دیه گو مارادونا

▪ تولد: ۳۰ اکتبر ۱۹۶۰
▪ محل تولد: بوینس آیرس - آرژانتین
▪ باشگاه ها: آرژانتین جونیورز، بوکا جونیورز، بارسلونا، ناپولی، سویل و نیوولزاولدبویز
▪ افتخارات: قهرمان جام جهانی ،۱۹۸۶ نایب قهرمان
جام جهانی ،۱۹۹۰ بهترین بازیکن جام جهانی ،۱۹۸۶ قهرمان جام یوفا ،۱۹۸۹ قهرمان سری A ایتالیا ۱۹۸۷ و ،۱۹۹۰ قهرمان جام حذفی اسپانیا ،۱۹۸۳ مرد سال فوتبال جهان ۱۹۸۶ و برترین ورزشکار جهان ۱۹۸۶
▪ تیم ملی : ۹۱ بازی، ۳۴ گل
▪ حضور در جام جهانی: ۴ دوره (۱۹۸۲ ، ،۱۹۸۶ ۱۹۹۰ و ۱۹۹۴) - ۲۱ بازی ، ۷ گل
مارادونا فوتبال را در محله خود و در تیمی که توسط پدرش از بچه های همسایه تشکیل شده بود و «استرلاروجا» نام داشت، آغاز کرد. یکی ازهمبازیان وی به نام گریگوریگوکاریزو که در تیم های پایه باشگاه آرژانتینیوس جونیورز بازی می کرد به وی کمک کرد به باشگاه لوس سباماتاس بپیوندد و در اولین بازی خود برای این تیم درحالی که ۱۴ سال بیشتر نداشت ،همه را مبهوت هنرنمایی خود کرد. مارادونا دوران خوشی را طی یکصد بازی برای لوس سباماتاس رقم زد. او در ۱۶ سالگی نخستین بازی خود را در دسته اول باشگاه های آرژانتین برای آرژانتینیوس جونیورز انجام داد و نخستین گل خود را مقابل سن لورنزو به ثمر رساند. تا سال ۱۹۸۰ برای تیمش در ۱۶۶ بازی به میدان رفت و ۱۱۵ گل به ثمر رساند. در سال ۱۹۷۷ برای نخستین بار به تیم ملی آرژانتین دعوت شد اما به علت سن کم «سزار منوبی» سرمربی وقت تیم، او را از لیست بازیکنان آرژانتین در جام جهانی ۱۹۷۸ خط زد. ۲ سال بعد او به عنوان کاپیتان تیم ملی جوانان کشورش در توکیو قهرمان جهان شد و عنوان برترین بازیکن جام را از آن خود کرد. پس از ۲ سال به باشگاه محبوب بوکاجونیورز پیوست و در نخستین دیدارش برای این تیم ۲ گل به کوردوبا زد و در پایان فصل، تیم بوکا با گلی که مارادونا با دست در بازی آخرین هفته رقابت ها به ثمر رسانده بود، قهرمان لیگ آرژانتین شد. درخشش در لیگ آرژانتین موجب خرید وی از سوی بارسلونا شد اما مارادونا در باشگاه بزرگ کاتالان چندان موفق نبود و پس از ۲ فصل در ازای ۵ میلیون پوند به ناپولی ایتالیا انتقال یافت. اولین حضور جهانی ستاره آرژانتین، جام جهانی ۱۹۸۲ بود؛ حضوری نافرجام که با حذف آرژانتین در مرحله یک چهارم نهایی جام و اخراج مارادونا مقابل برزیل به پایان رسید. ۴ سال بعد آرژانتین با هدایت کارلوس بیلاردو پا به جام جهانی ۱۹۸۶ گذاشت. دیه گو به عنوان کاپیتان تیم، آرژانتین را با بازی های درخشان و گل های تماشایی خود از جمله ۲ گل به انگلستان (گلی که با عبور از سد ۷ بازیکن به ثمر رساند و زیباترین گل تاریخ جام جهانی لقب گرفت و گلی که با دست درون دروازه شیلتون قرار داد) در یک چهارم نهایی و ۲ گل به بلژیک در دیدار نیمه نهایی به فینال رهنمون کرد و در آنجا با عبور از سد آلمان غربی بر جام بوسه زد.
مرد سال ورزش جهان در سال ،۱۹۸۶ روزگار خوبی را برای باشگاه محبوب شهر قیصر ناپل رقم زد. تیم ناپولی با هدایت مارادونا موفق به فتح لیگ ایتالیا در سال ۱۹۸۷ و قهرمانی جام یوفا در سال ۱۹۸۹ شده؛ افتخاراتی که
هیچ گاه برای این باشگاه تکرار نشد. جام جهانی ۱۹۹۰ ایتالیا با شوک شکست مقابل شیرهای رام نشدنی کامرون در دیدار اول برای مارادونا و تیم آرژانتین آغاز شد. یاران دیه گو هرچند به سختی به مرحله دوم رسیدند اما باسختکوشی و درخشش مارادونا با عبور از برزیل، یوگسلاوی و تیم میزبان، بار دیگر پا به دیدار نهایی گذاشتند. فینال ۴ سال قبل تکرار شد اما این بار آلمان ها بر جام بوسه زدند و مارادونا با چشمانی اشکبار شادی آنها را نظاره گر بود.دوران سرخوشی مارادونا در سال ۱۹۹۱ رو به تیرگی نهاد. مثبت بودن آزمایش دوپینگ و یافتن مقادیر زیادی کوکائین در منزلش، او را ۱۵ ماه از میادین فوتبال دور نگه داشت. پس از طی دوران محرومیت به سویا اسپانیا پیوست و پس از یک فصل نسبتاً موفق بار دیگر پیراهن تیم ملی کشورش را برای حضور در جام جهانی به تن کرد. با حضور دیه گو، تیم آرژانتین جام ۹۴ را با درهم کوبیدن یونان و نیجریه آغاز نمود اما پس از بازی با این تیم بار دیگر آزمایش دوپینگ وی مثبت اعلام شد تا خیلی زود ناگزیر به ترک جام شود و تیم ملی کشورش بدون حضور وی پس از قبول ۲ شکست با جام جهانی وداعی تلخ داشته باشد. وی در سال ۱۹۹۵ به بوکاجونیورز بازگشت و طی ۲ فصل در ۲۹ بازی برای این تیم به میدان رفت و ۷ گل هم به ثمر رساند. در ۲۵ اکتبر ۱۹۹۷ مقابل ریورپلاته آخرین بازی دوران حرفه ای خود را به انجام رساند و از فوتبال کناره گیری کرد. در سال ۲۰۰۱ ستارگان بزرگ فوتبال جهان به افتخار مارادونا به میدان رفتند تا اسطوره پرحاشیه فوتبال آرژانتین وداعی باشکوه با زمین سبز داشته باشد. شاید او یکی از چند چهره استثنایی تاریخ فوتبال باشد اما نتوانست الگوی مناسبی برای جوانان کشورش که او را می پرستیدند، باشد. وی همچنان با اعتیاد خود دست و پنجه نرم می کند.

منبع : روزنامه ابرار