مسابقه مرگ 2000 - Death Race 2000

سال تولید : ۱۹۷۵
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : راجر کورمن
کارگردان : پل بارتل
فیلمنامه‌نویس : رابرت تام و چارلز گریفیث، برمبنای داستانی نوشته ایب ملکویر
فیلمبردار : تاک فوجیموتو.
آهنگساز(موسیقی متن) : پل چیهارا.
هنرپیشگان : دیوید کارادین، سایمون گریفث، سیلوستر استالون، مری وورونوف، روبرتا کالینز، مارتین کووه، کارل بنسن، هاری‌یت مدین و جویس جیمسن.
نوع فیلم : رنگی، ۷۹ دقیقه.


آمریکا، سال 2000. شهروندانی که از جنگ به ستوه آمده‌اند، برای مسابقه سالانه سراسری مرگ (از این‌سو به آن سوی قاره) دور هم جمع می‌شوند؛ مسابقه‌دهندگان برای کمترین زمان و بالاترین امتیاز قربانیان جاده با هم رقابت می‌کنند. رقبای اصلی مسابقه «جو ویتربویِ مسلسل» (استالون)، یک آدم شرور بددهن و «فرانکنستاین» (کارادین)، مرد نقابدار مرموزی است که بدنش بارها در نتیجه تصادف‌های متعدد بازسازی شده است. امسال «فرانکنستاین» یک همراه جدید به‌نام «آنی» (گریفث) دارد؛ در واقع «آنی» عضو یک گروه مقاومت زیرزمینی به رهبری «تومازینا پینِ» پیر (مدین) است. آنان در پی خرابکاری در مسابقه و براندازی رژیم «آقای رئیس‌جمهور» (بنسن) هستند. شورشیان، «نرویِ قهرمان» (کووه)، یکی از شرکت‌کنندگان در مسابقه را به‌عنوان نخستین قربانی انتخاب می‌کنند. «فرانکنستاین» کم‌کم به «آنی» مشکوک می‌شود. «ویتربو» وقتی «فرانکنستاین» با کلک او را به بی‌راهه می‌کشاند، عصبانی می‌شود و بعدتر سعی می‌کند «آنی» را مرعوب کند، اما «فرانکنستاین» او را می‌زند. دو مسابقه‌دهنده دیگر، «ماتیلدایِ هون» (کالینز) و «کالامیتی جین» (وورونوف) نیز توسط شورشیان از بین برده می‌شوند. در اینجا «فرانکنستاین» به «آنی» می‌گوید که خودش نیز برای از بین بردن رئیس‌جمهور نقشه کشیده است اما وقتی در دور پایانی با «ویتربو» برخوردی مرگبار می‌کند، «آنی» لباس‌های او را می‌پوشد و آماده می‌شود تا به‌عنوان برنده مسابقه با رئیس‌جمهور دست بدهد (و او را ترور کند)، اما در آخرین لحظه‌ها «تومازینا» به اشتباه به «آنی» شلیک می‌کند. در اینجا «فرانکنستاین» با ماشین وارد جایگاه تماشاگران می‌شود و «آقای رئیس‌جمهور» را می‌کشد. حالا او به‌عنوان رهبر جدید انتخاب می‌شود، با «آنی» ازدواج می‌کند، بساط مسابقه را برمی‌چیند و به خشونت‌ها پایان می‌دهد.
* بارتل نیز مثل قهرمان داستانش، رقیبی به‌نام نورمن جویسن داشت که در همین سال (1975) فیلمی آینده‌نگر به‌نام رولربال را کارگردانی کرد. در هر دو فیلم، خشونت تثبیت شده در جامعه به شکل مسابقه‌هائی مرگبار و پُرخشونت به تصویر کشیده است و دو فیلم با به کار گرفتن صحنه‌هائی پُررنگ و لعاب (طراحی صحنه کار رابینسن رویس و ب.ب. نیل)، سعی در برنده شدن دارند. اما سال در نظر گرفته شده از سوی بارتل برای وقوع داستان، تقریباً نامناسب است، چرا که در سال 2000 مسابقه‌هائی از نوع و هدف مسابقه موردنظر بارتل در جوامع بشری مرسوم نشد! با وجود این، درون مایه اصلی داستان آنقدر متعارف و متداول است، که می‌توان آن را به مسابقه‌های کم و بیش مشابه موجود تسری و تعمیم داد. بعدتر دنباله‌ای بر فیلم با نام ورزش مرگ (هنری سوسو و آلن آرکوش، 1978) با همکاری کارادین و کلادیا جنینگز ساخته شد.