حکیم کمال‌الدین حاذق گیلانی

جنسیت: مرد
نام پدر: حکیم تجیب‌الدین همام
تولد و وفات: ( ... - ۱۰۶۷) قمری
محل تولد: ایران - فتحپور
شهرت علمی و فرهنگی: شاعر
در سال ۱۰۰۴ق که پدر او وفات یافت ، او خردسال بود. پیش از پدر ، عموهای او ، حکیم ابوالفتح و نورالدین محمد قراریِ ، نیز درگذشته بودند. او علوم ادبی و دانش پزشکی را در هند آموخت. در عهد جهانگیر با منصبی مناسب در برهانپور نزد شاهزاده پرویز بود. شاه‌جهان او را در سال ۱۰۳۸ق به ‌حجابت به‌ دربار امام قلی‌خان پادشاه توران فرستاد ، پس از دو سال از این سفر بازگشت و در سال ۱۰۴۰ق به‌ ملازمت رسید ، حاذق یک‌ سال بعد با منصب سه‌هزاری به‌ خدمت عرض مکرر سربلند شد. اواخر عمر گوشۀ انزواء گرفت و تا سال ۱۰۵۴ق مقرری او سالانه به چهل‌هزار روپیه رسید ، وی در آگره وفات یافت. او در شعر طرز قدما را با شیوۀ تازه‌گویان امتزاج می‌داد. به‌ نقل از "نشر عشق" وی دارای پنج مثنوی به ‌نام‌های: "گنج و طلسم"؛ "ظل‌الشمسین"؛ "بهار خلد"؛ "تمسک نجات"؛ "طور تجلّی" و دو "ساقی‌نامه" و "دیوان" غزلیات است.

منبع : مطالب ارسالی