سید محمدتقی تقوی

جنسیت: مرد
نام پدر: میر محمدمؤمن حسینی قزوینی
تولد و وفات: (۱۱۹۴ -۱۲۷۰) قمری
محل تولد: ایران - قزوین - قزوین
شهرت علمی و فرهنگی: عالم و شاعر
پس از اخذ علوم اولیه نزد علماء قزوین ، ریاضیات و حکمت و سایر فنون اسلامی را نزد شیخ محمدعلی ، مازندرانی معروف به جدلی فراگرفت. سپس به اصفهان هجرت کرد ، و از حوزۀ درس سیدمحمد مجاهد که در اصفهان کرسی تدریس فقه و اصول را به‌ خود اختصاص داده بود و هم‌چنین حوزه درس شیخ ابراهیم کرباسی بهره‌ها برد. پس از آن‌ به قزونی بازگشت و در مدرسۀ صالحیه فقه و اصول را نزد دو برادر ، شهید ثالث و شیخ محمدصالح برغانی ، فراگرفت. وی از شاگردان طبقه اول ملاآقا حکمی قزوینی در علوم عقلی بود. تقوی چندی در جنگ‌‌های ایران و روس شرکت جست ولی پس از مدتی به‌عتبات رفت ، ابتدا در کربلا به‌ حوزۀ درس اصول شریف‌العلماء مازندرانی پیوست و بعد در نجف اشرف در حوزه درس سیدباقربن سیداحمد قزوینی و مولی اسماعیل عقدایی و سیدسلیمان طباطبایی یزدی شرکت کرد. در کاظمین نزد سیدعبدالله شُبَّر و دیگران تلمذ نمود و از مشایخ خود اجازاتی دریافت کرد و هم‌چنین اجازه‌ای از شیخ احمد احسایی گرفت. مدتی در عتبات به‌ کسب کرامات و تزکیه نفس پرداخت که داستان‌‌های آن در "قصص‌العلماء" ذکر شده. وی به قزوین بازگشت و در آن شهر به‌ تدریس و تألیف پرداخت. در قزوین وفات یافت. پیکر وی را به کربلا بردند و در صحن کوچک در مقبرۀ رکن‌الدوله به‌خاک سپردند. از آثار وی: شرح "نهج‌البلاغه" ، فارسی؛ "طرائف‌الحکمهٔ" ، منتخبی از "نهج‌البلاغه"؛ منظومه "انوارالاشراق"؛ "بدائع‌الاصول" ، به‌نام "بدیعهٔ بدیعهٔ" ، در اصول فقه؛ "برهان‌العصمهٔ" ، در اثبات عصمت انبیاء؛ "التجلیات"؛ "مناظرالانوار و مظاهرالاسرار فی تفسیر کتاب‌الله‌الملک‌الجبار" ، تفسیر قرآن؛ "نهایهٔ‌التحریر" ، منظومه‌ای در کلام؛ منظومه "الهدایات" ، در امامت ، و مختصر آن "حقایق‌الهدایات"؛ "منظومهٔ‌الطب"؛ "مشارق حق‌الیقین".

منبع : مطالب ارسالی