بازی در وقت تلف شده

تشدید عملیات تروریستی و افزایش ناامنی‌ها در شهرهای موصل، الانبار، کربلا و بغداد نشان می‌دهد ملت عراق همچنان باید برای حضور نامیمون نیروهای اشغالگر در کشور خود بهای سنگینی پرداخت کند.
پس از اینکه دولت نوری المالکی، نخست‌وزیر عراق اخیرا با استفاده از سازوکارهای بومی خود توانست امنیت نسبی را در شهرهای عراق برقرار کند؛ بار دیگر نیروهای اشغالگر برای دستیابی به اهداف سیاسی و امنیتی خود به دنبال تشدید ناامنی‌ها هستند.
گسترش مجدد ناامنی‌ها در حالی صورت می‌گیرد که نیروهای آمریکایی در عراق از واگذاری اختیارات بیشتری به دولت فعلی این کشور برای برقراری امنیت خودداری می‌کنند.
جورج بوش، رئیس‌جمهوری و نومحافظه کاران آمریکا برای توجیه حضور طولانی مدت نیروهای خود در عراق تلاش می‌کنند تا به ناامنی‌ها در این کشور دامن بزنند. با اینکه دولت مالکی بارها اعلام کرده قادر است بدون دخالت نیروهای اشغالگر، امنیت را در شهرهای مختلف عراق برقرار کند اما از سرگیری خشونت‌ها در شهرهای مختلف عراق این سوال را مطرح می‌کند که چه کسانی به ناامنی‌ها دامن می‌زنند؟
قطعا آمریکا به دلیل شکست در متقاعد کردن دولت مالکی به امضای بی‌قید وشرط توافق‌نامه امنیتی طولانی مدت به یک اهرم فشار علیه دولت او نیاز دارد و یکی از این اهرم‌ها ناامن کردن شهرهای مهم عراق و تشدید اختلاف میان طوایف مختلف این کشور است. امضای این توافق‌نامه می‌تواند دستاورد سیاسی مهمی برای دولت بوش باشد که در پرتو آن بتواند از این توافقنامه به عنوان برگ برنده برای کمک به پیروزی نامزد حزب جمهوریخواه در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا استفاده کند.
بااین حال وجود برخی اختلافات گسترده میان کارشناسان آمریکایی و عراقی و مخالفت گسترده مراجع دینی و رهبران طیف‌های سیاسی عراق با امضاء این توافق‌نامه، دولت بوش را به استفاده از ابزارهای دیگری برای تحت فشار قرار دادن دولت و ملت عراق ناگزیر کرده است. با این که بوش به خوبی می‌داند اکنون در عرصه عراق و خاورمیانه در وقت تلف شده بازی می‌کند اما همچنان به راهکارهای غیراخلاقی برای دسترسی به اهداف خود متوسل می‌شود. این معیارها با شعارهای آمریکا مبنی بر مبارزه با تروریسم جهانی به کلی مغایرت دارد زیرا تمام قرائن و شواهد نشان می‌دهد نیروهای اشغالگر با اغلب تروریست‌ها رابطه تنگاتنگی دارند و راه را برای انجام عملیات تروریستی در شهرهای مختلف عراق برای آنان هموار می‌کنند.
در چنین فضایی اگر چه ملت عراق بهای سنگینی پرداخت خواهد کرد اما این ناامنی‌ها در طولانی مدت به سود نیروهای اشغالگر نخواهد بود. آمریکا به خوبی می‌داند هیچگاه نخواهد توانست در درازمدت از تروریست‌ها برای پیشبرد اهداف خود استفاده کند؛ همچنانکه این اتفاق در افغانستان برای القاعده رخ داد و پس از دو دهه همکاری تنگاتنگ با آمریکا راه خود را از این کشور جدا کرد.
تشدید ناامنی‌ها درعراق مفهومی جز پایان یافتن تمام راه‌حل‌های سیاسی میان دولت مالکی و آمریکا ندارد و نیروهای اشغالگر باید با کمک دولت عراق و کشورهای همسایه راهکارهای خروج آبرومندانه از عراق را مورد توجه قرار دهند.

منبع : خبرگزاری مهر