بررسی اثرات تنش زدایی در افراد مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک

● سابقه و هدف:
در مطالعات مختلف اثرات مثبت تنش زدایی در افراد مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک به اثبات رسیده است.
● مواد و روشها:
بمنظور بررسی اثرات روش تنش زدایی تدریجی تعدیل یافته جکوبسن در افراد مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک، ۱۴ دانش آموز مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک از بین ۴۳ دانش آموز مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک از بین ۴۳ دانش آموز مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک مدرسه استثنایی توان خواهان تهران انتخاب شدند. این دانش آموزان واجد نگهداری ذهنی طول و سطح بودند سپس تست مهارت دستی استرومبرگ در مورد آنها اجرا شد و پس از آن آزمودنی ها همتا سازی شدند و بطور تصادفی به دو گروه آزمایش و شاهد تقسیم شدند. در گروه آزمایش تمرین های تنش زدایی بمدت ۳۲ جلسه (حدود دو ماه) انجام شد در حالی که گروه شاهد از انجام این تمرین ها محروم بودند. سپس تست مهارت دستی استرومبرگ مجددا در هر گروه اجرا شد.
● یافته ها:
مقایسه تفاوت بین میانگین های دو گروه پس از آزمون مجدد نشان داد که دقت و سرعت عمل آزمودنیهای گروه آزمایش نسبت به گروه شاهد بطور معنی داری افزایش یافته است. گزارشهای ارایه شده توسط آزمودنیها، معلمان، والدین و مشاهدات بالینی نیز حاکی از اثرات مفید تمرین ها تنش زدایی در افراد مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک بودند.
● نتیجه گیری و توصیه ها:
با توجه به اثرات مثبت تنش زدایی در افراد مبتلا به اسپاستیک پیشنهاد می شود در موسساتی که به چنین افرادی خدمات درمانی ارایه می دهند، از این روش به عنوانی یک روش درمانی مناسب سود جویند.

محمود منصور
رویا یاوریان

منبع : پایگاه اطلاعات علمی