ناکامی استقلال دلیل فنی دارد یا غیر فنی؟

طی روزهای اخیر مطالبی چند در رابطه با استقلال و نتایج غیر قابل قبولش نوشته و مسائل مربوطه به این تیم را از زوایای مختلف مورد بررسی قرار دادیم.
خب طبیعی هم هست که در این میان ناصر حجازی به عنوان نفر اول واصلی کادر فنی، متهم ردیف اول در رقم خوردن این ناکامی تا اینجای کار لقب گیرد و بازخواست شود اما در عین حال برای آنکه جانب انصاف را رعایت کرده باشیم، مشکلات دیگر مجموعه استقلال را نیز برشمردیم تا تمام کاسه و کوزه ها سر یک نفر شکسته نشود.
بازی برق شیراز- استقلال را که دیدیم ونکات مهم را روی کاغذ آوردیم، متوجه شدیم پیکان انتقادی مان مجدداً حجازی را نشانه گرفته است. تغییرات متعدد وپیوسته در ترکیب تیم، اصلی ترین وبزرگترین موردی است که به چشم می آید ومطمئناً نیز باید از سر مربی آبی پوشان سؤال کرد چرا دراین ۶ بازی، سیستم ها ونفرات مختلفی را آن هم در شمارگانی بالا مورد استفاده قرار داده و تیمش را از آن ثبات مطلوبی که باید، دور کرده است؟ آن قدر در این ۶ هفته بازیکنان مختلفی به میدان رفته اند که گویی استقلال در حال تست گرفتن از نفر ات برای جذب یا جواب کردن آنها است، انگار نه انگار که تک تک این ۱۸ امتیاز می تواند سرنوشت تیم آبی پوش پایتخت را به گونه های مختلفی تغییر دهد.
می خواستیم بنویسیم واز حجازی بپرسیم چرا خط میانی استقلال این چنین بی در وپیکر بوده و به چه علت در اکثر بازی ها، جنگ آن قسمت از زمین را به حریفان واگذار کرده است؟ وقتی اتفاقات چند سال قبل وبازی های تیم های ناصر حجازی را به یاد می آوریم نیز به این مورد می رسیم که وی در گذشته هم در چینش میانه میدانش مشکل داشته وآنجا که لازم بوده واز هافبکهای جنگنده ودرگیر شونده استفاده کند، روی به بازیکنان فانتزی باز آورده تا عملاً قلب تیمش را به حریف هدیه دهد .
نیمه اول دیدار برق شیراز- استقلال بیش از هر چیز دیگر این مهم را به رخ می کشید که تیم حجازی اصلاً خط هافبک ندارد وهر توپی که در میانه میدان لو می رفت، فقط وفقط به بازیکنان تیم شیرازی می رسید. اینکه چگونه و با چه دید ونظری، اورسویچ یک بازی در میان به میدن می رود و پولادی وروانخواه بعداز ۵ دیدار به یکباره نیمکت نشین می شوند را حجازی باید تشریح کند تا حقیقت عیان گردد و قضاوتها عادلانه شود. اتفاقاً بحث اصلی مطلب همین جا است؛ ناصر حجازی مقصر تمام این مشکلات است، آن هم به خاطر سر مربی بودن اما لازم است که از زاویه دیگری نیز به این قضیه نگریسته شود.
وقتی بازیکنی همچون محمد نوازی در ۲ بازی اول استقلال ۳ پاس گل می دهد ودر دیدار سوم روی نیمکت می نشیند، این سؤال ازسرمربی تیم پرسیده می شود که چرا چنین اتفاقی افتاده است ؟ او هم در پاسخ می گوید هر ارسالی که منجر به گل شود را نمی توان پاس گل نامید! چنین پاسخی ما را بر آن می دارد تا ازحجازی انتقاد کنیم وبگوییم او که تاکتیک روز و متداول میان تیم های فوتبال در سراسر دنیا یعنی استفاده از ضربات ایستگاهی را قبول ندارد ودر مورد این روش وحربه و البته بازیکن مستعدش چنین فکر می کند، به طور حتم نیازمند تجدید نظر در افکار، سلایق و علایق فوتبالی خود می باشد. همین سلایق خاص است که روی استقلال تأثیرگذاشته وباعث شده این تیم در لیگ هفتم اینچنین ناکام شناخته شود.
متفاوت بودن زوج خط حمله، هافبک های میانی ومدافعان در هر بازی که استقلال را از رسیدن به آن هارمونی ایده آل محروم ساخته ، بنا به تصمیم و دستور حجازی است. نیمکت نشین شدن نوازی وکاهش قدرت تهاجمی تیم نیز ریشه در تفکرات سرمربی استقلال دارد و او به همین خاطر شایسته بیشترین انتقادات است اما...
می خواستیم همه اینها را بنویسیم وفقط وفقط حجازی را باز خواست کنیم که چرا با تصمیمات بعضاً عجیب و غریب خود استقلال را به این حال و روز انداخته است اما یک لحظه از خود سؤال کردیم چرا آن روی سکه را که ممکن است برای آبی پوشان در این ارتباط وجود داشته باشد را مورد بررسی قرار نمی دهیم؟ این احتمال وجود دارد که مسائل غیر فنی در این رابطه نقش داشته باشند و حجازی برای جلوگیری از بروز اتفاقات حاشیه ای، بعضی از این نوع تصمیمات را اتخاذ می کند .
شاید کم کاری وبی انگیزگی در تمرینات، مغرور شدن وبعضاً سرکشی و نافرمانی یک بازیکن، حجازی را وادار می کند به منظور اجرای منظم و احترام گذاشتن به اصول و چهارچوبها، تیمش را از لحاظ فنی تحت تأثیر قرار دهد که اگر چنین باشد، باید از او حمایت کرد چرا که بارها و بارها در این فوتبال، تیم ها از لحاظ «فنی» مغلوب وناکام شده اند ، آن هم مغلوب مسائل «غیر فنی».
مشکلات فنی« استقلال حجازی» به کنار اما وقتی با چشمان خود می بینیم بعضی از بازیکنان این تیم - به عنوان مثال در همین بازی با برق شیراز-با بی انگیزگی وبی توجهی هر چه تمام تر توپ ها را لو می دهند واز ارسال پاس های ۲ ، ۳ متری هم عاجزند، به این مهم واقف می گردیم که در کنار تمام انتقاداتی که به حجازی وارد می کنیم، باید بی انگیزگی برخی از نفرات استقلال و تأثیر آن بر بعضی از تصمیمات سرمربی تیم را نیز لحاظ کرد وبه مسائل اخلاقی و احترام به نظم تیمی هم توجه نمود. اگر چنین نباشد،می رسیم به آنجایی که مشخص می کند استقلال قربانی افکار مربیان خود شده وتیم واقعاً مشکل فنی دارد.
استقلال امروز جای هیچ دفاعی باقی نگذاشته واصلاً موردی وجود ندارد که بتوان به آن دلخوش کرد ونتایج ناامید کننده را پشت آن پنهان نمود. باید روشن شود که حجازی آیا اعتقادی به تاکتیک روز فوتبال دنیا یعنی استفاده از ضربات ایستگاهی ندارد ودر نظرش ارسال های بی نقص نوازی بی ارزش است یا نه او می خواهد با نیمکت نشین کردن این بازیکن ، به وی بفهماند هیچ یک از بازیکنان اجازه اعتراض به تصمیمات مختلف کادر فنی را ندارد یا شاید قصد دارد در نوازی ایجاد انگیزه کند برای پرتحرک بودن ورسیدن به سطحی که لیاقتش را دارد اما کمی در این راه سستی می کند؟
اگر فرضاً در مورد بازیکنی چون محمد نوازی، مورد اول صادق است ،انتقادات ما و خیلی های دیگر از حجازی و تفکراتش، اصولی و منصفانه لقب می گیرد و جای هیچ حرف و حدیثی باقی نمی گذارد اما اگر نه، به مورد دوم ربط پیدا کند، لازم است که از این مربی حمایت شود چرا که هدفش قابل احترام است، حتی اگر در این راه استقلال از لحاظ فنی ناکام بماند .
اینها را نوشتیم تا حجازی و خیلی های دیگر به این مهم واقف شوند که همیشه «سعی کرده ایم» در نقدهای خود همه موارد را مورد ارزیابی قرار دهیم تا خدای ناکرده حقی از کسی ضایع نشود. امیدواریم در این راه موفق بوده باشیم ودر ر ابطه با این مطلب هم منتظر می مانیم تا ببینیم از حرف های حجازی چه چیزی دستگیرمان می شود . شاید حق با او باشد و شاید هم ...

منبع : روزنامه ابرار ورزشی