموزان و استفاده آنها از تلفن همراه در مدارس وجود ندارد؟ باید در خصوص فرهنگ سازی و آینده نگری برنامه ریزان این وزارتخانه نسبت به این رفتار ناهنجار تکنولوژی در مدارس هم توضیح دهد.کم نیستند دانش آموزانی که تلفن های همراه خود را به صورت مخفی وارد مدرسه می کنند و به راحتی فرصت زنگ های تفریح و اوقات فراغت را در محیط مدرسه برای تبادل بلوتوث های غیراخلاقی صرف می کنند.
توجه به این مساله هم از اهمیت زیادی برخوردار است که تاکنون چه اقدامی برای توجیه(!) منطقی دانشآموزان از سوی اولیای آموزشی در مدارس صورت گرفته است تا دانش آموزان علاوه بر اینکه بیاموزند چگونه در برابر قوانین مصوب مدرسه سرتسلیم فرود بیاورند، خود به این نکته واقف باشند که در برخورد با موارد مغایر با شان و شخصیت خود چگونه رفتار کنند.
تا دیگر در مدارس شاهد مخفی کاری های دانش آموزان از معلمان و ارتکاب عملی خلاف قوانین نباشیم.به هر تقدیر بمب محرک هیجانات نوجوانان با این روند بی تفاوتی و برخورد سلبی بدون پشتوانه فکری و عملیاتی به زودی فاجعه بار خواهد شد چنان که آثار انفجار آن به مراتب مخرب تر از افت تحصیلی و ترک تحصیل دانش آموزان خواهد بود.
● خاموشی مسئولین...
نکته جالب تر در بحث تلفن همراه در مدارس، خاموشی محض رسانه ها و متعاقب آن مسئولان در خصوص تولید روزافزون بلوتوث های عجیب و غریب در فضای آموزشی تهران و توزیع سریع آن در سرتاسر کشور است.
به طوریکه ادامه این روند می تواند عاملی برای ترویج اینگونه رفتارهای عجیب دخترانه و پسرانه در مدارس کشور باشد مضاف بر آنکه مسئولین به جز سکوت در قبال این رفتارها، در صددد پیگیری و برخورد با مراکز متخلف و همچنین تلاش برای تصویب مقرراتی مبنی بر برخورد ریشه ای با اینگونه معضلات نیستند!

منبع : روزنامه ابتکار