سرطانی به نام بازیکن خارجی

«فوتبال انگلیس راه افول را در پیش گرفته است و این علتی ندارد جز فقر حضور بازیکنان وطنی و عدم درخشش ستارگان نوظهور انگلیسی در جزیره» این را سرالکس فرگوسن سرمربی کهنه کار اسکاتلندی منچستر با سابقه یی بیش از دو دهه حضور در لیگ برتر این کشور می گوید؛ کسی که کودکان و نوجوانان زیادی را در سراسر جزیره تعلیم و پرورش داده و تبدیل به ستارگانی بزرگ، صاحب نام و قدرتمند کرده است، ستارگانی که امروزه در سراسر اروپا در باشگاه های معتبر توپ می زنند و از فرگوسن به عنوان کاشف خود نام می برند. شاید اگر این فرصت در اختیار آنها قرار داده نمی شد هیچ گاه فرصت بروز توانایی ها و استعدادشان را پیدا نمی کردند و موفقیت امروزشان را مرهون فرگوسن و مربیانی امثال وی هستند.
فرگوسن با همه تمایلات انگلیسی و زندگی چندین ساله اش در این کشور هنوز یک اسکاتلندی است، به عنوان یک اسکاتلندی چهارشنبه شب گذشته او هم مانند میلیون ها هوادار کشورش می توانست لذت پیروزی را تجربه کند اما تیم ملی اسکاتلند با نمایش ضعیفی که مقابل گرجستان داشت با ۲ گل بازی را به حریف واگذار کرد، اما هنوز جوانه های امید صعود به رقابت های یورو ۲۰۰۸ در دستان اسکاتلندی ها زنده است و هنوز می توانند رویای حضور در این جام را داشته باشند.
اگرچه برای انگلیسی ها هم چهارشنبه شب، شب خوبی نبود و آه را از نهادشان برآورد. نمایش ضعیف تیم ملی انگلیس مقابل روسیه باعث شد فرگوسن پیر هم از این بابت افسوس بخورد که چرا تیم انگلیس با داشتن یک سرمربی صاحب نام وطنی در حالی که می توانست با قدرت و انسجام کامل در تمام بازی های مقدماتی بدرخشد، اینچنین دچار سردرگمی شود. از او پرسیده شد که از دیدگاه سرمربی منچستریونایتد از این شرایط راضی است، اگر انگلیس سال آینده در جمع تیم های حاضر در رقابت های یورو ۲۰۰۸ نباشد؛ «نه، اصلاً، خیلی یأس آور است که انگلیس نتواند به این امر مهم دست پیدا کند. واقعاً ناامیدکننده است. همیشه گفته ام که حضور در تورنمنت های بزرگ برای بازیکنان انگلیسی خیلی خوب است.»
این روزها نشستن روی نیمکت در جریان مسابقات مهم در هر کجا موقعیتی آشنا برای بازیکنان انگلیسی است؛ چیزی که این هفته بیش از همیشه می توان شاهد آن بود. بازی های لیگ قهرمانان اروپا پس از سپری کردن یک هفته دشوار در جریان بازی های ملی چیزی نیست که برای انگلیسی ها خوشایند باشد، مخصوصاً اینکه بلافاصله پس از بازی های مقدماتی یورو، مسابقات لیگ برتر را در پیش داشتند و حالا هم برای جدال با رقبای باشگاهی اروپایی خود به مصاف می روند. کشوری که تا چند سال پیش مدعی آن بود که ستارگان بی شماری را کشف کرده و پرورش داده است، این روزها بیش از هر کشور دیگری از بازیکنان خارجی در تیم های باشگاهی اش بهره می برد و این موقعیت متزلزل و دشواری است که فوتبال انگلیس در حال غرق شدن در آن است.
«فوتبال انگلیس در شرایط فعلی در مخمصه افتاده است.» این را فرگوسن در توصیف وضعیت رو به وخامت فوتبال جزیره می گوید و ادامه می دهد؛ «چند بازیکن برزیلی در لیگ قهرمانان اروپا در دو نوبت قبلی بازی کرده اند؟ در این بین سهم بازیکنان انگلیسی چقدر بوده؟ حتی تعداد اسکاتلندی های حاضر در میدان بازی های اروپایی از انگلیسی ها بیشتر بوده و این واقعاً عجیب است.»
نگاهی اجمالی به بازی های دوم دور مقدماتی جام قهرمانان مهر تاییدی است بر ادعاهای فرگوسن و شاید نشان از سیاهی یی است که روی استعدادهای انگلیسی فوتبال این کشور سایه افکنده. نه تنها اسکاتلندی های دور دوم بازی های لیگ قهرمانان از انگلیسی ها بیشتر بودند، بلکه پرتغالی ها، صرب ها، ترک ها، چک ها و رومانیایی های بیشتری در مقایسه با مردان جزیره در این مسابقات دیده ایم.
۳۴ فوتبالیست فرانسوی، ۳۰ ایتالیایی، ۲۹ اسپانیایی، ۲۰ آلمانی در برابر فقط ۱۲ انگلیسی، ای کاش اگر تعداد انگلیسی ها بیشتر نبود حداقل مساوی بودند. در حالی که ۵ تیم قدرتمند انگلیسی نماینده این کشور در لیگ هستند، فقط تنها ۱۲ انگلیسی الاصل در ترکیب خود دارند.
با احتساب حضور استیو سیدول که در شش دقیقه پایانی دیدار چلسی با والنسیا به میدان آمد، انگلیس از نظر حضور بازیکنان وطنی با ساحل عاج برابری می کند. تعجبی ندارد که چرا مردان مک لارن در مسکو از آمادگی فیزیکی کامل برخوردار نبودند و دانش کافی برای کنترل شرایط یک بازی ملی مهم خارج از خانه را نداشتند، چرا که به طور میانگین و نسبی تعداد اندکی از آنها در اروپا بازی می کنند و برای حضور در بازی های باشگاهی و رقابت های لیگ قهرمانان باید تن به سفرهای سخت و طاقت فرسای طولانی مدت بدهند و همین مساله باعث افت بدنی و خستگی مفرط شان می شود. منچستریونایتد روز سه شنبه سفر دشواری به «کی یف» داشت و لیورپول راهی استانبول شد، اما شرایط چگونه است؟ پل اسکولز و جیمی کاراگر خسته هستند، گری نویل و میشائیل کریک و اوون هارگریوز مصدوم، مک لارن فقط ۶ بازیکن آماده دارد که البته از لحاظ تجربه نیز کارآمد و مفید هستند؛ وین رونی، استیون جرارد، وس براون، پنانت، ریو فردیناند و پیتر کراوچ.
در حالی که برزیلی های حاضر در باشگاه های انگلیس فقط در ۴ مسابقه تعدادی بیش از همین ۶ انگلیسی بودند، انگلیس که مدعی قهرمانی جام جهانی است در چنین شرایطی می خواهد برزیل را شکست دهد؟،
شاید مقایسه این امر با حضور ۱۲ انگلیسی در جایی که ۵۳ برزیلی برای بازی های دور دوم لیگ قهرمانان به میدان رفتند کار مضحکی باشد، آن هم زمانی که شاید شما اسمی از اندرسونز، ادوس، روبرتوس و الکسز نشنیده باشید،
«دینامو کی یف» نه چندان مدعی با برزیلی هایی چون دیوگو الکسز، کارلوس کورئا و کلبر به مصاف منچستر رفت و بشیکتاش با مارسیو نوبره و ریکاردینیو مقابل لیورپول صف آرایی می کند. شالکه مقابل چلسی با رافینیا و مارسلو بوردون به میدان می رود و اسلاویا پراگ با روجریو گائوچو مقابل آرسنال ایستاد.
حتی شاید در سرزمین قهوه، خود برزیلی ها هم برای شناسایی پسران سامبا با هم به بحث و مناظره می پردازند.
به نظر می رسد میشل پلاتینی رئیس اتحادیه یوفا بخواهد این خواسته خود را عملی کند و شمار بازیکنان غیرانگلیسی باشگاه های انگلیسی حاضر در لیگ قهرمانان را از ۴ به سه برساند که این شرایط را از آنچه هست بدتر و تلخ تر می کند.
گفته می شود باشگاه آرسنال به عنوان غیرانگلیسی ترین باشگاه جزیره با به اجرا درآمدن این قانون که البته شاید بی اهمیت باشد، به مشکل برخورد کند، چرا که اگر قرار باشد توپچی ها لیست بازیکنان انگلیسی طراز «A» خود را به یوفا اعلام کنند فقط تئو دوالکوت و جاستین هویت را در اختیار دارند.
سرالکس می گوید؛«در این باره مدت ها فکر کرده ام و خیلی نگرانم. اگر این مساله بیش از این فراگیر و تاثیرش اپیدمی شود، فکر می کنم فشار حضور بازیکنان غیربومی در باشگاه های انگلیسی و مسابقات مانند شیوع سرطان در همه جای فوتبال این کشور رخنه کرده و گریزی از آن نیست و هرچه زمان بیشتر سپری می شود، نقش آن هم پررنگ تر می شود.»
فرگوسن عادتی دیرینه و سنتی در استفاده از بازیکنان کم سن و سال انگلیسی و کشف آنها دارد، شناسایی این استعدادهای آینده و تعلیم دادن شان در مدرسه فوتبال منچستر از همان کودکی و نوجوانی تا زمانی که قابلیت حضور در تیم اول شیاطین را داشته باشند برنامه یی درازمدت است که طی دو دهه اخیر اجرا کرده است.
وی متعاقب همین مساله و با توجه به اینکه اعتقادی عمیق و قلبی به تیم فعلی اش دارد اعلام کرده که یونایتد نیم فصل در بازار نقل و انتقالات شرکت نخواهد کرد؛«قطعاً خرید و فروشی نخواهیم داشت، ما علاقه یی به این مبارزه در ماه ژانویه نداریم، به شما اطمینان می دهم که نیازی به خرید بازیکن نیست، آنهایی که به طور قرضی این طرف، آن طرف رفته اند، به هر حال تا ژانویه تکلیف شان معلوم می شود. بازیکنانی هم که ما داریم به قدر کافی قدرتمند و تکنیکی هستند. فقط امیدوارم مصدومیت جی - سونگ برطرف شود و هارگریوز هم سر موقع به ترکیب تیم برگردد. گری نویل، میشائیل کریک هم باید تا آن موقع به آمادگی کامل برسند. اگر این اتفاقات با خوش شانسی رخ دهد عملکرد همگی عالی خواهد بود. درباره مصدومین تیم چندان نگران نیستم، ما بازیکنان خوبی داریم که شایسته پوشیدن پیراهن منچستر هستند.»
انگلیسی ها این روزها نگرانند، نگران فقدان ستاره های بومی، نگران نسل آینده فوتبال شان، نگران همه آنچه که با نام قدرتمندتر شدن لیگ برتر و تیم های باشگاهی، آرام آرام و موذیانه اقتدار تیم ملی شان را که طی سال های گذشته همواره به آن می بالیدند خدشه دار می کند و مانند موریانه یی در حال جویدن پایه های این اقتدار در اروپاست.

منبع؛ Timesonline
شیوا آباء

منبع : روزنامه اعتماد