تکدی‌گری کودکان

سالیان متمادی است که خانواده به عنوان کانون عشق و محبت به تصویر کشیده می شود ولی امروزه واقعیت خانواده های ایرانی فراسوی ایده آل های ترسیم شده است. متاسفانه بسیاری از خانواده ها در کشورمان از کارکردهای سالمی برخوردار نیستند. اعتیاد والدین یا یکی از اعضای خانواده، جدایی، طلاق، افزایش کودکان تک والدی، افزایش اختلالات روانی، فقر، مهاجرت، بیکاری و ده ها دلایل دیگر آسیب پذیری خانواده ها را بالا برده است.
امروزه کودکان در خانواده های آسیب دیده و در معرض آسیب به راحتی مورد بهره کشی جسمی و جنسی قرار می گیرند. سرنوشت این کودکان و بی توجهی دولت به بهداشت جسمانی و روانی آنها به آسیب پذیری این آینده سازان جامعه مان کمک کرده است. آنها از حداقل حقوق انسانی خود محرومند، خانواده و نهادهای دولتی در درک نیازهای آنها ناتوانند. پذیرش کودکان خیابانی و در سال های اخیر شروع تکدی گری کودکان بی کفایتی و ناکارآمدی سیاست های دولت را به تصویر می کشد. تداوم این وضع بسیار دلخراش و افزایش کودکان جلوه یی از افزایش آسیب های اجتماعی در جامعه مان است.
● آسیب های ناشی از تکدی گری کودکان:
۱) مهیا شدن فرصت مناسب برای بهره کشی از کودکان توسط خانواده های آسیب دیده یا در معرض آسیب
۲) از دست رفتن فرصت های آموزشی کودکان که به دلیل تکدی گری به ترک تحصیل اجباری منتهی می شود.
۳) بروز مشکلات جسمانی در خیابان ها برای کودکان به دلیل در معرض سرما، گرما، آلودگی صوتی و... قرار گرفتن؛
۴) بی توجهی به بهداشت فردی به منظور ایجاد ترحم در مردم
۵) احتمال بالای اغفال کودکان توسط باندهای تبهکار به دلیل نبود نظارت و مدیریت والدین
۶) سوءرفتار جسمی و جنسی از کودکان به دلیل در معرض آسیب بودن آنها
۷) تجاوز جنسی به کودکان و عوارض جسمی و روانی ناشی از آن که گاهی سال ها فرد را مستعد آسیب می سازد.
۸) بالا بودن ضریب مرگ و میر در کودکان خیابانی به دلیل در معرض آسیب بودن آنها؛ ۹- افزایش آسیب های اجتماعی ناشی از تکدی گری در کودکان
۱۰) ترویج و گسترش کسب درآمد از طریق تکدی گری کودکان
۱۱) ارائه چهره زشت از شهر و تبعات ناخوشایند آن در نگاه هر ناظر بیرونی
۱۲) قرار گرفتن در معرض رفتارهای پرخطر
۱۳) افزایش احتمال سوءمصرف یا خرید و فروش مواد مخدر توسط کودکان متکدی
۱۴) احتمال قاچاق کودکان و عوارض ناخوشایند حاصل از آن
۱۵) شروع بزهکاری و افزایش آسیب پذیری کودکان متکدی
در سال های اخیر روند رو به افزایش تکدی گری کودکان نگرانی هایی را برای متخصصان بهداشت روانی ایجاد کرده است.
● برخی از دلایل افزایش تکدی گری کودکان عبارتند از:
۱) حمایت مردم و کمک های مالی آنها از کودکان متکدی
۲) ضعف ساماندهی کودکان خیابانی توسط نهادها و سازمان های متولی
۳) افزایش آسیب پذیری خانواده ها به دلیل فقر، بیکاری، فوت والدین، بی سرپرستی و عوامل دیگر
۴) پذیرش و عادی شدن حضور کودکان در خیابان ها
۵) سوء استفاده از کودکان برای کسب درآمد خانواده توسط والدین
۶) افزایش حضور کودکان اتباع بیگانه در خیابان ها و کسب درآمد از طریق تکدی گری
۷) ترس و نگرانی افراد شیاد از احتمال دستگیری به دلیل تکدی گری و سوء استفاده از فرزندان برای کسب درآمد
۸) درآمد بالای کودکان از تکدی گری و تداوم این پدیده شوم؛
۹) تحت تاثیر واقع شدن مردم و ارائه کمک آسان به کودکان متکدی
۱۰) بی توجهی مسوولان به بهره کشی از کودکان توسط خانواده ها و افراد شیاد یا باندهای تبهکاری
پیشگیری از تکدی گری به عنوان یک ضرورت انکارناپذیر باید در اولویت کارهای سازمان ها و نهادهای متولی امور باشد.
● برخی از راهکارهای پیشگیری از تکدی گری کودکان عبارت است از؛
۱) بالا بردن آگاهی مردم از روند افزایش تکدی گری کودکان از طریق رسانه های ارتباط جمعی و عدم کمک مالی مستقیم به کودکان متکدی
۲) شناسایی خانواده های آسیب دیده و در معرض آسیب و حمایت از آنها
۳) حساس سازی نهادها و سازمان های متولی امور کودکان به منظور انجام وظایف ذاتی شان؛
۴) آموزش والدین در جهت بالا بردن روابط عاطفی مثبت
۵) شناسایی و جذب کودکان فراری و بازگشت هرچه سریع تر آنها به خانواده ها یا نهادهای حمایتی به منظور پیشگیری از احتمال تامین نیازهای شان از طریق تکدی گری
۶) شناسایی خانواده هایی که از کودکان در امر تکدی گری استفاده می کنند و ارائه آگاهی های لازم در خصوص مشکلات حضور کودکان در خیابان ها همچنین بالا بردن شرایط اجتماعی و اقتصادی آنها
۷) پیشگیری از حضور اتباع بیگانه یی که در کشور از طریق تکدی گری کودکان شان روزگار می گذرانند.
۸) ایجادNOG هایی در جهت حمایت از کودکان با تکیه بر ضرورت ریشه کنی پدیده تکدی گری کودکان
۹) برخورد قضایی با والدین و افراد شیادی که کودکان را مورد بهره کشی قرار می دهند.
۱۰) عدم ارائه کمک های مالی مستقیم به کودکان متکدی.

بهروز معبودیان

منبع : روزنامه اعتماد